نتایح جستجو

لبخند تو را چند صباحی است ندیدم یک بار دگر خانه ات آباد، بگو سیب...

در آرزوي محبت ،اميد دل ، به تو بستم چه آرزو ؟ چه محبت ؟ كدام دل ؟ چه اميدي !؟

... ز ڪدام ره رسیدی؟ ز ڪدام دَر گذشتی؟ ... ڪه ندیده، دیده ناگہ بہ درون دل فتادے؟

تا شنیدم که تو از شعر خوشت می آید چند وقتی ست که یک شاعر پرچانه شدم عقل با عشق شنیدم که نمیسازد، پس روز ها عاقل و شب شاعر دیوانه شدم

در فراق يار ، به از ديده ي ديدار چيست ؟ بعد چندين سال هجران ، خوش تر ازديدار چيست ؟ چشم نرگس ، لـب چو غـُنچه ، همچو گل نازك بدن با وجود يار زيبا ، ديدن گلزار چيست؟

امشب دلم هواي كمي خواب كرده است اما خيال تو مرا بي تاب كرده است

مرغ در دامم مرا پروانه پرواز نيست درگلويم نغمه هست و رخصت آواز نيست

تو می دانی که غیر از تو نوشتن برای حال این دفتر خراب است نمی خندی به این ابیات ساده و میدانی که هجر تو عذاب است و از تو ساده و بی پرده گفتن برایم خوردن یک جرعه آب است

غم دريا دلان را با که گويم کجا غمخوار دريا دل بجويم دلم درياي خون شد در غم دوست چگونه دل از غم اين دريا بشويم

ﺗﻮ ﻣﮕﺮ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﯿﺮﺍﯾﯽ؟ - ﺗﻮ ﻧﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭ ﻧﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﯼ ﻭ ﻧﻪ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ- ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﯼ ﺩﻧﯿـــــــــﺎﯾﯽ- ﻣﺜﻞ ﺍﺷــــــــــــعاﺭ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭘﺎﮐﯽ- ﻭ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﻟﺒــــــــــــخند ﺧﺪﺍ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ- ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻭﺻﻒ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺎ- ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺯﯾﺒﺎ ﺗـــــــــــﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ- ﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻧﺎﺏ...

مهرباني را اگر تقسیم کنند من یقین دارم به ما هم می رسد آدمی اگر ایستد بر بام عشق دستهایش تا خدا هم میرسد

اندر احوالات عشق ما ، همين يك جمله بس : من تو را بسيار ميخواهم ، تو من را ... بگذريم ...!

رفيق بي وفا را کمتر از دشمن نمي دانم شوم قربان آن دشمن که بويي از وفا دارد

یار اگر اشاره ای به قلب چاک من کنی به ناز چشم سیاه تو جان شیرین فدا کنم

به مرگم راضيم اما ، فقط يك آرزو دارم سرم را لحظه اي آخر به زانوي تو بگذارم بپرسي از من آن لحظه ، كه آيا صحبتي دارم ..!؟ به جاي (اشهد و انَ ) بگويم ، دوستت دارم ...

در این جادوی شب، پوشیده از برگ گل کوکب دلم دیوانه بودن با تو را می خواست ...

آنچه پنهان در میان سینه باشد عشق نیست عاشقان با رسم رسوایی به میدان می‌روند...

تو مي فهمي زبان لال ما را بگير اي عشق ، زير بال ما را نمي خواهم غم ديروز و فردا بگيرد - چون هميشه - حال ما را

دل و دين و عقل و هوشم همه را به باد دادي زکدام باده ساقي به من خراب دادي ...؟

تمام از گردش چشم تو شد کار من اي ساقي زدست من بگير اين جام را کز خويشتن رفتم