╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

[Mohsen 89]

نمای زیبای خونمون از فضا​

 

[S i s i l]

[h=1] دانشمندان موفق به ارائه نخستین تصویر از اطراف سیاهچاله‌ها می‌شوند؟
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92041911618
چهارشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۲ - ۰۸:۱۶



پیش‌بینی می‌شود که دانشمندان در چند سال آینده قادر به ارائه نخستین تصویر از محیط اطراف سیاهچاله در مرکز کهکشان راه شیری شوند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سیاهچاله‌ها اساسا نامرئی بوده اما اخترشناسان بدنبال توسعه فناوری برای به تصویر کشیدن محیط اطراف سیاهچاله هستند.

نزدیک ترین سیاهچاله پر جرم در مرکز کهشکان راه شیری *Sagittarius A نام دارد که در فاصله 26 هزار سال نوری واقع شده است.

این سیاهچاله نخستین هدف در پروژه بین المللی تلسکوپ افق رویداد (ETH) برای مشاهده اطراف یک سیاهچاله با جزئیات دقیق محسوب می‌شود.

پروژه ETH ترکیبی از رصدهای تلسکوپ های سراسر جهان شامل رصدخانه های آمریکا، شیلی، فرانسه، گرینلند و قطب جنوب برای ساخت یک تصویر مجازی با وضوح تصویری حداکثری است.

«جیسون دکستر» از اعضای این پروژه و محقق اخترفیزیک دانشگاه کالیفرنیا تأکید می‌کند: این یک تجربه منحصر بفرد و بی سابقه محسوب می شود که اطلاعات مستقیمی در اختیار محققان قرار داده و به درک وضعیت اطراف سیاهچاله کمک می‌کند.

از منظر زمین، سیاهچاله *Sagittarius A به بزرگی یک گریپ فروت بر روی ماه است، اما با راه اندازی پروژه ETH‌ اخترشناسان قادر به دریافت جزئیاتی در اندازه یک توپ گلف بر روی ماه خواهند بود.

برای دستیابی به چنین وضوح تصویری حداکثری، از فناوری های مختلفی مانند تداخل خط مبنای بسیار بلند (VLBI)‌ استفاده می شود که یک ابر رایانه مانند لنزهای تلسکوپ عمل می کند.

اصلی ترین پیشرفت در پروژه تلسکوپ افق رویداد، پیوستن 64 دیش رادیویی رصدخانه ALMA شیلی طی چند سال آینده عنوان می شود.

هماهنگی مشاهدات تلسکوپ های مختلف از سراسر جهان از دیگر چالش های پیش روی محققان در اجرای پروژه ETH است؛ برای انجام این کار به الگوریتم های محاسباتی تخصصی نیاز است و برای حل اختلاف زمانی بین رصدخانه های مختلف، ساعت های بسیار دقیق مورد نیاز است.

اخترشناسان رصدخانه Steward‌ دانشگاه آریزونا در حال طراحی گیرنده ای برای پیوستن تلسکوپ قطب جنوب یه این پروژه هستند؛ همچنین برای حل اختلاف زمانی استفاده از ساعت های اتمی ساخته شده از میزر هیدروژن (hydrogen maser) پیشنهاد شده است.

درحالیکه تلسکوپ افق رویداد، سیاهچاله ها را در طول موج های رادیویی مورد بررسی قرار خواهد داد، خط فاصل دیگر نجوم سیاهچاله ای استفاده از روش تصویربرداری اشعه ایکس است.

گاز در حال سقوط به سیاهچاله، نوری در طول طیف الکترومغناطیسی ساطع می کند و پر انرژی ترین گاز با نور اشعه ایکس قابل مشاهده است.

این نور تنها بین جو زمین برای تلسکوپ های فضایی مانند رصدخانه چاندرا ناسا و تلسکوپ NuSTAR، رصدخانه نیوتن XMM و تلسکوپ Suzaku قابل مشاهده است.

