حس شما هنگام شنیدن نام ایران چیست؟

H.N!GHT

کاربر فعال تالار هنر ,
کاربر ممتاز
هربار یه حسی ...خوب ،بد،زشت،زیباو...:biggrin:
گاهی هم کلا تو عالم بی حسی سیر میکنم...:cool:
 
  • Like
واکنش ها: mpb

abolfaZZzl

عضو جدید
کاربر ممتاز
از ابتدا تا انتها افتخار،شاید وسطا خورده شیشه هم باشه ولی ایرانی بودن یکی از بزرگترین نعمتایه که خدا بمون داده.
 

خرداد..

اخراجی موقت
خفته بودم، خوابی در میانه روز. در خواب یافتم که خوابیده ام در خانه ای، خانه در ایران بود. خانه ای آشنا و کهنه. ناگاه با صدایی از خواب برخاستم. صدایی. از خواب برخاستم. خانه در تاریکی مطلق بود. تاریکی مطلق. تاریکی. بیدار که شدم کورمال کورمال راه به بیرون جستم، خانه را انگار می شناختم و نمی شناختم، هر کلیدی که فشار دادم چراغی روشن نشد، از پله هایی بلند که پاها لق زنان پائین می رفت به طبقه دوم رفتم. همه خانه کور، همه اتاق ها کور، نه با صدایم کسی پاسخ داد، نه تکان کلیدی نوری به خانه تاباند، باز پله هایی یافتم و به پائین رفتم. از دور صدای دوش حمامی را شنیدم و نوری که به زحمت از زیر درز دری ولو شده بود کف خانه. به سوی نور رفتم. تا به دری رسیدم. در زدم: " کسی اینجاست" صدای زنگداری از زیر در گفت: " همه رفته اند، هر چه صدایت کردند، بیدار نشدی." گفتم: " چراغ ها همه تاریک اند، برق کجاست؟" گفت: " برو، چراغی روشن نمی شود، زود برو." ترسیدم و گفتم: " تو که هستی؟" گفت: " وقتی صدایم را نمی شناسی، چه فایده که مرا ببینی؟ برو. یا برو یا بخواب"
 

middbox

کاربر بیش فعال
شما اگه مشکل داری سعی کن مشکلت رو رفع کنی!
چطوری؟!
با تحقیق.
اگه به زبان ترکیه ای مسلطی برو نظرات و کامنت های مردم ترکیه رو راجع به ایران مطالعه کن.
من به ترکیه و لبنان و سوریه و عراق سفر داشتم و در گفتگو با مردمش اکثرا" تا می گفتم ایرانی هستم با چنان عزت و افتخاری باهام رفتار می کردند و از کشورم و به خصوص رئیس جمهور تعریف می کردند که برام عجیب بود.
در مورد اروپا قبول دارم محبوبیت ایران مخدوشه اما تو همون اروپاهم خیلی ها عاشق ایران هستند.
اگه نگاهی به کتاب هایی که نویسنده های غربی در تمجید ایران نوشتند بندازی این موضوع برات روشن میشه.
تا وقتی فکرت نسبت به ایران این طور هست مطمئنا" بازنده خواهی ماند.
من که این مشکل شما رو ندارم اما توصیه می کنم حتما" زندگی در کشورهای دیگه رو تجربه کن تا ذهنت روشن بشه.

بچه ها منظورمو گرفتید.....

آقا رو....
( کیا نمیدونن منظورم چیه ) :surprised:
و حالا کیا میدونن؟؟؟؟:biggrin:
 

middbox

کاربر بیش فعال
خفته بودم، خوابی در میانه روز. در خواب یافتم که خوابیده ام در خانه ای، خانه در ایران بود. خانه ای آشنا و کهنه. ناگاه با صدایی از خواب برخاستم. صدایی. از خواب برخاستم. خانه در تاریکی مطلق بود. تاریکی مطلق. تاریکی. بیدار که شدم کورمال کورمال راه به بیرون جستم، خانه را انگار می شناختم و نمی شناختم، هر کلیدی که فشار دادم چراغی روشن نشد، از پله هایی بلند که پاها لق زنان پائین می رفت به طبقه دوم رفتم. همه خانه کور، همه اتاق ها کور، نه با صدایم کسی پاسخ داد، نه تکان کلیدی نوری به خانه تاباند، باز پله هایی یافتم و به پائین رفتم. از دور صدای دوش حمامی را شنیدم و نوری که به زحمت از زیر درز دری ولو شده بود کف خانه. به سوی نور رفتم. تا به دری رسیدم. در زدم: " کسی اینجاست" صدای زنگداری از زیر در گفت: " همه رفته اند، هر چه صدایت کردند، بیدار نشدی." گفتم: " چراغ ها همه تاریک اند، برق کجاست؟" گفت: " برو، چراغی روشن نمی شود، زود برو." ترسیدم و گفتم: " تو که هستی؟" گفت: " وقتی صدایم را نمی شناسی، چه فایده که مرا ببینی؟ برو. یا برو یا بخواب"


