اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[*** s.mahdi ***]

يعنی بالاخره می‌آيد
با همان آهنگ قديمی‌اش زير پنجره
آرام، آسمانی، صبور
سوت‌زنان از ماسوایِ اين حرف‌ها خواهد گذشت.

هر کاری دلتان می‌خواهد بکنيد
کلمات را کُتَک بزنيد
از کبوتر و بنفشه بد بگوييد
بنويسيد تلفظ طولانیِ اسم دريا دشوار است
بنويسيد دستمان به ستاره، به او، به آينه نمی‌رسد
انگار بر باد و مثل باد، اصلا ديده نمی‌شود
رفتن از ماهی و
باز آمدن از آواز آب آموخته است
هه ... من اينجا هستم برادران!
پرتگاهِ علاقه به آدمی
آسان است امتحانِ ترانه به وقت سکوت!
تازه من که چيزی از چراغِ اين کوچه نخواسته‌ام
من روشنم،
رازدار و دريا تبار، ترانه‌خوانِ بادهای دربدر،
غصه‌ی چه را می‌خوری؟
بی‌خيال هر چه که بود
يا هر چه پشتِ سر!
من، هَم‌اسمِ آينه، اصلا ...
تمام کتابِ سپيده را سطر به سطر از بَر دارم
می‌دانم بالای اين رودِ بی‌بازگشت
هميشه پلی برای باز آمدن هست
نيازی به گفتنِ شعر نيست
نيازی به سرودن سپيده نيست
من دارم با شما حرف می‌زنم
من خودم روشنم از رويای آدمی، از عشق!
باد را می‌شناسم از دوران کودکی
بابونه را می‌شناسم از دوران کودکی
بلوغِ بيد، هوایِ بوسه....

 

[eksir]

با دوست عشق زيباست با يار بي قراري
از دوست درد ماند و از يار يادگاري

​

 

[eksir]

هر که خورد از جام عشقت قطره اي
تا قيامت مست و حيران خوشتر است
تا تو پيدا آمدي پنهان شدم
زآن که با معشوق پنهان خوشتر است
​

 

[ghisoo_tala]

ای آتش های خفته در خاکستر​

که هنوز از خاک مرده زبانه می کشید​

این منم که از کویر دلتنگی​

باز راهی شهر بی قراری شدم​

حلقه های اتصال مرا در یابید​

که چشم هایم بوسه گاه زلالی اشک شده است​

می بینی چشم هایم خواب را ربوده است!​

و اشک را در مانده کرده است​

از آواز ستاره ها تا سکوت ستاره ​

منم و نور چشم هایت و لحظه های نجوای با تو ​

و بوسه گاه گریه به جای لب های تو​

حلقه های گره خورده ی انتظار​

در امتداد شب گمشده در پیچ و خم گیسو​

مرا دریابید​

آه چه می کنید...!؟​

ای برگ ریزان یادها​

ای هجوم خاطره های لحظه های دیدار ​

ای نجوای عاشقانه ی اشتیاق در نگاه​

ای پروانه ی پر سوخته ی عشق در طواف شمع انتظار​

امانم دهید...​

امانم دهید تازه از راه رسیده ام​

ببین...​

می روم ولی ناتمام​

می خوانم ولی بی صدا​

می گریم ولی آرام و خموش​

می شکنم مثل نفیری در گلو گاه بغض​

می میرم مثل لحظه ی عاشقی پرستو ​

می میرم ... بی تو می میرم​

 

[eksir]

گر تو را شوری بود از سوی ماست
طاق نه محراب تو ابروی ماست
ما به جامت شربت جان ریختیم
ما به شعرت شور عرفان ریختیم
روشنی ها از چراغ عشق ماست
بر کسی تابد که داغ عشق ماست
دوستان این نور مهتاب از کجاست ؟
در تن من جان بیتاب از کجاست ؟

​

 

[ghisoo_tala]

گرچه دل كندن از تو آسان نيست كه برايم به مرگ هم شايد​

می روم گم شوم در انبوه خاطراتی كه بعد ِتو بايد​

بعد از اين استکان زهرآلود ، چون پروانه به خواب خواهم رفت​

جای قند و نبات، عزراييل بر سرم گرد مرگ می سايد​

آرزوهای كوچكم را حيف می برم با خودم به گور اما​

آرزو می كنم تو خوش باشی ، حسرتت بر غمم میافزايد​

مجلس ختم من كه می آيی ، يك لباس سفيد بر تن كن​

بارها گفته ام به تو عزيزم! رنگ مشكی به تو نمی آيد ​

 

