
جهان از باد نوروزی جوان شد........زمین در سایهٔ سنبل نهان شد
قیامت میکند بلبل سحرگاه.........مگر گل فتنهٔ آخر زمان شد؟
ز رنگ سبزه و شکل ریاحین...........زمین گویی به صورت آسمان شد
صبا در طرهٔ شمشاد پیچید..............بنفشه خاک پای ارغوان شد
بهار آمد، بیا و توبه بشکن................که در وقتی دگر صوفی توان شد
ز رنگ و بوی گل اطراف بستان...........تو پنداری بهشت جاودان شد
ولیکن اوحدی را برگ گل نیست..........که او آشفتهٔ روی فلان شد!
بابا فـــلــــان...!