اشعار و نوشته هاي عاشقانه

م.سنام

عضو جدید
خوشا شب نشستن به پهلوی تو​
تـــماشای پـــرواز گـــــیسوی تو​
خوشا با تــو سرگرم صحبت شدن​
وســـجده به محـــراب ابـــروی تو​
خوشا در نگاه تو چون می خـــراب​
خوشا نـــازنین چشم نــــازوی تو​
دو چـــشم پـــر از کهربای خموش​
که نـــاگه مرا میکشد ســـوی تو​
خوشا بـــازی دســـت اعـــجاز گر​
که گـــل چیند از بــــاغ جادوی تو​
...
بیا پــــــر شوم از تو تا پــــر شود​
ســــکوت زمین از هــــیاهوی تو​
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
معاشران گره از زلف یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید
 

م.سنام

عضو جدید
نبسته ام به کس دل، نبســـــته کس به من دل
چو تخــــته پــاره بـــر موج رهـــا رهـــا، رهـــا من

ز مــــن هر آنکــه او دور، چـو دل به سینه نزدیک
به مـــن هر آنکـه نزدیک، ازو جــــــدا، جــــدا من

نه چشــــم دل به ســـــویی، نه باده در سبویی
که تــــر کـــــنم گـلـــــــویی، به یاد آشنــــــا من

ســــــتاره هــــا نهـــــــفتم در آسمـــــان ابــــری
دلــــــم گرفته ای دوست، هـــــوای گریــه با من

نبسته ام به کس دل، نبســـــته کس به من دل
چو تخــــته پــاره بـــر موج رهـــا رهــــا، رهـــا من
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
در شبان غم تنهايی خويش

عابد چشم سخنگوی توأم

من در اين تاريكی

من در اين تيره شب جانفرسا

زائر ظلمت گيسوی توأم

گيسوان تو پريشانتر از انديشه ی من

گيسوان تو شب بی پايان

جنگل عطرآلود

شكن گيسوی تو

موج دريای خيال

كاش با زورق انديشه شبی

از شط گيسوی مواج تو من

بوسه زن بر سر هر موج گذر می كردم
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز

چیزی شبیه دریا
چیزی شبیه آتش
شبیه چشمان تو
وقتی آهسته از لای سکوتی سبز نگاهم می کنی
واژه ای
کبوتری
دریایی


 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
در غمی که اشک نیست،

در شادی که لبخند نیست،

در بغضی که ناله نیست،

در دردی که آه نیست،

احساس کجاست؟


در احساسی که حس نیست،

در دلی که عشق نیست،

در دوستی که محبت نیست،

در صداقتی که راستی نیست،

زندگی کجاست؟


در زندگی که هدف نیست،

در هوایی که باد نیست،

در خاکی که آب نیست،

در باغی که گل نیست،

انسان کجاست؟


در انسانی که هیچ نیست،

در سفره ای که نان نیست،

در زمینی که جا نیست،

در دنیایی که رحم نیست،
مرگ کجاست؟
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست

 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
کاشکـــــی تا بــــا دلت امشب کمــــــی خلوت کنی
در سکوت پنجــــــــره ، از خــــــــاطره صحبت کنی
مثل پرواز پرستـــــــــــوهای عاشـــــق ، بی قــــــــرار
تا خلـــــــوص همزبـــــــــانی های دل ، هجرت کنی
با سِرِشک دیدگـــــــانت ، قطره قطـره ، بی صـــــــدا
برکه خشکیـــــــده را ، دریــــــــا ی بـی وسعت کنی
کاشکی تا ســــــــایه های خستــه همســـــــــــــایه را
درکنــــــارِ سایبــــــان ِکلبــــــــه ات ، دعــوت کنی
در طلوع عـــــــــــاطفه ، مانند مهـــــــــــــــرِآسمــان
مهربـــــانی را میـــــــــان دست هـــــا ، قسمــت کنی
مثــــــل ِ روح پاک بــــــاران ، مثل ابر نوبهـــــــــــار
غنچه هـــــــــای تشنه را ، سرشــــــار از رحمت کنی
کاشکـــــــــــی تا در هجوم لحظــــــــه های زندگی
لحظـــــه ای را هم برای عــــــــــــاشقی فرصت کنی
تشنه و عطشـــــــــان میان ساکنـــــــــــــان شهر عشق
ارزشِِ یک جرعـــــــــــه از پیمـــــــانه را قیمت کنی
روبروی قبـــــــــله گلــــــدان ِ نرگس هـــــــای مست
هر نمــــــــــازت را به یاد چشــــــــــــم او نیت کنی
کاشکــــــــی در پشت یک تنهــــــــــــایی آشفتگی
زندگی را در فـــــــــراغ دوست ، بی طــــــاقت کنی
با مناجــــــــات و دعــــــــا ، در خلوتِ تاریک شب
بالهــــــــــای بسته را ، آزاد از حســـــــــــــرت کنی
درخمِ پس کوچـــــــه های راه ِ سخت ِ انتظــــــــــار
با تبســــــــم راه را بر همـــــــرهان ، راحــــــت کنی
ساده مثل ِ روزهـــــــــــای بی ریـــــــــــای کودکی
با نگـــــــاه سادگی هــــــــا ، ســـاده تر عادت کنی
کاشکـــــــــی تا لااقل در بین حجـــــم آینــــــــــــه
سینــــــه پرکینــــــه را خــــــالی زِ هر نفــــرت کنی
از نیستــــــــان جدایـــــــی با نــــــوای «نینــــــــــوا»
بنــــد بنـــــدت را ، رهــــا از بنـــــد این غـربت کنی
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
تو را در فراسوی مرزهای تن دوست خواهم داشت
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
بر گور روزهای سیه ، بوته های عشق
پژمرد و غنچه های امید گذشته مرد
در حیرتم هنوز که ایا چگونه بود
آن روزها که مرد و ترا جاودانه برد
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده،
من ريشه های ترا دريافته ام
با لبانت برای همه لب ها سخن گفته ام
و دست هايت با دستان من آشناست.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
نگار پرده نشین

ز پرده گر بدر آيد نگــــــــار پرده نشيـــنم
چو اشك از نظـــر افتـــد نگارخـــانة چـــينم
بسازم از سر زلف تو چون نسيم به بويي
گرم ز دست نيــــايد كه گل ز بـاغ تو چيــنم
مرو به ناز جــواني گـــره فكنـــده بر ابرو
كه پير عشقم و زلف تو داده چين به جبينم
ز جان نداشت دلم طاقت جـدايي و از اشك
كشــــــيد پرده به چشـــمم كه رفتن تو نبينم
ز تاب آن كه دلم باز سركشــد ز كمنـــدش
كمان كشــيده نشسته است چشم اوبه كمينم
اگر نســــيم اميدي نبود و شبــــنم شــوقي
گلي نداشت خـــزان ديده باغ طــبع حزينـــم
بنازسرمكش از من كه ساية توام اي سرو
چو شــاخ گل بنــشـين تا به سـاية تو نشينم
 

Sinai

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
باید خریدارم شوی

باید خریدارم شوی تا من خریدارت شو م
وزجان و دل یارم شوی تا عاشق زارت شوم
من نیستم چون دیگران بازیچه بازیگران
اول به دام آرم ترا و آنگه گرفتارت شوم
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
من عاشق و مشتاقم من شهره آفاقم
رحم آر و مکن طاقم من خانه نمی‌دانم


 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
ای ترا چون شبنمی پرداخته


چون نگین بر برگ گل انداخته


تا سحرامید به فردا داشتی


رفتی و غم را به دلها کاشتی


مثل گل بودی کنارت خارها


پشت سر افراشته بودند دارها


عین شمعی در هجوم تند باد


سوختی و بردی تو خاموشی ز یاد


خاطراتت روی اوراق زمان


ماندگار است با همه درد نهان
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
در ره عشاق نام و ننگ نیست
عاشقان را آشتی و جنگ نیست

عاشقی تردامنی گر تا ابد
دامن معشوقت اندر چنگ نیست
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
عشق ، خطاي فاحش فرد در تمايز يک آدم معمولي از بقيه ي آدم هاي معمولي است
 

kayhan

عضو جدید
عاشقی دانی چیست؟

عاشقی دانی چیست؟

عاشقی دانی چیست؟


عاشق هرکس شدم ، او شد نصيب ديگري
دل به هرکس داده ام ، او زد به قلبم خنجري
من سخاوت ديده ام،
دل را به هرکس مي دهم
شر م دارم پس بگيرم آنچه را بخشيده ام


شاعر : گم نام
 

*زهره*

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
عاشق تو جان مختصر که پسندد
فتنه تو عقل بی خبر که پسندد