[eksir]

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست
عاشقی شیوه رندان بلاکش باشد


​

 

[kayhan]

کمال عشق

کمال عشق

نگه دگر به سوی من چه می کنی
چو در پی رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد از آن فریب ها
تو هم پی فریب من نشسته ای
به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
تو فال خود به نام دیگری زدی
برو ، برو به سوی او ، مرا چه غم
تو آفتابی ، او زمین ، من آسمان
به او بتاب زانکه من نشسته ام به ناز روی شانه ی ستارگان
به او بتاب زانکه گریه می کند در این میانه قلب من به حال او
کمال عشق باشد این گذشت ها
​

 

[eksir]

گرچه عشق تو به کس فاش نکردیم، ولی​

کیست در شهر که او نشنود افسانه‌ی ما؟​

خوب بسیار بود، لیک به شیرین دهنی​

هیچ جانانه چنین نیست که جانانه‌ی ما​

نازم این حور پریزاده که با طلعت اوست​

رشک فردوس برین خانه و کاشانه‌ی ما​

 

[hamedinia_m51]

کوير » گل چشماتدرگذر از روزگار بي كسي
دلي داشتم دادمش دست كسي
بي هراس از غصه و دلواپسي
سرگذشتم در پي هم نفسي
گول چشماش و مي خوردم
واسه اون نگاش مي مردم
چون به معنا نرسيدم
اون به خدا سپردم
اون كسي كه زندگيم و
پاي بودنش گذاشتم
همه عاشقانه ها مو براي چشاش نوشتم
اوني كه قبله عشق و با نگاهم آشنا كرد
من و با يك دل عاشق
پس چرا تنها رها كرد
خبر از حال منه تنها نداشت

عشق و عاطفه براش معنا نداشت
عشق من حتي تو قلبش جا نداشت
عاقبت رفت و من و تنها گذاشت...

 

[deansam]

مگه عشق چیه؟
جز یک تلقین دیوانه وار؟
آیا هیج تویی(غیر خدا) ارزش داره که اشک چشمهات بریزه؟
که اقکارت پریشون شه؟
این حرف ها همش مضحکه

 

[noom]

و تو
بستگی پیدا می کنی
به دیگری
به حضورش،
به بودنش،
به صدایش،
به عطر نگاهش،
به عمق دستانش،
به فراخ آغوشش،
و حتی
به بند نافش!

 

[eksir]

به دشواري توان ديدن وجود ناتوانم را

به تار پرنيان مانم ز عشق پرنيان‌پوشي

*********
************
****************
​

 

[maryam-p]

نمي‌‌دانم که دانست او دليل گريه هايم را
نمي‌دانم که حس کرد او حضورش در سکوتم را
و مي‌دانم که مي‌دانست ز عاشق بودنش مستم
وجود ساده اش بوده که من اينگونه دل بستم

 

[ghisoo_tala]

عشق را تن پوش جانم می کنی​

چتری از گل سایبانم می کنی​

ای صدای عشق در جان و تنم​

آن سکوت ساکت و تنها منم​

من پٌراز اندوه چشمان تواًم​

آشنایی دل پریشان تواًم​

آتش عشق تو درجان منست​

عاشقی معنای ایمان من است​

کِی به آرامی صدایم می کنی​

از غم دوری رهایم می کنی​

ای که در عشق و صداقت نُبَری​

کِی مرا با خود از اینجا می بری؟​

 

[naghmeirani]

آخر از جور تو عالم را خبر خواهيم کرد
خلق را از طره ات آشفته تر خواهيم كرد

اول از عشق جهانسوزت مدد خواهيم خواست
پس جهانى را ز شوقت پر شرر خواهيم كرد

جان اگر بايد، به كويت نقد جان خواهيم يافت
سر اگر بايد، به راهت ترک سر خواهيم کرد

هركسى كام دلى آورده در كويت به دست
ما هم آخر در غمت خاکي به سر خواهيم کرد

تا که ننشيند به دامانت غبار از خاک ما
روي گيتي را ز آب ديده تر خواهيم کرد

يا ز آه نيمشب، يا از دعا، يا از نگاه
هرچه باشد در دل سختت اثر خواهيم کرد

لابه‌ها خواهيم کردن تا به ما رحم آوري
ور به بي‌رحمي زدي، فکر دگر خواهيم کرد

چون بهار از جان شيرين دست برخواهيم داشت
پس سر كوى تو را پرشور و شر خواهيم كرد

 

[ghisoo_tala]

به سوي تو مي آيم ، چراغي مي خواهم تا روشنايي راه تاريكم باشد و اميدي شعله وركه فروزان وجود تاريكترم. به سوي تو مي آيم... اي غريب ترين واژه ي ذهن آشفته ام ، به سوي تويي كه در هر لحظه ام عاشقانه نهفته و نبض دقايق خالي از حضور اميد مني ، تويي كه به وسعت يك قلب عاشقي و به اندازه ي پاكي واژه ها صبور، خواستني ترين اشتباه چشمانم و من مي خواهمت تا ابد.​

​

 

[noom]

یک چشم خواب آلود،
یک چشم مست،
این شد که بوسیدمت ...

