نتایح جستجو

شبي گفتي به آغوش تو آيم سپيده سر زد و مرغ سحر خواند سپهر تيره دامان زر افشاند چه شبها رفت و آغوشم تهي ماند

من پر از حس قشنگ بودن کنار تو تو پر از هوای سرد بی خبر رفتن بود

ميل ديدار تو در من چه اثرها دارد گرچه ديدار تو صد شرط و اگرها دارد من زدستان تو گر دانه اي جـو بستانم دانم آن گوهر بيتا چه ثمـرها دارد

من که عاشق نیستم ، اما نمیدانم چرا ...!؟ این دل وامانده دائم ، از تو میگیرد سراغ ...

بغض گلدانِ لب پنجره را چلچله ها می فهمند ... حال بی حوصله ها را خود بی حوصله ها می فهمند

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را ...

نگارا تا به کِی پنهان بمانی؟ به پایان آمد این عهدِ جوانی زِهجرت گشته ام فرتوت وبی جان بده بر ما زِ خود رَد و نشانی

آرزویم فقط این است زمان برگردد تیرهایی که رهاشد به کمان برگردد سالها منتظر سوت قطارم که کسی با سلام و گل سرخ و چمدان برگردد

ترسم در آرزویت حسرت به دل بمانم وقتی به تو رسیدن در قسمتم نباشد ...

میشود امشب برایت قصّه پردازی کنم؟ ساعتی جَو گیر باشم باز جَو سازی کنم؟ میشود امشب بیایی تنگ در آغوش من؟ با کمان ابروانت تیر اندازی کنم؟ . . . میشود از گوشه ي چشمان زيبايت دمي يك نظر برمن كني، من نيز طنازي كنم ؟

در كناري با خيالت عشق بازي مي كنم اين سر شوريده را اينگونه راضي مي كنم فرصت عمرم نماند و اين جواني زود رفت هر شب و هر لحظه ياد عشق ماضي مي كنم

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من داند و من دانم و دل داند و من ...

تو که هر شب دوبیتی می چکانی دلت را از غزل ها می تکانی بگو پروانه ها با هم نرقصند که راحت مثنوی ها را بخوانی

تا نشستم غزلی تازه سرودم که مگر این همه فاصله کوتـــاه شود در نظرم بسته بسته کدئین خوردم و عاقل نشدم پدر عشـــق بسوزد کـــه درآمد پدرم

ناز بودی ناز کردی من خریدارت شدم آمدی با جان و دل سر گرم بازارت شدم ای همه زیبایی ات در واژه ها جاری شده شعربودی شعرگویان محو دیدارت شدم

شب است و ... در به در ِ كوچه هاي پر دَردم .. فقير و خسته بدنبال " دوست " ميگردم .. اسير ظلمتم .. رفيق كجا ماندي .. به اعتبار توست ، كه فانوس نياوردم . .

... ز ڪدام ره رسیدی؟ ز ڪدام دَر گذشتی؟ ... ڪه ندیده، دیده ناگہ بہ درون دل فتادے؟

اشك گرم و آه سرد و روي زرد و سوز دل حاصل عشقند و من اين نكته مي ‌دانم چو شمع

شکسته تقدیر و ،‌ شکسته تدبیر و ، شکسته تصویرم ...! بغل بغل بغضم ، نفس نفس مرگم ، ولی نمیمیرم...!

تو کجا نالی از این خار که در پای من است یا چه غم داری از این دَرد که بر جان تو نیست