اما این رصدها قادر نیستند محیط اطراف سیاهچاله را به تصویر بکشند؛ تلسکوپ افق رویداد (ETH) با شکستن نور اشعه ایکس به رنگ های تشکیل دهنده یا طول موج ها، جستجو برای یافتن سرنخ هایی از آنچه بر سر گاز در این محیط می افتد را انجام می دهد.

محاسبات نظری پیش بینی می کنند که سیاهچاله مرکز کهکشان راه شیری با کمک تلسکوپ افق رویداد مانند تصویر زیر دیده شود.


انتهای پیام


تصویر احتمالی از سیاهچاله *Sagittarius A در مرکز کهکشان راه شیری



کد خبرنگار: 71452

 

[dina arian]

گنجینه پنهان تصاویر هابل

گنجینه پنهان تصاویر هابل

 

[Mohsen 89]

گرد و خاک سحابی برج ثور

گرد و خاک سحابی برج ثور

​

 

[*** s.mahdi ***]

فضانوردان ناسا در قالب پروژه‌اي موسوم به «نمو» (Neemo) در ساحل «كي لارگو» فلوريدا در عمق 64 فوتي (19 متري) و در آزمايشگاه زيرآبي Aquarius مستقر شده‌اند تا بتوانند شرايط سفر به يك سيارك را شبيه سازي كنند.

ناسا براي آغاز اين پروژه بيش از پنج ماه تحقيق انجام داد و اين پروژه از اكتبر سال گذشته آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

پيش از اين فضانوردان در استخرهاي عميق، حالت بي وزني در مدار زمين را شبيه سازي كرده بودند و مأموريت «نمو» امكان شبيه سازي دوره طولاني حضور در خارج از زمين را فراهم مي‌كند.

محققان سه مرحله اكتشاف بر روي يك سيارك شامل لنگر انداختن، چرخيدن در اطراف سيارك و بهترين شيوه جمع‌آوري داده‌ها را مورد آزمايش قرار مي دهند.

برخلاف ماه يا مريخ، سيارك ها از جاذبه بسيار اندكي براي نگه داشتن فضانوردان و فضاپيما برخوردارند و فضانوردان در اعماق اقيانوس شيوه لنگر انداختن بر روي سيارك را شبيه سازي و تمرين مي‌كنند.

گروهي از فضانوردان پس از طي كردن يك ماه تمرين دشوار در اعماق اقيانوس، به سطح بازگشته‌اند و تيم ديگري طي روزهاي آينده شانزدهمين دور از تمرينات در آزمايشگاه زيرآبي Aquarius را آغاز خواهند كرد.

ناسا اميدوار است كه تا سال 2025 موفق به فرستادن فضانوردان به يك سيارك دور دست شود. فضاپيماي ويژه اكتشاف سيارك كه اوريون نام دارد، بزودي نخستين تست پرواز خود را انجام خواهد داد.

پروژه «نمو» ناسا در اعماق اقيانوس
​

تمرين فضانوردان در عمق 19 متري اقيانوس
​

آزمايش تجهيزات سفر فضايي در عمق اقيانوس
​

تلاش فضانوردان براي شبيه سازي سفر به سيارك
​

آزمايشگاه زيرآبي ناسا
​

تصوير شبيه سازي شده از حضور فضانوردان بر روي يك سيارك​

 

[Mohsen 89]

 

[hamid_diba]

چه خوشگلن

 

[Mohsen 89]

نمایی از منطقه ای به نام قطعه ی عقاب

نمایی از منطقه ای به نام قطعه ی عقاب

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] وقوع سونامی خورشیدی+تصاویر

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92042313844
یکشنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۳