 

[*زهره*]

نرسد دست تمنا چون به دامان شما
مي توان چشم دلي دوخت به ايوان شما
از دلم تا لب ايوان شما راهي نيست
نيمه جاني است درين فاصله قربان شما

 

[noom]

 

[eksir]

من کجا ترک وی از طعنه‌ی اغیار کجا؟​

بلبل زار کجا، صبر ز گلزار کجا؟​

او مگر با غم جان چاره کند، ورنه مرا​

دل کجا، دست کجا، چاره ی این کار کجا؟​

گر تمنّای تو، دیوانه نمی‌کرد مرا​

من کجا بودم و این کوچه و بازار کجا؟​

 

[*** s.mahdi ***]

ای نکویان که در این دنیایید
یا از این بعد به دنیا آیید

این که خفتست در این خاک منم
ایرجم ، ایرج شیرین سخنم

مدفن عشق جهانست اینجا
یک جهان عشق نهانست اینجا

عاشقی بوده به دنیا فن من
مدفن عشق بود مدفن من

آنچه از مال جهان هستی بود
صرف عیش و طرب و مستی بود

هرکه را روی خوش و روی نکوست
مرده و زنده من عاشق ا وست

من همانم که در ایام حیات
بی شما صرف نکردم اوقات

تا مرا روح و روان در تن بود
شوق دیدار شما در من بود

بعد چون رخت زدنیا بستم
باز در راه شما بنشستم

گرچه امروز به خاکم ماواست
چشم من باز به دنبال شماست

بنشینید بر این خاک دمی
بگذارید به خاکم قدمی

گاهی از من به سخن یاد کنید
در دل خاک دلم شاد کنید!

 

[eksir]

از غم خبری نبود اگر عشق نبود
دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود ؟
بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود
این دایره ی کبود ، اگر عشق نبود
از آینه ها غبار خاموشی را
عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود ؟
در سینه ی هر سنگدلی در تپش است
از این همه دل چه سود اگر عشق نبود ؟
بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود ؟
دل چشم نمی گشود اگر عشق نبود
از دست تو در این همه سرگردانی
تکلیف دلم چه بود اگر عشق نبود

 

[*زهره*]

تنها نگاه بود و تبسم ميان ما
تنها نگاه بود و تبسم
اما نه
گاهي که از تب هيجان ها
بي تاب مي شديم
گاهي که قلبهامان
مي کوفت سهمگين
گاهي که سينه هامان
چون کوهره ميگداخت
دست تو بود و دست من اين دوستان پاک
کز شوق سر به دامن هم ميگذاشتند
وز اين پل بزرگ
پيوند دست ها
دلهاي ما به خلوت هم راه داشتند
يک بار نيز
يادت اگر باشد
وقتي تو راهي سفري بودي
يک لحظه واي تنها يک لحظه
سر روي شانه هاي هم آورديم
با هم گريستيم
تنها نگاه بود و تبسم ميان ما
ما پاک زيستيم
اي سرکشيده از صدف سالهاي پيش
اي بازگشته از سفر خاطرات دور
آن روزهاي خوب
تو آفتاب بودي
بخشنه پاک گرم
من مرغ صبح بودم
مست و ترانه گو
اما در آن غروب که از هم جدا شديم
شب را شناختيم
در جلگه غريب و غمآلود سرنوشت
زير سم سمند گريزان ماه و سال
چون باد تاختيم
در شعله شفق ها
غمگين گداختيم
جز ياد آن نگاه تبسم
مانند موج ذيخت بهم هرچه ساختيم
ما پاک سوختيم
ما پاک باختيم
اي سرکشيده از صدف سالهاي پيش
اي بازگشته اي خطا رفته
با من بگو حکايت خود تا بکوبمت
اکنون من و توايم و همان خنده و نگاه
آن شرم جاودانه
آن دست هاي گرم
آن قلبهاي پاک
وان رازهاي مهر که بين من و تو بود
ماگرچه در کنار هم اينک نشسته ايم
بار ديگر به چهره همچشم بسته ايم
دوريم هر دو دور
با آتش نهفته به دلهاي بيگناه
تا جاودان صبور
اي آتش شکفته اگر او دوباره رفت
در سينه کدام محبت بجويمت
اي جان غم گرفته بگو دور از آن نگاه
در چشمه کدام تبسم بشويمت

