اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[hamedinia_m51]

کاشت
داشت
برنداشت

سرنوشت را
نمی توان
از
سر
نوشت

من در بیداری تو
اتفاق می افتم
تو در رویا

رود
تا به خانه نرسد
رودخانه نیست

تو از کدام نهادی
که روی همه گزاره ها
پا می گذاری؟

می آیی
ساعت زنگ می زند
می روی
دلم

بنشین
می خواهم دورت بگردم
تا منظومه شمسی
از اعتبار بیفتد

 

[naghmeirani]

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گر چه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست

 

[*زهره*]

ماه رویا روی خوب از من متاب
بی خطا کشتن چه می‌بینی صواب

دوش در خوابم در آغوش آمدی
وین نپندارم که بینم جز به خواب

از درون سوزناک و چشم تر
نیمه‌ای در آتشم نیمی در آب

هر که بازآید ز در پندارم اوست
تشنه مسکین آب پندارد سراب

ناوکش را جان درویشان هدف
ناخنش را خون مسکینان خضاب

او سخن می‌گوید و دل می‌برد
و او نمک می‌ریزد و مردم کباب

حیف باشد بر چنان تن پیرهن
ظلم باشد بر چنان صورت نقاب

خوی به دامان از بناگوشش بگیر
تا بگیرد جامه‌ات بوی گلاب

فتنه باشد شاهدی شمعی به دست
سرگران از خواب و سرمست از شراب

بامدادی تا به شب رویت مپوش
تا بپوشانی جمال آفتاب

سعدیا گر در برش خواهی چو چنگ
گوشمالت خورد باید چون رباب​

 

[naghmeirani]

عشق، شوری در نهاد ما نهاد
جان ما در بوتهٔ سودا نهاد

گفتگویی در زبان ما فکند
جستجویی در درون ما نهاد

داستان دلبران آغاز کرد
آرزویی در دل شیدا نهاد

رمزی از اسرار باده کشف کرد
راز مستان جمله بر صحرا نهاد

قصهٔ خوبان به نوعی باز گفت
کاتشی در پیر و در برنا نهاد

از خمستان جرعه‌ای بر خاک ریخت
جنبشی در آدم و حوا نهاد

عقل مجنون در کف لیلی سپرد
جان وامق در لب عذرا نهاد

دم به دم در هر لباسی رخ نمود
لحظه لحظه جای دیگر پا نهاد

چون نبود او را معین خانه‌ای
هر کجا جا دید، رخت آنجا نهاد

بر مثال خویشتن حرفی نوشت
نام آن حرف آدم و حوا نهاد

حسن را بر دیدهٔ خود جلوه داد
منتی بر عاشق شیدا نهاد

هم به چشم خود جمال خود بدید
تهمتی بر چشم نابینا نهاد

یک کرشمه کرد با خود، آنچنانک:
فتنه‌ای در پیر و در برنا نهاد

کام فرهاد و مراد ما همه
در لب شیرین شکرخا نهاد

بهر آشوب دل سوداییان
خال فتنه بر رخ زیبا نهاد

وز پی برگ و نوای بلبلان
رنگ و بویی در گل رعنا نهاد

تا تماشای وصال خود کند
نور خود در دیدهٔ بینا نهاد

تا کمال علم او ظاهر شود
این همه اسرار بر صحرا نهاد

شور و غوغایی برآمد از جهان
حسن او چون دست در یغما نهاد

چون در آن غوغا عراقی را بدید
نام او سر دفتر غوغا نهاد

 

[eksir]

میان گریه‏هایم
راهى براى عبور توست
مى‏دانم
عادت كرده‏اى
رهگذر لحظه‏هاى بارانى‏ام باشى
این بار هم بگذر
و چشم‏هایت را به پنجره‏اى بده
كه شب و روز
مرا نگاه مى‏كند ...