دو ماهواره فضایی پس از انتشار نوعی ماده به درون فضا، فرایندی موسوم به «تخلیه جرم تاج خورشیدی» (CME)، وقوع سونامی را بر روی سطح خورشید مخابره کردند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این سونامی متشکل از گاز یونیزه‌شده داغ و میدان مغناطیسی افزایش‌یافته، در هر ثانیه با سرعت 400 کیلومتر سطح خورشید را می‌پیماید.
تحلیل این موضوع امکان اندازه‌گیری میدان مغناطیسی را در نواحی آرام و به دور از CME فراهم می‌کند.
درک این میدان می‌تواند چگونگی اثرگذاری تخلیه‌ جرم تاج خورشیدی بر زمین را پیش‌بینی کند.
با استفاده از داده‌های Hinode، یکی از ماهواره‌های رصدکننده خورشید، محققان شاید یک معمای 70 ساله را حل کرده باشند.
معمای موجود این پرسش را مطرح می‌کند که چرا تاج احاطه‌کننده خورشید بسیار داغ‌تر از سطح آن است.
ماهواره ژاپنی «هینود» از سال 2006 در حال مطالعه خورشید بوده و در سال 2010 «رصدخانه پویای خورشیدی» (SDO) به آن ملحق شد.
هر دوی این ماهواره‌ها نور مافوق بنفش خورشید را مطالعه می‌کنند.
این رنگ‌ها قابل رویت نیستند اما واقعیت‌هایی در خصوص مواد شیمیایی تشکیل‌دهنده و شرایط بسیار سخت فیزیکی در نزدیکی سطح آشفته خورشید را در اختیار می‌گذارند.
دیوید لانگ از دانشگاه لندن و همکارانش، سرانجام آن‌چه را امواج EIT پس از یک CME خوانده می‌شود، شناسایی کردند.
مانند یک سونامی که از یک رویداد لرزه‌ای آزاد می‌شود، امواج EIT، امواج شوکی هستند که حامل میدان‌های مغناطیسی و پلاسمای یونیزه‌شده و داغ هستند.
این امواج بسیار فریبنده‌اند زیرا تا حدودی کمیاب و بسیار تصادفی هستند و دانشمندان باید در مکان و زمان مناسبی قرار گیرند تا آن‌ها را رصد کنند. این امکان برای لانگ و همکارانش فراهم شده است.
ماهواره SDO قادر به گیراندازی نور مافوق‌بنفش ساطع‌شده به هنگام انتشار موج مزبور بود و تیم علمی توانست سرعت موج را حدود 400 کیلومتر در ثانیه و دمای تقریبی آن را بالغ بر یک میلیون درجه سانتی‌گراد برآورد کند.
همزمان ماهواره هینود هر 45 ثانیه یک بار، نقشه‌ای با درجه تفکیک‌پذیری بالا از تراکم سطح خورشید را مخابره می‌کرد.
محققان حاضر با استفاده از داده‌های این دو ماهواره توانستند شدت میدان مغناطیسی را در "تاج آرام" تعیین کنند. این امر اندازه‌گیری دشوار از خورشید در نوع خود به شمار می‌آید.
امواج مورد بحث از اهمیت بالایی برخوردار هستند زیرا با تخلیه‌ جرم تاج خورشیدی که پلاسما را به سمت زمین گسلی می‌کند، مرتبط هستند.
این فرایند تخلیه‌ می‌توانند زمین را با ذرات متحرک دارای سرعت بالا شست‌وشو دهند.
این ذرات فعالیت ماهواره‌های ارتباطی را مختل و حتی برق زمین را از بین می‌برند و دانشمندان در تلاش برای پیش‌بینی اثرات نهایی آن‌ها هستند.
مشاهدات بیشتر امواج EIT برای تعیین رابطه دقیق بین مشخصه‌های این امواج و ویژگی‌های CME لازم است.
دمای هسته خورشید حدود 15 میلیون درجه سانتی‌گراد است اما دمای سطح آن کمتر از شش هزار درجه است، با این حال، تاج آن دارای دمایی بالغ بر یک میلیون درجه سانتی‌گراد است.
این موضوع که چگونه انرژی لازم برای نگه‌داشتن این دماها وارد تاج می‌شود، بیش از نیم قرن است که ذهن دانشمندان را به خود مشغول ساخته است.
ایده موجود این است که امواج انرژی مغناطیسی، از زیر سطح خورشید ناشی می‌شوند و انرژی را به درون تاج انباشت می‌کنند. اما آن‌چه نامشخص است این است که آیا انرژی طی این سفر از دست می‌رود یا خیر.
مشاهدات هینود از روزنه تاجی قطبی امکان تعیین این که چگونه انرژی از سطح به درون تاج می‌ریزد، را فراهم کرده است.
انتهای پیام

