اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[naghmeirani]

تمام وجودم را

از نوك قلمم مي چكانم

تا تو

در شاه بيت غزلهايم

قافيه شوي​

 

[Ekram]

برای سرودنت دریا را در خود نویسم می ریزم
اما ترسم از این است که دریا تمام شود و تو ناسروده بمانی

 

[رضا ذاکر]

بیچاره فرهاد

بیچاره فرهاد

در اين قسمت اشعار و مطالب عاشقانتون را قرار دهيد

​

نانوا هم جوش شیرین میزند
بیچاره برهاد...

 

[z.19.P]

راهيست راه عشق كه هيچش كناره نيست / انجا جز انكه جان بسپارند چاره نيست

 

[sweetest]

من را به غیر عشق به نامی صدا نکن​

غم را دوباره وارد این ماجرا نکن​

بیهوده پشت پا به غزلهای من نزن​

با خاطرات خوب من اینگونه تا نکن​

موهات را ببند دلم را تکان نده​

در من دوباره فتنه و بلوا به پا نکن​

من در کنار توست اگر چشم وا کنی​

خود را اسیر پیچ و خم جاده ها نکن​

بگذار شهر سرخوش زیبائیت شود​

تنها به وصف آینه ها اکتفا نکن​

امشب برای ماندنمان استخاره کن​

اما به آیه های بدش اعتنا نکن....​

​

 

[@ RESPINA @]

گوش کن دورترین مرغ جهان می خواند
شب سلیس است و یکدست و باز
شمعدانی ها
و صدا دار ترین شاخه فصل ماه را می شنوند
پلکان جلو ساختمان
در فانوس به دست و در اسراف نسیم
گوش کن جاده صدا می زند از دور قدمهای تو را
چشم تو زینت تاریکی نیست
پلکها را بتکان کفش به پا کن وبیا
و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام تو را مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند
پارسایی است در آن جا که تو را خواهد گفت :ـ
بهترین چیز رسیدنم به نگاهی است که از حادثه عشق تر است

 

[sweetest]

http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=ازخودم http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=نمی http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=گویم
http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=چرا http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=که http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=تو http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=را http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=از http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=یاد http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=برده http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=ام
http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=بعد http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=از http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=تو http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=من http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=چگونه http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=بگویم http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=عشق http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=
http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=و http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=صدایم http://www.noandishaan.com/forums/vbglossar.php?do=showentry&item=نلرزد

 

[z.19.P]

گويند مرا كه بند بر پاش نهيد

ديوانه دل است پاي بر بند چه سود؟

 

[*** s.mahdi ***]

ه مي کشم تو را , با تمام انتظار
پر شکوفه کن مرا , اي کرامت بهار

در رهت به انتظار , صف به صف نشسته اند
کارواني از شهيد , کارواني از بهار

اي بهار مهربان , در مسير کاروان
گل بپاش و گل بپاش , گل بکار و گل بکار

بر سرم نمي کشي , دست مهر اگر , مکش
تشنه محبتند , لاله هاي داغ دار

دسته دسته گم شدند , مهره هاي بي نشان
تشنه تشنه سوختند , نخل هاي روزه دار

مي رسد بهار و من , بي شکوفه ام هنوز
آفتاب من , بتاب ! مهربان من , ببار !

 

[naghmeirani]

باد ـ مجنون‌وار
از زلف درختان بوسه می‌چیند
ماه می‌پرسد:
می‌توان عاشق نبود آیا؟

 

[@ RESPINA @]

اينجاست، آييد، پنجره بگشائيد، اي من و دگر من ها:
صد پرتو من در آب
مهتاب، تابنده نگر، بر لرزش برگ، انديشه من، جاده
مرگ.
آنجا نيلوفر هاست، به بهشت، به خدا درهاست.
اينجا ايوان، خاموشي هوش، پرواز روان.
در باغ وزن تنها نشديم. اي سنگ و نگاه، اي وهم و
درخت، آيا نشديم؟
من (( صخره - من )) ام، تو (( شاخه - تو )) يي.
اين بام گلي، آري، اين بام گلي، خاك است و من و پندار.​

 

[mahyam68]

دلم برای کسی تنگ است
که آفتاب صداقت را
به میهمانی گلهای باغ می آورد ...
و گیسوان بلندش را
- به باد می داد
و دستهای سپیدش را
به آب می بخشید ...
....
دلم برای کسی تنگ است
که چشمهای قشنگش را
به عمق آبی دریای واژگون می دوخت ...
و شعر های خوشی چون پرنده های می خواند ...........
دلم برای کسی تنگ است
که همچو کودک معصومی
دلش برای دلم می سوخت ...
و مهربانی را
-نثار من میکرد
دلم برای کسی تنگ است
که تا شمال ترین شمال
و در جنوب ترین جنوب
همیشه در همه جا
-آه با که بتوان گفت
که بود با من و
- پیوسته نیز بی من بود
و کار من ز فراقش فغان و شیون بود ....
کسی که بی من ماند
کسی که با من نیست
کسی ...
-دگر کافی ست ...