روی تو کز ترک آفتاب دریغ است
در نظر هندوی بصر که پسندد

روی تو را تاب قوت نظری نیست
در رخ تو تیزتر نظر که پسندد

چون بنگنجد شکر برون ز دهانت
از لب تو خواستن شکر که پسندد

چون نتوان بی کمر میان تو دیدن
موی میان تو را کمر که پسندد

چون به کمان برنهی خدنگ جگردوز
پیش تو جز جان خود سپر که پسندد

چون به جفا تیغت از نیام برآری
در همه عالم حدیث سر که پسندد

چون غم عشقت به جان خرند و به ارزد
در غم تو حیله و حذر که پسندد

تا غم عشق تو هست در همه عالم
هیچ دلی را غمی دگر که پسندد

وصل تو جستم به نیم جان محقر
وصل تو آخر بدین قدر که پسندد

هر سحر از عشق تو بسا که بسوزم
سوز چو من شمع هر سحر که پسندد

چون تو جگر گوشهٔ دل منی آخر
قوت من از گوشهٔ جگر که پسندد

شد دل عطار پاره پاره ز شوقت
کار دل او ازین بتر که پسندد
 

Golden Boy

عضو جدید
در اين قسمت اشعار و مطالب عاشقانتون را قرار دهيد




:heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :gol: :gol: :gol: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart:


فکر نمي کنم تو کل تاريخ و تو کل جهان جمله اي قشنگ تر از اين جمله دو کلمه اي براي ابراز عشق و علاقه باشه:​


دوست دارم.​


دارين دنبال چي ميگردين؟؟؟؟؟
 

*زهره*

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
عشق جانان همچو شمعم از قدم تا سر بسوخت
مرغ جان را نیز چون پروانه بال و پر بسوخت

عشقش آتش بود کردم مجمرش از دل چو عود
آتش سوزنده بر هم عود و هم مجمر بسوخت

زآتش رویش چو یک اخگر به صحرا اوفتاد
هر دو عالم همچو خاشاکی از آن اخگر بسوخت

خواستم تا پیش جانان پیشکش جان آورم
پیش دستی کرد عشق و جانم اندر بر بسوخت

نیست از خشک و ترم در دست جز خاکستری
کاتش غیرت درآمد خشک و تر یکسر بسوخت

دادم آن خاکستر آخر بر سر کویش به باد
برق استغنا بجست از غیب و خاکستر بسوخت

گفتم اکنون ذره‌ای دیگر بمانم گفت باش
ذرهٔ دیگر چه باشد ذره‌ای دیگر بسوخت

چون رسید این جایگه عطار نه هست و نه نیست
کفر و ایمانش نماند و مؤمن و کافر بسوخت
 

naghmeirani

مدیر ارشد
عضو کادر مدیریت
مدیر ارشد
سپاس آنکه عشق آفريد.
تا مردمان ،
چشـــــم گشـــــايند
بهشت را ،
فــــــرا روي خــــود آرنــــد

کــــــه شـــايستــه آدمي ست .
و او عــــــاشق ِ بيــــــدريغ عشـــــق .

* * *
من بخود باليدم از ياري که دوش

بر رواق ِ خاطـرم بنشسته دوش

 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
وقت طرب خوش يافتم آن دلبر طناز را