مراحل وقوع سونامی خورشیدی

سونامی خورشیدی

سونامی خورشیدی


کد خبرنگار: 71456

 

[Mohsen 89]

نگاره ای زیبا از کهکشان سومبره رو

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] کاوشگر «کاسینی» به دنبال عکسبرداری از زمین/نخستین تصویر رنگی واقعی از زحل

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - فناوري

کد خبر: 92042414747
دوشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۲ - ۱۱:۰۴



فضاپیمای «کاسینی» ناسا قصد دارد از فاصله 1.5 میلیارد کیلومتری و در مدار سیاره زحل اقدام به عکسبرداری از زمین کند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تاکنون فضاپیماهای مختلفی اقدام به عکسبرداری از زمین از فواصل دور کرده اند؛ روز جمعه 19 جولای (28 تیر) زمین در برابر دوربین فضاپیمای کاسینی در فاصله 1.5 میلیارد کیلومتری قرار می گیرد.
فضاپیمای کاسینی در حال حاضر در قسمت دورتر سیاره زحل قرار دارد که از تشعشعات خیره کننده خورشید در امان می ماند.
در تصاویری که توسط کاسینی تهیه خواهد شد، سیاره زحل به همراه حلقه های آن در جلو و نمای دیدنی از زمین در پس زمینه تصویر به نمایش در می آید که نخستین تصویر رنگی واقعی از زحل محسوب می شود.
در مدت 15 دقیقه عکس های مختلفی از زحل تهیه می شود که کنار یکدیگر چیده شده و تصویر نهایی با وضوح تصویری بالا ایجاد می شود. در این تصویر زمین به شکل یک نقطه آبی رنگ کوچک در اندازه چند پیکسل دیده می شود.
«کارولین پورکو» سرپرست تیم تصویربرداری کاسینی تأکید می کند: این اقدام دستاورد بزرگی در حوزه اکتشافات در منظومه شمسی محسوب شده و امکان تهیه تصاویر بین سیاره‌یی را فراهم می کند.
این روز از سوی منجمان بدون مرز به نام «روزی که زمین لبخند زد» (The Day the Earth Smiled) نامگذاری شده است.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] شهاب‌سنگ حادثه‌ساز روسیه زیر میکروسکوپ دانشمندان+ تصویر
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92042414593
دوشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۶

دانشمندان دانشگاه فدرال اورال اخیرا تصاویر میکروسکوپی از قطعات شهاب‌سنگی که در ماه فوریه با یکی از شهرهای روسیه برخورد کرده بود را منتشر کرده‌اند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این محققان توانسته‌اند برخی از چندین نمونه شهاب‌سنگ را به محض شناسایی بررسی کنند.

اما شیوه مورد استفاده آنها این امکان را برایشان فراهم کرده تا ترکیبات شیمیایی سنگ را در زمان تصویربرداری از قطعات در سطح میکروسکوپی ارزیابی کنند.

این امر به ارائه اطلاعات بیشتر در مورد شکل‌گیری و سفر سنگهای فضایی خواهد پرداخت.

این قطعات تنها بخش کوچکی از بقایای شهاب‌سنگ 17 متری است که سال گذشته در جو بالای شهر چلیابینسک روسیه با درخشش بسیار زیادی منفجر شد.

