بله درسته. خب در حق شما جفا شده که بنده نیز مشابه پست هایی که براتون گذاشتن، پیشنهاد می کنم حتما برید و بخونید تا ان شاءلله به پزشکی دست پیدا کنید.
البته صحبت کردن با یک مشاور تحصیلی هم می تونه تا حدودی مفید باشه!
ماهی رو هر وقت از آب بگیرید تازه است. انسان یک بار به دنیا می آد و نسبت به علایقش باید مسئولیت نشون بده! پیشنهاد می کنم حتما پزشکی رو تجربه کنید.
و در خصوص عدالت. بنده به شخص شما اشاره نکردم! صحبتم به جامعه کنونی هست که بیش از پیش شاهد تمام ناعدالتی ها هستم.
نا عدالتی تعریف خاصی نداره که بگیم حتما ما حق کسی رو خوردیم، اختلاس کردیم، پول مردمو از جیب شون در آوردیم و مال خودمون کردیم. ببیند یک به یک مثال مختصر بسنده می کنم: بجای اینکه تو صف بایستیم تا نوبتمون بشه، زرنگی کردیم و زدیم تو صف! به این در صحبت عام حق الناس میگن که انتهاش بی عدالتی بوجود می آد. (مباحث پیچیده که لازم به بحث نداره)
یک نفر این کار رو کرد، 2 تای دیگه یاد می گیرند بدون اینکه بهش توجه داشته باشند که این کار خوبه یا بد و 2 جای دیگه این کار رو می کنند و میشه به وفور دیدن همچین مبحثی در جامعه، حالا برید تو بخش های مهم تر و تاثیرگذار و بزرگتر همچین مثالی رو بینید، که میشه اختلاس و دزدی و ... | اینکه افراد به اون مرتبه ای که هستند، راضی نیستند و همیشه مرغ همسایه غازه رو می بینند. اینکه افراد تلاش نمی خواهند کنند و برسند به پول هنگفت! اینکه طرف که دزدی می کنه، فکر نمی کنه حق چند تای دیگه رو داره می خوره و میشه ناعدالتی ...
خب ناخواسته این ناعدالتی گریبانگیر من هم که کاری به هیچ کجای جامعه دارم می رسه.
پس اگر هر کس بتونه به محوی در تحقق عدالت کوششی بکنه و از بخش کوچک به سمت بخش بزرگ این عدالت برقرار بشه شاهد هیچ گونه ناراحتی نخواهیم شد. (البته بحثش خیلی طولانی است و از حوصله قلم خارج)
نه جسارت نباشه خدمت دوستان از این جهت که گفتم ...
ببینید پزشک شدن 2 مرحله سخت داره! یکی
قبول شدن در پزشکی و دیگری
دوام آوردن در این رشته! البته در ایران مرحله اول بسیار سخت تر بوده و با فیلتر سختی بچه ها ورود می کنند.
البته من درس خوندن الان پزشکان رو نمی دونم ولی طبق بیست یا بیست و خورده ای سال پیش که در واقع خودم هم ندیدم، چون سن کمی داشتم یا هنوزم به دنیا نیامده بودم احتمالا : ) ولی تعریفش رو شنیدم، قبول شدن یک نفر در کنکور خیلی سخت بود و چون دانشگاه آزاد هم هنوز به اون صورت وجود نداشت، قطعا کسی که پزشک می شد از مرتبه بالایی برخوردار بود.
من خودم شخصا از ایشون سوال پرسیدم و در خصوص قبول شدن در کنکورشون پرسیدم و گفتند: من روز کنکور وقتی برای خوندن نداشتم (چون امتحانات پایان ترم بوده) و فقط کتابای سال های قبل رو باز کردم و مرور کردم. ببین چقدر آماده بودند! بعد هم با رتبه عالی قبول شدند.
اون موقع ا این کلاس های تست زنی و قلم چی و نمی دونم مدرسه غیر انتفایی و ... هم خبری نبوده! و حالا موارد دیگری که در زمان تحصیل شون هم وجود داشته و بعد هم طرح و هزاران چیز دیگر.
من این چیزها رو که دیدم تصورم به این رسیده که اونها حتما تلاش مضاعف تری باید داشته باشند و سوم هم اشاره کنم به وقتی تمام اینها تمام شد
استرس ها و کشیک ها و شب بیداری ها! بیماران بدحال و هزار خاطرات دیگه ای که هست و هنوز هم ادامه داره!
ولی با این اوصاف خواستن توانستن است، شما هم اگر فکر می کنید حق تون به نحوی پایمال شده دست از تلاش نکشید.