نتایح جستجو

با آن غزال وحشی گر خواهی آرمیدن چندین هزار احسنت می‌بایدت کشیدن روزی اگر در آغوش سروی کشی قباپوش سهل است در محبت پیراهنی دریدن سر حلقه‌ی سلامت در دام او فتادن سرمایه‌ی ندامت از بام او پریدن پیمانه‌ی حیاتم پر شد فغان که نتوان پیمان ازو گرفتن، پیوند از او بریدن آهوی چشمش آخر رامم نشد به افسون یارب...

سپیده در دوردست قويي پريده بي گاه از خواب شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد لبهاي جويبار لبريز موج زمزمه در بستر سپيد در هم دويده سايه و روشن لغزان ميان خرمن دوده شبتاب مي فروزد در آذر سپيد همپاي رقص نازك ني زار مرداب مي گشايد چشم تر سپيد خطي ز نور روي سياهي است گويي بر آبنوس درخشد زر سپيد ديوار...

این گل ز بر همنفسی می‌آید شادی به دلم از او بسی می‌آید پیوسته از آن روی کنم همدمی‌اش کز رنگ وی‌ام بوی کسی می‌آید

سلام تنهایی جان خوبی؟! چی میبینم چراغت روشنه:surprised:

با می به کنار جوی می‌باید بود وز غصه کناره‌جوی می‌باید بود این مدت عمر ما چو گل ده روز است خندان لب و تازه‌روی می‌باید بود

این گل ز بر همنفسی می‌آید شادی به دلم از او بسی می‌آید پیوسته از آن روی کنم همدمی‌اش کز رنگ وی‌ام بوی کسی می‌آید

یکی گفتش ای خسرو نیکروز ز دیبای چینی قبایی بدوز

ويد ني ها همهمه شان مي آيد مرغان زمزمه شان مي آيد درباز و نگه كم و پيامي رفته به بي سويي دشت گاوي زير صنوبرها ابديت روي چپرها از بن هر برگي وهمي آويزان و كلامي ني نامي ني پايين جاده بيرنگي بالا خورشيد هم آهنگي :gol:سهراب سپهری:gol:

نوبهار آمد ولی بی‌دوستان در بوستان آتشین میلیست در چشمم نهال ارغوان تا گل سوری بخندد ساقی بزم بهار ریخت در جام زمرد فام خیری زعفران غنچه کی خندد به روی بلبل شب زنده‌دار گر نیندازد نسیم صبح خود را در میان بر سر هر شاخ گل مرغی خوش الحان و مرا مهر خاموشیست چون برگ شقایق بر زبان غنچه با مرغ سحر خوان...

سرود گل با همين ديدگان اشك آلود از همين روزن گشوده به دود به پرستو به گل به سبزه درود به شكوفه به صبحدم به نسيم به بهاري كه ميرسد از راه چند روز دگر به ساز و سرود ما كه دلهايمان زمستان است ما كه خورشيدمان نمي خندد ما كه باغ و بهارمان پژمرد ما كه پاي اميدمان فرسود ما كه در پيش چشم مان رقصيد اين...

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است وز پی دیدن او دادن جان کار من است شرم از آن چشم سیه بادش و مژگان دراز هر که دل بردن او دید و در انکار من است ساروان رخت به دروازه مبر کان سر کو شاهراهیست که منزلگه دلدار من است بنده طالع خویشم که در این قحط وفا عشق آن لولی سرمست خریدار من است طبله عطر گل و زلف...

مرگ در ماه نه باران ، نه عشق ، نه چشم هايي رو به ماه غروب همين نه باران وعشق بود كه در راههاي بي ترانه و عابر - دور مي شدم غروب همين نه چشم هايي رو به ماه بود كه ماه در چشم هايم تا كنار چهره ها و صداهاي اين همه سال آمد غروب كيي از باران ها و عشق بود كه چشم در چشم ماه از مادرم دور شدم در راه لب...

آنی که فدای تو روان می‌باید پیش رخ تو نثار جان می‌باید من هیچ ندانم که کرا مانی تو ای دوست چنانی که چنان می‌باید سنایی:gol:

تو نیک‌بخت شوی در میان وگرنه بسست خدای عزوجل رزق خلق را کافل

منم خوشحال شدم که اومدی باشه من سر قولم هستم بای

چه زود باوری خب خوبه باور کن:w16: آره باور کن!!!!:biggrin: اینطوری بهتره خوبه هنوز فراموش نشدیم:w27: باید تشویقت کنم :w17:

وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی :gol:حافظ:gol:

سلام العلیکم ای عزیزتر از جان نه واللا نیستی منم دلم واست تنگ شده:( نمیای اینجا دیگه من گفتم شاید ما رو فراموش کردی نمیدونی چقدر خوشحالم کردی که اینجایی :w42: مرمر اومده :w42: باید جشن بگیریم :w42: در ضمن همچین موجودی که گفتی وجود نداره:biggrin:

سلام به همه عزیزان گلم این اولین پست من تو این تاپیکه پس بهتر دیدم با این شعر زیبا از حافظ شروع کنم سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم دیده روشنایی درودی چو نور دل پارسایان بدان شمع خلوتگه پارسایی نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای دلم خون شد از غصه ساقی کجایی ز کوی مغان رخ مگردان که آن جا فروشند...

دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند دریاب ضعیفان را در وقت توانایی