نتایح جستجو

و نشسته ام مسافر شبی از سفر بیایی زفراق دل ندارم چه بگویم از جدایی همه شب سپرده ام دل به ترانه های حافظ به خیال آنکه شاید به تفالم بیایی

[IMG] یکی بود....یکی نبود ، شــایــد ... از همون اول ، هیچکـس نبــود.

[IMG] گاهي نيازي به خودكشي نيست ... فكرخودكشي ، خود خودكشي است ...

[IMG]

[IMG]

[IMG][IMG]

[IMG]

من چه گویم چون تمام جمله ها تکراری است معنی ناگفته هایم در سکوتم جاری است

قلب من در شهر چشمان شما جا مانده است قدر يک شب هم شده از او پرستاري كنيد

نو عروس شب مهتاب تو باشم چه شود ماه من باشى و مرداب تو باشم چه شود ..!؟ اى كه شاعر شوى و شهد بريزد ز لبت مطلع هر غزل ناب تو باشم چه شود ..!؟

ساز دل پایان ندارد مهربان می نوازم آنچه دارم در توان یاد داری اولین دیدار را من تو را در یاد دارم همچنان چون ندارم جز زبان عاشقی دائماً نام تو آرم بر زبان واژه و مصراع و بیتِ شعرِ من از تو می گوید، زتـو دارد نشان ....

تو به من گرطلب بوسه ی از لب بکنی من به سوی دگری هیچ حوالت نکنم قول ميدم به خودم غیر توعادت نکنم از غم انگیزی این عشق شکایت نکنم

از اين كنجِ قفس هر دم صداي بال مي آيد .. نمي دانم بهارِ من چه وقت ازسال مي آيد ...؟

راه و رسم عاشقي را شاعران دانند و بس آنچه را بر دل نشيند بر زبان رانند و بس

من براي ديدنت ، لحظه شماري ميكنم تو تمام لحظه هايت ، در سراي ديگري ست من خراب جرعه اي از جام لبـهاي تو ؤ جام لبهايت ولي ، مست شراب ديگري ست جان من در بند هر يك ، دكمه ي پيراهنت سينه ي بي پيرهن ، سهم نگاه ديگري ست نازنين ميسوزم و ميبيني ، امـٌا ميروي چشمهايم تا ابد ، در...

تو"آنلاینی" و من بی تاب نازِ چشم جادویت چرا هر گز نمی آید جوابم هم از آن سویت به قرآن عاشقت هستم نمی دانی که بی تابم که تا آید جوابی هم مگر یک شب از آن کویت تو گیری با یکی دیگر، ولی من بی تو دلگیرم نمی دانم کجا رفت است آن شور و هیاهویت دلم خوش بود یاری باوفا دارم در این دنیا ولی حالا که...

باز امشب دل دیوانه به دریا زده ام ... باده نوشیده و سرگشته به صحرا زده ام، نیست یاری که زنم جرعه به پیمانه ی او ... پیک هایم، همه را تک تک و تنها زده ام ...

تو را دل دید و با خود گفت دیده چه میداند که از خود هم رمیده چنان بگذشت حال و بَر نبودی نمیدانی ز چشمم خون چکیده

اَشك من حاصل اين چشم به دَر دوخته است رفتنت آتش غم در دلم افروخته است عمر بي حاصلم اينگونه گذشت و اين غم بي گُمان ،گـَردن اين عشق ِ ،پدر سوخته است

از اين كنجِ قفس هر دم صداي بال مي آيد .. نمي دانم بهارِ من چه وقت ازسال مي آيد ...؟ __________________