 

[*زهره*]

صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت
ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شکفت

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی
هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت

گر طمع داری از آن جام مرصع می لعل
ای بسا در که به نوک مژه‌ات باید سفت

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

گفتم ای مسند جم جام جهان بینت کو
گفت افسوس که آن دولت بیدار بخفت

سخن عشق نه آن است که آید به زبان
ساقیا می ده و کوتاه کن این گفت و شنفت

اشک حافظ خرد و صبر به دریا انداخت
چه کند سوز غم عشق نیارست نهفت​

 

[kayhan]

چیزی نمی دانم!!

چیزی نمی دانم!!

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تورا در آسمان ها می کشید
وقتی عطش طعم تورا با اشک هایم می چشید

من عاشق چشمت شدم , نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمی دانم ازین دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن , دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامت سجده کرد
آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد

من بودم و چشمان تو نه آتشی و نه دلی
چیزی نمی دانم ازین دیوانگی و عاقلی

​

 

[eksir]

من با هزاران آرزو به سوی تو پَر بزنم
در عشق تو کَس نبود به حال و روزی که منم

 

[mohajer88]

بيا
كه اگر نيايي
تورا مقصر تمام گناهان خود ميدانم

 

[eksir]

طفيل هستی عشقند آدمی و پری
ارادتی بنما تا سعادتی ببری ...

 

[naghmeirani]

شعله زد عشق و من از نو
نو شدم
پر شدم از عشق تو
مملو شدم
شوق شیدایی مرا از من گرفت
من به خود برگشتم از تو
تو شدم
**
آه ، با تو من چه رعنا می شوم
آه ، از تو من چه زیبا می شوم
عطر لبخنده خدا می گیرم و
شکل آواز پری ها می شوم
**
با تو من هم جامه ی شب می شوم
هم طپش با گرگرِ تب می شوم
با تو من هم بسترِ گلبرگ ها
از شکفتن ها لبالب می شوم
**
آه ، هستی جز تمنای تو نیست
آه ، لذت جز تماشای تو نیست
یک نفس دور از تو باشم ، مرده ام
زندگی جز مرگ در پای تو نیست

شعله زد عشق و من از نو ،
نو شدم
پر شدم از عشق تو
مملو شدم
شوق شیدایی مرا از من گرفت
من به خود برگشتم از تو
تو شدم
**
ایرج جنتی عطایی

 

[eksir]

ای نگاهت خنده مهتاب ها
بر پرند رنگ رنگ خواب ها
ای صفای جاودان هر چه هست
باغ ها گل ها سحر ها آب ها

ای نگاهت جاودان افروخته
شمع ها خورشید ها مهتاب ها
ای طلوع بی زوال آرزو
در صفای روشن محراب ها

ناز نوشین تو و دیدار توست
خنده مهتاب در مرداب ها
در خرام نازنینت جلوه کرد
رقص ماهی ها و پیچ و تاب ها
​

 

[*** s.mahdi ***]

برای دیدن رویت جهان را جست و جو کردم
به دنبال نگاه تو دلم را زیر و رو کردم
نمی یابم اگر ردی من از چشمان خوب تو
گل یاد تو را هر شب در این غمخانه بو کردم
در این جا کس نمی گیرد خبر از قلب بیمارم
در این تنهائی مطلق تو را من آرزو کردم
غریبی در دیار من اگر منت نهی ای گل
دل صد پا ره خود را برایت رفو کردم
تویی آن کس که دنیا را فقط از چشم او دیدم
تمام هستی خود را فقط تقدیم او کردم
زمن دوری ولی یادت نشسته در دل تنگم - کجائی ؟
بی وجود تو ، به رویای تو خو کردم

 

[eksir]

چقدر در رویا
با نگاه هایم
نگاه هایت را ببوسم
اما باز تو
نیامده باشی ! ...