محققان در آن زمان، ترکیب شیمی کلی آن را شبیه کندریت خواندند. به گفته آنها این قطعات شامل مواد معدنی اولیوین، پیروکسین، ترویلیت و کاماسیت است.

این دانشمندان برای کسب اطلاعات بیشتر از یک میکروسکوپ اسکن الکترونی برای شلیک پرتوی از الکترونهای متمرکز بر بخش کوچکی از نمونه‌ها استفاده کرده و سپس به بررسی چگونگی منحرف شدن الکترونها و ساخت تصویر دقیق از برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های آن در مقیاس نانومتری پرداختند.

اما این فرآیند باعث انتشار میزان کمی از تابش پرتو ایکس می‌شود که انرژی آن با یکی از عناصر شیمیایی موجود در کانون پرتو الکترونی متناظر است.

در این جا بود که از یک آشکارساز رانش سیلیکونی برای جمع‌آوری این پرتوهای ایکس و تعیین انرژی آنها استفاده شد. نتیجه آن مجموعه‌ای از نقشه‌های پرتو ایکس بوده که وجود و مقدار عناصر مختلف را در نمونه‌ها نشان می‌دهند.

از این جزئیات می‌توان برای برای بررسی ترکیب شیمی اصلی شهاب‌سنگ، چگونگی شکل‌گیری آن، دمایی که در آن شکل گرفته، تاریخچه پس از آن و اتفاقاتی که در زمان برخورد آن با زمین رخ داده استفاده کرد.

انتهای پیام

نقشه پرتو ایکس از توزیع دقیق عناصر شیمیایی در شهاب‌سنگ روسیه


کد خبرنگار: 71401

 

[Mohsen 89]

یه عکس زیبا از دریای نروژ​

​

 

[Mohsen 89]

نمای زیبای ماه از zond8

 

[S i s i l]

[h=1] پایان باشکوه ستاره «اسکیمو»+تصاویر
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92042515248
سه‌شنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۲ - ۰۸:۵۲



خورشید در حدود پنج میلیارد سال آینده ذخیره هیدروژن خود را از دست داده و به تدریج سرد و تبدیل به یک ستاره غول پیکر قرمزی می‌شود که لایه‌های بیرونی آن می‌ریزد؛ اکنون یک ستاره در فاصله 4200 سال نوری از زمین به این مرحله رسیده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ستاره NGC 2392 که همچنین با عنوان سحابی اسکیمو معروف بوده، در تصویر جدید خود که توسط ناسا منتشر شده، پایان زیبایی را متصور شده است.

این ستاره به دلیل شکل صورت مانند که با یک کلاه خز پوشانده شده، اسکیمو نام گرفته و بخش کلاه آن در حقیقت مواد بیرونی ستاره هستند که با یک باد با سرعت 50 هزار کیلومتر در ساعت از مرکز ستاره مرده دور شده‌اند.

در این حالت گاز بسیار داغی اطراف هسته متراکم و داغ ستاره را می‌گیرد.

به گفته ناسا، این هسته از دمای سطح 50 هزار درجه سانتیگراد برخوردار بوده لایه‌های خارجی خود را با سرعت بیش از شش میلیون کیلومتر در ساعت به فضا پرتاب می‌کند.

پرتو ستاره داغ و تعامل باد پر سرعت آن با باد کندتر باعث ایجاد پوسته پیچیده و رشته‌ای سحابی سیاره‌ای می‌شود. در نهایت ستاره باقیمانده به یک ستاره سفید کوتوله تبدیل خواهد شد.

این تصویر جالب از سحابی اسکیمو توسط رصدخانه پرتو ایکس چاندرای ناسا ثبت شده که طول موجهای پرتو ایکس و نوری را با یکدیگر برای ارائه یک تصویر رنگی و شگفت‌انگیز نمایش داده است.

رنگ بنفش این تصویر نشان‌دهنده موقعیت گاز چند میلیون درجه در نزدیک مرکز سحابی سیاره‌ای است. رنگهای قرمز، سبز و آبی نشانگر داده‌های تلسکوپ فضایی هابل از الگوی ظریف لایه‌های خارجی پرتاب شده این ستاره است.