ساقي بيار آن جام مي مطرب بزن آن ساز را


آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

امشب که بزم عارفان از شمع رويت روشنست


باري حريفي جو که او مستور دارد راز را

دوش اي پسر مي خورده‌اي چشمت گواهي مي‌دهد


بنگر که لذت چون بود محبوب خوش آواز را

روي خوش و آواز خوش دارند هر يک لذتي


يا رب که دادست اين کمان آن ترک تيرانداز را

چشمان ترک و ابروان جان را به ناوک مي‌زنند


در گوش ني رمزي بگو تا برکشد آواز را

شور غم عشقش چنين حيفست پنهان داشتن


ترسم که آشوب خوشت برهم زند شيراز را

شيراز پرغوغا شدست از فتنه چشم خوشت


گر زان که بشکستي قفس بنمودمي پرواز را

من مرغکي پربسته‌ام زان در قفس بنشسته‌ام


مشکل به دست آرد کسي مانند تو شهباز را

سعدي تو مرغ زيرکي خوبت به دام آورده‌ام
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده،
من ريشه های ترا دريافته ام
با لبانت برای همه لب ها سخن گفته ام
و دست هايت با دستان من آشناست.
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
با شاخه ی گل یخ
از مرز این زمستان خواهم گذشت
جایی کنار آتش گمنامی
آن وام کهنه را به تو پس می دهم
تا همسفر شوی
با عابران شیفته ی گم شدن
شاید حقیقتی یافتی
همرنگ آسمان دیار من
شهری که در ستایش زیبایی
دور از تو قهوه ای که مرا مهمان کردی
لب می زنم
و شاخه ی گل یخ را کنار فنجان جا می گذارم
چیزی که از تو وام گرفتم
مهر تو را به قلب تو پس می دهم
آری قسم به ساعت آتش
گم می کنم اگر تو پیدا کنی
این دستبند باز شد اینک
از دست تو که میوه ی سایش به واژه هاست
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
بانوی رنگ ها
از دیدار آبی ها
چه می آورد
جز لبخندی
که برکه ریگ قرمزی است
و دندانی
که تلالو مرواریدهای نبسته
به اینه تقدیم می کند
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
من همیشه بر لبه ی شمشیرها راه رفته ام! عشقی که من از آن حرف میزنم عشقی نیست که در جغرافیای اندام یک زن محدود شود! من خود را دراین سیاه چال مرمر زندانی نمیکنم!عشقی که من از آن سخن میگویم با تمام هستی در ارتباط است! در آب،در خاک،در زخم مردان انقلابی، در چشم کودکان سنگ انداز در خشم دانشجویان معترض وجود دارد! زن برای من سکه ای پیچیده در پنبه یا کنیزکی نیست که در حرمسرا چشم به راهم باشد! من مینویسم تا زن را از چنگ مردان نادان قبایل آزاد کنم. »
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
خونه این خونه ی ویرون
واسه من هزار تا خاطره داره
خونه این خونه ی تاریک
چه روزایی رو به یادم میاره
اون روزا یادم نمیره
دیوار خونه پر از پنجره بود
تا افق همسایه ی ما
دریا بود ، ستاره بود ، منظره بود
خونه ، خونه جای بازی
برای آفتاب و آب بود
پر نور واسه بیداری
پر سایه واسه خواب بود
پدرم می گفت : قدیما
کینه هامون رو دور انداخته بودیم
توی برف و باد و بارون
خونه رو با قلبامون ساخته بودیم
خونه عشق مادرم بود
که تو باغچه ش گل اطلسی می کاشت
خونه روح پدرم بود
چیزی رو همپای خونه دوست نداشت
سیل غارتگر اومد
از تو رودخونه گذشت
پلا رو شکست و برد
زد و از خونه گذشت
دست غارتگر سیل
خونه رو ویرونه کرد
پدر پیرمو کشت
مادر و دیوونه کرد
حالا من مونده م و این ویرونه ها
پر خشم و کینه ی دیوونه ها
من زخمی ، من خسته ، من پک
می نویسم آخرین حرفو رو خک
کی میاد دست توی دستم بذاره
تا بسازیم خونه مون رو دوباره
 

eksir

عضو جدید
کاربر ممتاز
دختر بر آستانه ی در عاشقانه خواند
کای آرزوی من
من فارغم ز خویش و تو آسوده از منی
با دوست ، دشمنی
بس شام ها ستاره شمردم به نور ماه
تا اختر رمیده ی بختم وفا کند
شور نگاه دوست در آن چشم دلفریب
چون باده سرگرانی عیشم دوا کند
هر شب که ماه می نگرد از دریچه ها
جان می دهد خیال ترا در برابرم
من شاد ازین امید که چون بگذری ز راه
شاید چو نور ماه ، فراز ایی از درم
هر ناله ای که می شکند در گلوی باد
آهنگ ناله های دلم در فراق تست
جون تابد از شکاف درم نور ماهتاب
گویم نگاه کیست که در اشتیاق تست
ای ارزوی من
ای مرد ناشناس
آگاه نیستم که کجایی و کیستی
اما مرا به دیدن تو مژده می دهند
وان مژده گویدم که تویی یا تو نیستی
از من جدا مشو
چون زندگی به دست فراموشیم مده
یا از کنار من به خموشی گذر مکن
یا در نهان امید هماغوشیم مده
دختر خموش ماند
مردی که می گذشت به سویش نگاه کرد
دختر به خنده گفت
ای مرد ناشناس توانی خبر دهی
زان آشنا که هیچ نیامد به دیدنم ؟
آن مرد خنده کرد و شتابان جواب داد
آن آشنا منم
 

Similar threads

بالا