عالی بود....
 

9356769

عضو جدید
یاد یه ریشه ی قوی میفتم.......هرکی رد میشه یه ازاری میرسونه.....تا میاد شاخ وبرگ باز کنه و جون بگیره ......میشکوننش ......از زمان قدیم تاحالا ........از زمان مغولای غارتگر ........بگذریم اما ریشه همیشه تو خاک ویه روزی........
 

طناز خانمی

عضو جدید
کاربر ممتاز
فرمان دادم بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزای بدنم جزو خاک ایران شود.(کوروش کبیر)
ذره ذره وجودم فدای ایران و ایرانی.
 

خرداد..

اخراجی موقت
وقتی به ایرانی بودن خودم می‌اندیشم، نمی‌توانم به سرزمین ایران افتخار کنم. فخر کردن به خاک به دلیل زاده شدن در آن برای من بی‌معناست. غروری که از ایرانی بودن دارم تنها از آن رواست که می‌توانم مخاطب بخشی از فرهنگ ایران باشم؛ یعنی فرهنگ والا و نخبه‌ی آن؛ مخاطب نویسندگان، اندیشوران، شاعران و محققان و هنرمندان. تنها فرهنگ است که مرا به ایران می‌پیوندد. اگر اندوهی می‌خورم از وضع ناهنجار جامعه و سیاست آن به سبب شیفتگی به فرهنگ ایران است. دوست دارم این فرهنگ بماند و ببالد. با جامعه‌ی منحط و حکومتِ غیردموکراتیک همین شعله‌ی لرزان و پریده رنگ فرهنگ نیز می‌میرد.
 

amin_rogh

كاربر فعال مهندسی کشاورزی
کاربر ممتاز
ضمن اینکه به ایرانی بودنم بعنوان یک واقعیت غیر قابل تغییر باور دارم، نه بهش افتخار میکنم و نه از آن احساس حقارت میکنم.آیا فرق میکند که محل تولد شما کجا باشد؟

آیا به زن بودن یا مرد بودنتان افتخار میکید؟ فرض کنید که با جنسیتی متفاوت از انچه هستید ( خانم یا آقا) بدنیا می امدید،آیا افتخار میکردید؟

من یک انسانم و دوست دارم فارغ از رنگ و نژاد و قومیت و ملیت دیده و شوم و ببینم.
چند روز پیش برای انجام امور بانکی به بانک مراجعه کردم.با کمال تعجب دیدم که تمام حسابهای بانکی ام بلوکه شده!!!! آنهم به بهانه اینکه محل تولدم تهران هست!!! هرچند که مشکل برطرف شده و منهم بعنوان اعتراض کلا بانک ام رو عوض کردم،اما آیا محل تولد شما باعث برتری یا ضعف شما خواهد شد؟ اگر محل تولدتان گواتمالا یا نیجریه یا واشنگتن بود چه؟اگر اهل شیلی بودید از شنیدن نام شیلی یا چمیدونم جزایر مالدیو چه حسی بهتون دست میداد؟
 

رويای ماه

عضو جدید
غرور و افتخار
البته وقتي خراب كاري ميكنه شرم زده ميشم.
يه وقت هايي يه رفتارهايي از بعضي مسئولين سر ميزنه كه فقط آبروي ايران رو ميبره
ضريح مقدس امام حسين رو اطراف ايران چرخوندن كه بگن هركي بت پرسته بسم ا... ......؟
مگه ما آهن پرستيم كه اطراف اون ضريح بچرخيم تا وقتي كه امام حسين تو دل مونه.
بچه ها هركي كربلا رفته برام دعا كنه امام حسين بطلبه منم برم زيارتش.
 

Similar threads

بالا