ستاره‌هایی مانند اسکیمو و خورشید در میلیاردها سال آینده به عنوان سحابی سیاره‌ای شناخته شده‌اند. اگرچه برخلاف عنوان گمراه‌کننده‌اش، هیچ ارتباطی با سیارات نداشته بلکه تنها یک اثر تاریخی بوده چرا که این اجسام برای ستاره‌شناسان اولیه که با تلسکوپهای نوری کوچک به آنها می‌نگریستند، مانند صفحه سیاره‌ای بود.

انتهای پیام


تصویر راست با طول موج نوری و تصویر چپ با طول موج پرتو ایکس ثبت شده است



ستاره NGC 2392 که نام دیگر آن چهره دلقک است



تصویر دیگر ناسا از سحابی اسکیمو


کد خبرنگار: 71401

 

[Mohsen 89]

یه تصویر زیبا از کاسینی

یه تصویر زیبا از کاسینی

​

 

[Mohsen 89]

نمایی شبیه سازی شده از انفجار ستاره
​

 

[Mohsen 89]

نمایی از دنباله ی راه شیری

نمایی از دنباله ی راه شیری

​

 

[dina arian]

بزرگترین محافظت حرارتی ساخته شده برای کاوشگر کنجکاوی

بزرگترین محافظت حرارتی ساخته شده برای کاوشگر کنجکاوی


پ

 

[Mohsen 89]

تصویر زیبای دیگری از کاوشگر کاسینی

 

[Mohsen 89]

 

[S i s i l]

[h=1] ثبت بزرگترین تصویر دسته جمعی جهان از ورای سیاره زحل
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92042917517
شنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۲ - ۱۱:۴۳




مردم سراسر جهان در کنار چند صد تن از حاضران در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا روز گذشته(جمعه) به دوربین فضایی در فاصله 144.5 میلیون کیلومتری زمین دست تکان دادند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، نیازی به گفتن نیست که افراد حاضر در این تصاویر به دلیل فاصله بسیار زیاد فضاپیمای کاسینی از زمین نخواهند توانست خود را به طور جداگانه در آنها متمایز کنند.

تیم آموزش و اطلاع‌رسانی عمومی کاسینی در روز جمعه طی پیامی بر روی رسانه‌های عمومی از مردم خواستند تا بین ساعت 21:27 و 21:47 به وقت گرینویچ که لنز دوربین کاسینی به سوی زمین برخواهد گشت برای آن دست تکان دهند.

این تصاویر علاوه بر زمین، سیاره زحل و حلقه‌های آنرا نیز در تجربه‌ای نادر به ثبت رساندند چرا که این ماموریت در حقیقت بخشی از پژوهش بزرگتر بررسی الگوهای حلقه‌های مریخ بوده است. با این کار دانشمندان خواهند توانست از فرصت بهتری برای مطالعه ذرات و غبار سازنده این حلقه‌ها بهرمند شوند.

مونتاژی از این تصاویر تا چند هفته آینده توسط مقامات آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا آماده خواهد شد.

پیش از این نیز در سال 2006 فضاپیمای کاسینی در موقعیتی مشابه به ثبت سیاره زمین به شکل یک نقطه ریز آبی‌رنگ در یک تصویر ترکیبی از حلقه E زحل پرداخته بود.

حدود 300 تن از کارکنان آزمایشگاه پیشرانش جت، دستان خود را به سمت آسمان تکان داده و حتی برخی به نشانه حلقه‌های زحل از حلقه‌های هولاهوپ استفاده کردند.