 

[*زهره*]

پشت اين نقاب خنده
پشت اين نگاه شاد
چهره خموش مرد ديگري است
مردديگري که سالهاي سال
در سکوت و انزواي محض
بي اميد بي اميد بي اميد زيسته
مرد ديگري که پشت اين نقاب خنده
هر زمان به هر بهانه
با تمام قلب خود گريسته
مرد ديگري نشسته پشت اين نگاه شاد
مرد ديگري که روي شانه هاي خسته اش
کوهي از شکنجههاي نارواست
مرد خسته اي که دديگان او
قصه گوي غصه هاي بي صداست
پشت اين نقاب خنده
بانگ تازيانه مي رسد به گوش
صبر
صبر
صبر
صبر
وز شيارهاي سرخ
خون تازه مي چکد هميشه
روي گونه هاي اين تکيده خموش
مرد ديگير نشسته پشت اين نقاب خنده
با نگاه غوطه ور ميان اشک
با دل فشرده در ميان مشت
خنجري شکسته در ميان سينه
خنجري نشسته در ميان پشت
کاش مي شد اين نگاه غوطه ور ميان اشک را
بر جهان ديگري نثار کرد
کاش مي شد اين دل فشرده
بي بهاتر از تمام سکه هاي قلب را
زير آسمان ديگري قمار کرد
کاش مي شد از ميان اين ستارگان کور
سوي کهکشان ديگري فرار کرد
با که گويم اين سخن که درد دگيري است
از مصاف خود گريختن
وينهمه شرنگ گونه گونه را
مثل آب خوش به کام خويش ريختن
اي کرانههاي جاودانه ناپديد
ايم شکسته صبور را
در کجا پناه مي دهيد ؟
اي شما که دل به گفته هاي من سپرده ايد
مرددگيري است
اين که با شما به گفتگوست
مرد ديگري که شعرهاي من
بازتاب ناله هاي نارساي اوست

 

[eksir]

با عشق تو در خاك نهان خواهم شد
با مهر تو سر ز خاك بر خواهم كرد

 

[*زهره*]

يک لحظه نشد خيالم آزاد از تو
يک روز نگشت خاطرم شاد از تو
داني که ز عشق تو چه شد خاصل من
يک جان و هزار گونه فرياد از تو

 

[eksir]

آن شب که بوی زلف تو با بوسه نسیم
مستانه سر به سینه مهتاب می گذاشت
با خنده ای که روی لبت رنگ می نهفت
چشم تو زیر سایه مژگان چه ناز داشت

 

[م.سنام]

دلم براي باران تنگ شده است
دلم براي صداي قطره هايش تنگ شده است
دلم تنگ است براي پرسه در زير باران
باراني كه به من آموخت رسم زندگي را
دلم تنگ است براي صداي غرش آسمان
براي ابرهاي سياه سرگردان
براي زمستان ...
در آن روزها باراني بود
براي قدم زدن در زير آن و
خالي كردن دلهاي پر از غم
مدتي ست كه ديگر نه باراني ست و نه ابري
اين روزها تنها يك قلب است كه پر از درد دل است
نمي داند كه درد دلش را به كه بگويد
پس اي باران ببار تا درد دلم را به تو بگويم
بگذار من نيز مانند تو و به همراه تو ببارم
ببارم تا خالي شوم از غصه ها
واز دلتنگي ها رها شوم
اگر بغض گلويم را گرفته
تنها يك آرزو براي خالي شدن خود دارم
آرزوي غروب و باران را دارم
كاش غروبي بيايد همراه با باران براي خالي شدنم
و اي كاش و كاش و كاش ...
باران ببار كه دلم هوايت را كرده

 

[eksir]

به دیار عشق تو مانده ام ز کسی ندیده عنایتی
به غریبیم نظری فکن چو تو پادشاه ولایتی

گُنهی بود مگر ای صنم که ز سر عشق تو دم زنم
فهجر تنی و قتلتنی و اخذتنی بجنایتی

 

[*** s.mahdi ***]

گر در ره عشق او نباشی سرباز

زنهار مکن حدیث عشقی سرباز

گر روشنی میطلبی همچون شمع

پروانه صفت تو خویشتن را در باز

 

[eksir]