 

[eksir]

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد
آنرا که وفا نیست ز عالم کم باد
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد​

در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دل است پای بر بند چه سود​

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
بسیار فتاده بود اندر غم عشق
اما نه چنین زار که این بار افتاد ​

 

[ghisoo_tala]

گل سرخ و گل زرد​

گل سرخی به او دادم، گل زردی به من داد ..!​

برای یک لحظه ی ناتمام، قلبم از طپش افتاد..​

با تعجب پرسیدم: مگر از من متنفری؟!​

گفت: نه! باور کن، نه! ولی چون تو را واقعا​

دوست دارم، نمیخواهم پس از آنکه کام از من​

گرفتی، برای پیدا کردن گل زرد، زحمتی بخود​

هموار کنی ...​

 

[naghmeirani]

مستغنی است از همه عالم گدای عشق
ما و گدایی در دولتسرای عشق

عشق و اساس عشق نهادند بر دوام
یعنی خلل پذیر نگردد بنای عشق

آنها که نام آب بقا وضع کرده‌اند
گفتند نکته‌ای ز دوام و بقای عشق

گو خاک تیره زر کن و سنگ سیاه سیم
آنکس که یافت آگهی از کیمیای عشق

پروانه محو کرد در آتش وجود خویش
یعنی که اتحاد بود انتهای عشق

اینرا کشد به وادی و آنرا برد به کوه
زینها بسی‌ست تا چه بود اقتضای عشق

وحشی هزار ساله ره از یار سوی یار
یک گام بیش نیست ولیکن به پای عشق

​

 

[Biomedical]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه دل از من، یه دل از تو، لرزه افتــــــــــاد تو دلامون[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه صدا مــــــــــن، یه صدا تـــــو، بـاقی دلتنگیـــــامون[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه نگاه من، یه نگاه تو، چشــــــــمکای هـــر دوتامون[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه گـــل از من، یه گل از تو، یادگــــــــار تو دفــترامون[/FONT]



[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]غصــه بی هم، قصــه با هم، پــــا بــــه پــــا و دم به دم[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]می خونیم:"دوستت دارم من" داغ داغ و لبـــــ به لبـــــ![/FONT]



[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه نفس من، یه نفس تو، طعم نـــــــاز خـــــنده هامون[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه لب از من، یه لب از تو، بوســــــــه های آروم آروم[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه بغل من، یه بغل تو، داغــــــی و تب کــــــردنــــامون[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]یه قدم من، یه قدم تو، جاش چه خــــالی شده بارون!![/FONT]



[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif]غصــه بی هم، قصــه با هم، پــــا بــــه پــــا و دم به دم[/FONT]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]می خونیم:"دوستت دارم من" داغ داغ و لبـــــ به لبـــــ![/FONT]




...اردیبهشت 89 ..​

 

[f.dehestani]

من بودم و دوش آن بت بنده نواز
از من همه لابه بود و از وی همه ناز
شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید
شب را چه گنه حدیث ما بود دراز

 

[naghmeirani]

گفتم تو چرا دورتر از خواب و سرابی
گفتی که منم با تو ولیکن
تو نقابی
فریاد کشیدم تو کجایی تو کجایی
گفتی که طلب کن تو مرا تا که بیابی
چون همسفر عشق شدی
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر
خطر باش
هر منزل این راه بیابان هلاک است
هر چشمه سرابی است که بر سینه خاک است
در سایه هر سنگ اگر گل به زمین است
نقش تن ماری است که در خواب کمین است
در هر قدمت خار هر شاخه سر دار
در هر نفس آزار هر ثانیه صد بار
چون همسفر عشق شدی
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فکر
خطر باش
گفتم که عطش میکشدم در تب صحرا
گفتی که مجوی آّب و عطش باش سراپا
گفتم که نشانم بده گر چشمه ای آنجاست
گفتی چو شدی تشنه ترین قلب تو دریا است
گفتم که در این راه کو نقطه آغاز
گفتی که تویی تو خود پاسخ این راز
چون همسفر عشق شدی
مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم
فکر خطر باش ​