معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
عجبــــ وفـــایـــی دآرد این دلتنگــــی…!
تنهـــــاش که میـــذآریـــی میــری تو جمـــع و کلّی میگـــی و میخنــــدی…
بعد کـــه از همه جـــدآ شدی از کـُنـــج تآریکـــی میآد بیرون
می ایستـــه بغـــل دستــتــــ …
دســتـــ گرمشـــو میذاره رو شونتــــ
بر میگـــرده در گوشــتـــ میگـــه:
خـــوبــی رفیـــق؟؟!!
بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ …
گاهی آدم احساس می کند
این جمله
«گریه مالِ مرد نیست»
را یک آدم نامرد ساختـه
تا مرد ها را از درون ویران كند!
این جمله
«گریه مالِ مرد نیست»
را یک آدم نامرد ساختـه
تا مرد ها را از درون ویران كند!
دلـ♥ــم برای باران تنگ شده است
دلـ♥ــم برای صدای قطره هایش تنگ شده است
دلـ♥ــم تنگ است برای پرسه در زیر باران .
بارانی که به من آموخت رسم زندگی را
دلـ♥ــم تنگ است برای صدای غرش آسمان برای ابرهای سیاه سرگردان
در آن روزها بارانی بود برای قدم زدن در زیر آن و خالی کردن دلــ♥ـــ های پر از غم
مدتی است که دیگر نه بارانی است و نه ابری
این روزها تنها یک قلب است که پر از درد دلــ♥ـــ است
نمی داند درد دلـــ♥ــــش را به چه کسی بگوید
پس ای باران
ببار که درد دلـــ♥ـــم را به تو بگویم بگذار من نیز مانند تو و همراه با تو ببارم
ببار تا خالی شوم
ببار تا خالی شوم
ببار تا خالی شوم
دلـ♥ــم برای صدای قطره هایش تنگ شده است
دلـ♥ــم تنگ است برای پرسه در زیر باران .
بارانی که به من آموخت رسم زندگی را
دلـ♥ــم تنگ است برای صدای غرش آسمان برای ابرهای سیاه سرگردان
در آن روزها بارانی بود برای قدم زدن در زیر آن و خالی کردن دلــ♥ـــ های پر از غم
مدتی است که دیگر نه بارانی است و نه ابری
این روزها تنها یک قلب است که پر از درد دلــ♥ـــ است
نمی داند درد دلـــ♥ــــش را به چه کسی بگوید
پس ای باران
ببار که درد دلـــ♥ـــم را به تو بگویم بگذار من نیز مانند تو و همراه با تو ببارم
ببار تا خالی شوم
ببار تا خالی شوم
ببار تا خالی شوم
بــــ ـه مـن مـجوز چـاپ نمـی دهـند ،...! ....
مـی گـویـند ، داسـتانـی کـه نـوشـته ای قـابـل بــاور نیـست !
امـا ... مـن فـقط خـاطـراتمـ را نـوشـته ام.
مـی گـویـند ، داسـتانـی کـه نـوشـته ای قـابـل بــاور نیـست !
امـا ... مـن فـقط خـاطـراتمـ را نـوشـته ام.
پیوست ها
-
7cx61gzilcwlcbeao7e1.jpg
درد این است ک روبروی دریا بایستی و خاطره ی یک خیابان خفه ات کند!!!
هـــــــــــــــــــیزم نــــــــــــــــــــــــ بودم امـــــــــــــــــــــــ ا ......!!!
ســــــــــــــــــــــــ ـوختم در زمــــــــــــــــــــستا ن ....
نــــــــــــبود .......!!!!!!!
ســــــــــــــــــــــــ ـوختم در زمــــــــــــــــــــستا ن ....
نــــــــــــبود .......!!!!!!!
دیگه نمیخوام......................