کیست که از دو چشم من در تو نگاه می کند
اینه ی دل مرا همدم آه می کند
شاهد سرمدی تویی وین دل سالخورد من
عشق هزار ساله را بر تو گواه می کند

 

[elaheh_]

آخرين شعر مرا قاب كن
پشت نگاهت بگذار
تا كه تنهاييت از ديدن آن جا بخورد
و بداند كه دل من با توست
در همين يك قدمي

 

[eksir]

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد
و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد

دفتر قلب مرا وا كن و نامی بنویس
سند عشق به امضا شدنش می ارزد

 

[samira zibafar]

بگذار بگذار
لحظه یی فقط لحظه یی
سر بر شانه ات بگذارم
و بخوابم در آغوشت
وآرام بگیرم
تا کرهء زمين
برای مدتی به توازن برسد.

 

[samira zibafar]

مراقب باش
يک اتفاق ساده
دريا را به رودخانه مي کشاند
ابر را خاطره مي کند
و نقشه هاي جهان را
نقش بر آب
کافي ست
قصه را عوض کنيم

 

[samira zibafar]

ترا چون نسيم صبحگاهی
روي پوست تنم احساس مي كنم
افکار ناتمام درونی ام را
با خيال تو همساز مي كنم.
چندیست درحسرت دیدارتو
تا آخر این شب های دراز
به انتظار نشسته ام
شاید تک و تنها بیاییی

 

[naghmeirani]

چمن عقل را خزانی اگر

گلشن عشق را بهار تویی

عشق را گر پیمبری، لیکن

حسن را آفریدگار تویی

 

[eksir]

عجب ای عشق چه جفتی چه غریبی چه شگفتی
چو دهانم بگرفتی به درون رفت بیانم

 

[kayhan]

یک شعر با صدای دو خواننده

یک شعر با صدای دو خواننده

رسم عاشقی

​

آتـــشـــــی در سـیـــنــــــه دارم جـــــاودانـــی
عـمـــر مــن مـرگیـســت نـامــش زنــدگــانــی​

رحمتــی کــن کــز غـمــت جـــان مـی‌سپـــارم
بـیـــش از ایـن مـن طـاقـــت هــجــران نــدارم​

کی نهـی بـر سـرم پـای ای پـری از وفـاداری
شد تمام اشک من بس در غمت کرده‌ام زاری​

نــوگـلـــــی زیـبـــــا بـــود حـســـن و جــوانـی
عطــر آن گــل رحـمــت اســت و مهــربــانــی​

نــا پـسـنـــدیــــــده بــــود دل شـکــســتـــــــن
رشـتــــــه‌ی الـفــــت و یـــاری گـســســتـــــن​

کــی کـنـــی ای پــری تـــرک سـتـمــگــــــری
می‌فکنـــی نظـری آخــر به چشــم ژالــه بــارم​

گـــر چـــه نـــــازت دلــبــــــــرا دل تـــازه دارد
نـــــــاز هـــــم بـــــر دل مـــــن انــــــدازه دارد​

حـیــــفُ گــر تـرحمــی نمی‌کنـی بر حــال زارم
جـز دمـی کـه بگـذرد که بگـذرد از چـاره کارم​

دانمـــت که بر سـرم گـذر کنـی به‌رحمــت امـا
آن زمان کـه بر کشــد گیاه غـم سـر از مــزارم



​

دو لینک در زیر هست که این تصنیف رو با صدای همایون شجریان و استاد قمرالملوک وزیری به دانلود گذاشته
-----------------
امیدوارم خوشتون بیاد


http://www.persiangig.com/pages/download/?dl=http://del-ava.persiangig.com/audio/rasm_e_asheghi.mp3


http://www.4shared.com/get/34617861...sionid=BE8E0F8F93635EFB2570EDBBB8BDE762.dc116

آهنگساز: مرتضی‌خان نی‌داوود
شعــر: حسیـن پـژمان بختیــاری
بازسازی آهنگ:سعید انصاری ، بردیـا کیـارس
دستگاه: شور
مایـه: دشتــی​

​