 

[Ekram]

​

در این بی کس سرای تنگ و وحشت زا​

دمی از عشق میخوانم ​

گهی از او همی نالم ​

گهی بر دل ، گهی بر سنگ بی مهری ​

شباهنگام میکوبم !​

همی از غصه لبریزم نمی رقصد خیال من نمی خندد لبان من ​

بیا ای یار دیرینم ​

بیا ای چشمه ی زیبای رویایی​

​

 

[naghmeirani]

ای دقیقه شیرین! امشب از تو لبریزم
وی حقیقت دیرین! امشب از تو لبریزم

جوش خورده‫ای با من مثل خون و اکسیژن
ناگزیر ناممکن! امشب از تو لبریزم

در رگم بریز ای ماه! ای تپیدن دلخواه!
حس و حال نبضم را امشب از تو لبریزم

غوطه می‫خورم در تو، تا بگسترم در تو
مثل ماهی و دریا امشب از تو لبریزم

شور گم شدن دارد قطره محال اندیش
بیکران بی تشویش! امشب از تو لبریزم

جزر و مدّ آن گیسو موج داده روحم را
حلقه حلقه، تو در تو امشب از تو لبریزم

آن خطاب شیرین را بر لبم شناور کن
امشب از تو ـ باور کن ـ امشب از تو لبریزم.

 

[sweetest]

با خیال دیگری میرفت

و من ِ ساده

چه عاشقانه

كاسه ای آب

پشت سرش

خالی می كردم

 

[Ekram]

رسیده ایم دوتا ماهیان ریز به هم


گرفت کار من و تو چه تند و تیز به هم

چه دستپاچه شدم اول و نبود عجیب

که از نگاه تو ریزد تمامِ چیز به هم

به عشق لیلی و مجنون که جای شکی نیست

نبوده اند ولی اینقدر عزیز به هم

به ناگزیریِ رفتارِ لحظه ها هستیم

به یک روال به یک حال و ناگریز...به هم

تو آمدی و قطار خوشی رسید از راه

و خورد دلهره ی انتظار نیز به هم

***

سعادتی است که بحری به خوابم آمده است

رسیده ایم دوتا ماهیان ریز به هم

 

[naghmeirani]

قصه نیستم که بگویی

نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

یا چیزی چنان که ببینی

یا چیزی چنان که بدانی

من درد مشترکم

مرا فریاد کن ... ​

 

[Ekram]

تشکر ندارم ببخشید
عمری ست یاد روی تو همواره می کنم


زنجیر های صبر زتن پاره می کنم

دانسته، حائل آینه ی بی غبار دل

پیش دلی که نیست کم از خاره می کنم

شب ها کنار ساحل بی تاب خاطرات

مهتاب را به یاد تو نظاره می کنم

پاهای سنگ خورده و عریان شعر را

در راه جستنت شده بیکاره می کنم

یک دشت از شقایق، یک کوه واژه را

در مصحف سرود تو آواره می کنم

ای ماهتاب! تاب براین خاک ورنه من

خود را رها ز خویش به یکباره می کنم

 

[sweetest]

یادت نرود که یاد تو در یاد است​

​

آبادی دل برای تو آباد است​

​

از یاد نبر دل حقیرم ای دوست​

​

در این دل من همیشه یادت یاد است . . .​

​

 

[Ekram]

بر لوح دلم نام ترا حک کردم

صرف نظر از بزرگ و کوچک کردم

هر بار که آمدی به تو بالیدم

هر بار که رفتی به خودم شک کردم​

 

[sweetest]

یک گوشه نشسته ام پر از تشویشم
نقاشی چشمان تو هم در پیشم​

زیباتر از آنی که تصور بکنم​

من جز تو به هیچکس نمی اندیشم

 

[Ekram]

گنجينه لطف ومهر از آن شماست


صدها غزل دلم به عنوان شماست


چشمان قشنگ كودكي با حسرت


امروز در انتظار احسان شماست

 

[naghmeirani]

من مي گويم
اصلاً
بيا بيخيال ِ هرچه چشم شويم
که رنگ ِ رخسار ِ من و، سمت ِ نگاه ِ تو را مي نگرند
مي خواهم
يکي از همين روزها
که خراب ِ بغضم و تشنه ي اشک
سر بر شانه هاي ِ تو بگذارم و
باران شوم...

 

[sweetest]

آمد اما در نگاهش آن نوازش ها نبود
چشم خواب آلوده اش را مستی و رویا نبود
لب همان لب بود اما بوسه اش گرمی نداشت
دل همان دل بود اما مست و بی پروا نبود . . .​

 

[Ekram]

دستي آشنا
به شانه غريبگي هاي شهر بخورد
خيابان
پر مي شود از
طراوت چشماني كه بغض هاشان شكسته
تا چند بشمارم
ديوار ، پنجره شود و
تو پيدا
اي آشنا

...........
عصر خوش

 

[naghmeirani]

اگر امشب هم از حوالی دلم گذشتی
آهسته رد شو
غم را با هزار بدبختی خوابانده ام...

وقت خوش....

 

[@ RESPINA @]

مرغ مهتاب
مي خواند.
ابري در اتاقم مي گريد.
گل هاي چشم پشيماني مي شكفد.
در تابوت پنجره ام پيكر مشرق مي لولد.
مغرب جان مي كند،
مي ميرد.
گياه نارنجي خورشيد
در مرداب اتاقم مي رويد كم كم
بيدارم
نپنداريدم در خواب
سايه شاخه اي بشكسته
آهسته خوابم كرد.
اكنون دارم مي شنوم
آهنگ مرغ مهتاب
و گل هاي چشم پشيماني را پرپر مي كنم.​

 

[sweetest]

کاش هر روز جمعه بود !
آن وقت می توانستم

دلتنگی هایم را
برگردن غروبش بیاندازم ........

 

[شبگرد23]

.
.
.

از من میپرسند چطوری؟
میگویم روبراهم
کسی نمیداند
روبه راهی هستم
که تو رفته ای . . .

 

[z.19.P]

نه راه است اين كه بگذاري مرا بر خاك و برگردي / گذاري ار و بازم پرس تا خاك رهت گردم

ندارم دستت از دامن مگر در خاك و ان دم هم / كه بر خاكم روان گردي بگيرد دامنت گردم