مردم جهان با هشتگ #WaveAtSaturn تصاویر خود در حال دست تکان دادن را در سایت توئیتر ثبت کرده و برخی از آنها در تصاویر ترکیبی بعدی ناسا که احتمالا از زحل خواهد بود، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

انتهای پیام

 

[Mohsen 89]

​

 

[Mohsen 89]

 

[nasa-agency]

دینا جان ممنون

پیشنهاد میکنم اینروهم مطالعه کنی

http://s1.picofile.com/file/7568284729/MSL.pdf.html

 

[Mohsen 89]

نمای زمین و ماه از زحل

 

[Mohsen 89]

 

[S i s i l]

[h=1] ارسال اولین تصویر «کاسینی» از لبخند دسته‌جمعی زمینیان به زحل
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 92050100066
سه‌شنبه ۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۸



در پی ثبت تصویر دسته‌جمعی زمینیان توسط فضاپیمای کاسینی در مدار سیاره زحل در روز جمعه(28 تیر) اکنون اولین تصاویر به زمین ارسال شده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، البته به دلیل فاصله 144.5 میلیون کیلومتری این فضاپیما از زمین،‌افراد حاضر در رویداد «روزی که زمین لبخند زد» قادر به پیدا کردن چهره‌شان در تصویر نخواهند بود.

این تصاویر که برخی از آنها توسط ستاره‌شناسان بهبود یافته، زمین را شکل یک نقطه ریز نمایش داده‌اند که آسمان ورای زحل را روشن کرده است.

این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی ثبت شده که از زمان ورود به سیستم سیاره‌ای زحل در سال 2004 اطراف این سیاره حلقه‌دار غول‌پیکر می‌چرخد.

تصویر زمین از فضای خارجی تنها دو بار دیگر ثبت شده است. اولین بار در سال 1990 بود که فضاپیمای وویجر یک از فاصله شش میلیارد کیلومتری از زمین عکس گرفت. دومین موقعیت مربوط به زمانی است که کاسینی در سال 2006 تصویری از زمین را از فاصله 1.49 میلیارد کیلومتری ثبت کرد.

تصویر روز جمعه از آن رو ثبت شد که سیاره زحل با نور خورشید روشن شده و زمین نیز در این تصویر حضور داشت.

تصاویر خامی که روز شنبه به زمین رسیدند برای افراد ناواراد قابل شناسایی و رمزگشایی نبودند. این تصاویر هر دو نمای زاویه گسترده و باریک را نشان داده و تصاویر مختلف با فیلترهای گوناگون ثبت شدند.

وال کلاوانز، پردازشگر تصویر و رهبر پروژه فیلم «در حلقه‌های زحل» رسانه اجتماعی یک تصویر ترکیبی رنگی غیررسمی از اطلاعات خام ارسال شده ساخته است.

گیلارمو آبرامسون، فیزیکدان مرکز اتمی باریلوش آرژانتین یک تصویر بزرگنمایی شده از زمین را نمایش داده که از فاصله 1.4 میلیارد کیلومتری دیده می‌شود. در این تصویر زمین به شکل درخشانتر و بزرگتر از ماه نمایش داده شده است.

هزاران زمینی در روز جمعه بین ساعت 21:27 و 21:47 به وقت گرینویچ به سوی آسمان دست تکان دادند تا در عکس دسته‌جمعی زمینیان از فضا سهیم باشند.

هدف اصلی این تصویر بررسی تغییرات حلقه‌های زحل است چرا که تصویر سال 2006 کاسینی از آنها نشان داده بود امکان تغییر در این حلقه‌ها وجود دارد.

انتهای پیام


تصویر بزرگنمایی شده آبرامسون از زمین



تصویر حلقه‌های زحل در برابر زمین


کد خبرنگار: 71401

 

[اخبار]

تصاویر نادر ناسا از کره زمین و ماه

تصاویر نادر ناسا از کره زمین و ماه

سازمان فضایی امریکا‌ (ناسا)‌ تصاویر نادری از کره زمین و کره ماه را منتشر کرده است که از خارج از منظومه شمسی گرفته شده اند.

بيشتر...

 

[Mohsen 89]

​