105 مورد اسیدپاشی در انگلیس در یک سال
اسیدپاشی بر روی افراد در ایران اگرچه همواره سر و صدای جهانی را به دنبال دارد اما آیا این نوع از حادثه، اتفاقی ایرانی است و دنیا از آن مبرا است؟ آیا کسی صدای ۱۰۵ قربانی اسیدپاشی ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ در انگلیس را هم شنید؟
«اسید» بدترین انتخاب برای آرام کردن آتشی از کینه و انتقام، برای برافروختن آتشی تا بسوزاند همه آن چیزی را که برای دیدنش دیگر چشمی ندارد، میسوزاند تمام هستی کسی را تا صورتش دیگر شناسنامهاش نباشد، لحظهای میریزد و میرود اما تا ابد همه انسانیت خود را هم با آن به آتش میکشد.
اسیدپاشی، حادثهای است که دل هر مخاطبی را میسوزاند به واسطه شدت تخریب و عذابی که برای قربانی دارد اما آیا این اتفاق تنها در ایران رخ میدهد و دنیا از آسیب این نوع از کینهتوزی در امان است؟
طبق آنچه در متون تاریخی آمده است قدمت اسید پاشی به سالهای دوری باز میگردد که از «اسید» به عنوان وسیله ای برای شکنجه و یا قتل استفاده میشده و نخستین گزارش رسمی از اسید پاشی مربوط به نیمۀ دوم قرن نوزدهم میلادی بوده است. نخستین گزارش جامع جهانی از میزان وقوع این حادثه نیز در سال 1999 توسط چند سازمان غیر دولتی و سازمانهای وابسته به سازمان ملل متحد تهیه شده است.
آمارهای جهانی از قربانیان اسیدپاشی / 105 مورد اسیدپاشی در یک سال در انگلیس
بر اساس گزارش اشپیگل، حدود 60 درصد قربانیان اسید پاشی زنان هستند و بیشترین میزان وقوع این حادثه مربوط به کشور آسیایی بنگلادش است که در فاصلۀ سالهای 1999 تا سال گذشتۀ میلادی 3512 حادثۀ اسید پاشی در آن به وقوع پیوسته است.
بر اساس آمارها در بنگلادش سالانه 20 درصد به وقوع اسید پاشی اضافه میشود که در بدترین سال، این کشور در سال 2002 شاهد وقوع 262 حادثۀ اسید پاشی بوده که سن بیشتر قربانیان آن بین 10 تا 19 سال بوده است.
در بیشتر مواقع علت اصلی اسید پاشیها در بنگلادش شکستهای عاطفی، اختلافات خانوادگی و انتقام گیری گزارش شده است.
گلف نیوز نیز نوشته است که هند نیز همانند بنگلادش به کرات در طی سالهای اخیر شاهد وقوع اسید پاشی به زنان بوده است. این کشور در حال حاضر پس از بنگلادش در رتبۀ دوم وقوع اسید پاشی در جهان قرار دارد که در سالهای اخیر میزان ارتکاب تجاوز گروهی به زنان در هند از اسید پاشی پیشی گرفته است.
در این کشور هم 72 درصد قربانیان زنان بودهاند و علت اصلی اسید پاشی نیز شکست های عاطفی اعلام شده است.
بر اساس آخرین گزارش نیویورک تایمز، اسید پاشی در مناطق مختلف پاکستان به ویژه در مناطق دور افتادۀ قبایلی به کرات به عنوان نوعی مجازات مورد استفاده قرار می گیرد و در بیشتر مواقع نیز وقوع آن به هیچ سازمان دولتی یا غیر دولتی گزارش نمیشود. اما براساس برآوردها، سالانه بین 400 تا 750 مورد اسید پاشی در پاکستان اتفاق میافتد که علل اصلی آن شکست های عاطفی، عدم موافقت دختران با ازدواجهای اجباری و عقاید مذهبی افراطی اعلام شده است.
براساس گزارش یک سازمان غیر دولتی وابسته به سازمان ملل متحد کامبوج نیز در بین کشورهایی که اسید پاشی در آنها به وقوع می پیوندد در رتبۀ چهارم قرار داشته و از سال 1999 تا کنون روند وقوع اسید پاشی در این کشور همواره روند صعودی داشته است . بر خلاف سه کشور دیگر قربانیان اسید پاشی در این کشور نیمی زن و نیمی مرد بوده که در قربانیان زن علت وقوع این حادثه شکست های عاطفی و در مورد قربانیان مرد انتقام گیری است.
همچنین بررسی های دیلی میرر در قاره آفریقا نیز نشان میدهد بیشترین موارد وقوع اسید پاشی در این قاره مربوط به چهار کشور نیجریه ، اوگاندا ، اتیوپی و آفریقای جنوبی است . برخلاف کشورهای آسیایی انگیزۀ اصلی در این حوادث انتقام جویی بوده و در برخی از این کشورها تعداد قربانیان مرد به مراتب بیشتر از قربانیان زن است .
طبق این بررسیها بیشترین میزان وقوع اسید پاشی در آمریکای جنوبی مربوط به کشور نا آرام کلمبیا است که تنها در سال 2011 شاهد 46 مورد اسید پاشی بوده و بیشتر این حوادث در مناطق دور افتاده این کشور و تعدادی نیز در شهر بوگوتا، پایتخت کلمبیا رخ داده است.
در آمریکای شمالی و اروپا نیز در قرن 19 میلادی اسید پاشی رواج داشته است در حال حاضر در میان کشورهای اروپایی بیشترین آمار اسید پاشی مربوط به دو کشور بلغارستان و یونان است.
از سوی دیگر در کشوری چون
انگلیس نیز همچنان حادثه اسیدپاشی در حال رخ دادن است به طوری که تنها در فاصله سال 2011 تا 2012 یکصد و پنج مورد اسیدپاشی در این کشور گزارش شده است.