نتایح جستجو

دلبری با دلبـری دل از کفم دزدیـد و رفت هر چه کردم ناله از دل سنگدل نشنید و رفت گفتمش ای دلربا ، دل بر ز دل بردن چه سود از ته دل بر من دیوانه دل خنـدیـد و رفت

يك روز آمدي كه دگر دير گشته است در امتداد كوچه بن بست آمدي اي آرزوي سالهاي دراز من اي يارنو رسيده ، ولي كهنه آشنا

تا نسوزی عشق را هرگز نمیفهمی ڪه چیست گاه بخشیدن گهی آغوش و گه درد و غم است

واقعه عشق را نیست نشانی پدید واقعه‌ای مشکل است ، بسته دری بی کلید تا تو تویی ، عاشقی از تو نیاید درست خویش بباید فروخت ، عشق بباید خرید …..............…,•’``’•,•’``’• ,Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi ...........…...…’•,,عشق` ,•’Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi ..............……....`’• ,,•’`Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒi

[IMG] دريا باش تا بعضي ها، از با تو بودن ، لذت ببرند ، و بعضي ها كه ، لياقت تو ندارند ، غرق شوند ...:gol:

وقت تنگ است ولي غصه ز حد افزون است باز کن پنجره را تا نفسي تازه کنيم ...

یک امشبی که آمده بودی به خواب من من از غم فراق تو خوابم نبرده بود ...

داغي كه زهجرانت بر دل زده اي ، جانا مي دانم و مي داني ، ديوانه كند ، ما را

دل تو را دوست تر ،زجان دارد جان زبهر تو در ميان دارد گركند جان به تو نثار مرنج چه كند؟ دسترس همان دارد

سعدیا گفتی که مهرش می رود از دل ولی مهر رفت و ماه آبان نیز " آرامم " نکرد ...!

ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘــﺎ ﮔﺮ ﺑﺸﮑﻨﺪ ﺑﺎ ﻧﺴﺨﻪ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻫﻢ ﺩﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﻮﺳﻪ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺳﻴــﻞ ﺑــﺎﺭﺍﻥ ﮔــــﺮ ﺑﺒــــﺎﺭﺩ ﺍﺯ ﻧﺴﻴـــــﻢ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻏــﻢ ﻣﺨـــﻮﺭ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻣﺨﺘﺼــــﺮ ﮔــﻮﻳﻢ ﺍﮔـــﺮ ﻭﻳــﺮﺍﻥ ﺷـﻮﺩ ﮐﺎﺷﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺟــﺎﻱ ﻫــﺮ ﻭﻳــﺮﺍﻧﻪ ﺍﻱ ﮐﺎﺧــﻲ ﻧﻤﺎﻳـﺎﻥ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻱ ﺧــﺪﺍ ﻫــﺮﮔﺰ ﻧﺒﻴﻨـــﻢ...

[IMG]

نه سراغي ، نه سلامي ، خبري مي خواهم قدر يك قاصدك از تو ، خبري مي خواهم [IMG]

تا ابد ياد عزيزان ، ز دل و جان نرود جان اگر رفت ولي ، خاطر خوبان نرود

من هنوز از مي چشمان سياهت مستم باز گفتم بنويسم كه : به يادت هستم ...

دل من تنگ شــده، سیـر نگاهت بکنم با دو چشم سیه‌ام، عاشق راهت بکنم میشود هم قدمم باشی و در بدو ورود روی شطرنج دلــم مهره‌ی شاهت بکنم

اي قلم بنويس شرح سينه ام ، ماجراي چشمهاي پينه ام .. اي قلم بنويس از دوز و كلك ، عاشقي ، زخم دل و مرهم نمك .. اي قلم بنويس حاشا ميكنم ، كرده ام بر عالمي از عشق شك ...!!!

" دلم گرفته " از این ساده تر چه باید گفت ؟ کنار پنجره با چشم تَـر چه باید گفت ؟ ♥

شايد آنروز كه سهراب نوشت : " تا شقايق هست زندگي بايد كرد " ... خبري از دل پُر دَرد گل ياس نداشت ، جز شقايق، به گل ديگري احساس نداشت .. جاي او بودم اگر .. مينوشتم ؟.. چه شقايق باشد ، چه گل ميخك و ياس .. زندگي اجبار است ، لاجرم بايد زيست ...

من خسته از اين قصه ي تکراري خويشم اي شوق غزل ... باز نزن، بر دل ريشم