من و تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم
دوتامون خسته دردیم , رو قلبامون ترک داریم
من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم
داریم جون میکنیم انگار , رو زخمامون نمک داریم
تموم زندگیمون سوخت , تموم لحظه هامون مرد
هوای عاشقیمون و هوای بی کسیمون برد
من و تو مال هم بودیم , من و تو جـــــون هم بودیم
خوره افتاد به جون ما , تموم جونمون و خــــــــورد
من و تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم
همش دلهره داریم و با این زندگی درگیریم
نفس که میکشیم انگار دارن شکنجمون میدن
داریم آهسته آهسته تو این تنهایی میمیریم
شدیم مثل یه دیواری که کم کم داره میریزه
هوای خونمون سرده مثل غروب پاییزه
تقاص چی و ما داریم به کی , واسه چی پس میدیم
آخه واسه ما این روزا چرا انقدر غم انگیـــــــــــــــــــــ زه
من و تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم
دوتامون خسته ی دردیم , رو قلبامون ترک داریم
من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم
داریم جون میکنیم انگار , رو زخمامون نمک داریم
دوتامون خسته دردیم , رو قلبامون ترک داریم
من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم
داریم جون میکنیم انگار , رو زخمامون نمک داریم
تموم زندگیمون سوخت , تموم لحظه هامون مرد
هوای عاشقیمون و هوای بی کسیمون برد
من و تو مال هم بودیم , من و تو جـــــون هم بودیم
خوره افتاد به جون ما , تموم جونمون و خــــــــورد
من و تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم
همش دلهره داریم و با این زندگی درگیریم
نفس که میکشیم انگار دارن شکنجمون میدن
داریم آهسته آهسته تو این تنهایی میمیریم
شدیم مثل یه دیواری که کم کم داره میریزه
هوای خونمون سرده مثل غروب پاییزه
تقاص چی و ما داریم به کی , واسه چی پس میدیم
آخه واسه ما این روزا چرا انقدر غم انگیـــــــــــــــــــــ زه
من و تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم
دوتامون خسته ی دردیم , رو قلبامون ترک داریم
من و تو کوه دردیم و یه گوشه زخمی افتادیم
داریم جون میکنیم انگار , رو زخمامون نمک داریم
دیگر چیزی برای دل بستن نمانده است
انتظار بی مفهوم است
نه کینه ای ،نه بغضی،نه فریادی
فقط صدای چلک چلک باران
این منم که روی وسعت دل زمین می گریم
انتظار بی مفهوم است
نه کینه ای ،نه بغضی،نه فریادی
فقط صدای چلک چلک باران
این منم که روی وسعت دل زمین می گریم
دلم گرفته ای دوست
هوای گریه با من
هوای گریه با من
خالی ام از حرف
پُرم از دلتنگی
تشویش هجرت باران
خسته ام از اندیشه ..دلگیرم از سوالات بی انتها
آلوده ام به روزمرگی
دورم از عشق
بی میلم به گفتن یا نگفتن
حنجره را رغبتی به فریاد نیست
تلخم ..نا پاکم ..مبهوتم ..دل چرکینم ..خشمناکم
از خود فرسنگها فاصله دارم ..فاصله ای که کم نمی شود
در عذابم ..در تب و تابم ..در التهابم
خسته ام ...خسته ام از تکرار ..از تکرار لبخند بی ریشه ! میان
این درد تا درد بعدی ..
فرسوده ام ..رنجورم ..خسته ام ..خسته ام ..
کجاست بارانی از عطوفتِ بی منت تا نمناکم کند ...
کجاست دستی تا بگیرد دستم از روی مِهر...
کجاست آن در که به نور باز شود ..
کجاست باران
کجاست
پُرم از دلتنگی
تشویش هجرت باران
خسته ام از اندیشه ..دلگیرم از سوالات بی انتها
آلوده ام به روزمرگی
دورم از عشق
بی میلم به گفتن یا نگفتن
حنجره را رغبتی به فریاد نیست
تلخم ..نا پاکم ..مبهوتم ..دل چرکینم ..خشمناکم
از خود فرسنگها فاصله دارم ..فاصله ای که کم نمی شود
در عذابم ..در تب و تابم ..در التهابم
خسته ام ...خسته ام از تکرار ..از تکرار لبخند بی ریشه ! میان
این درد تا درد بعدی ..
فرسوده ام ..رنجورم ..خسته ام ..خسته ام ..
کجاست بارانی از عطوفتِ بی منت تا نمناکم کند ...
کجاست دستی تا بگیرد دستم از روی مِهر...
کجاست آن در که به نور باز شود ..
کجاست باران
کجاست
چه کسی فکر می کرد
دنیا با همه بزرگی اش
در آغوش تو جای بگیرد!
دنیا با همه بزرگی اش
در آغوش تو جای بگیرد!
این روزها... احساس میکنم...!!!
چقدر... شبیه سکوتم...!!!
با
کوچکترین حرفی... میشکنم...!!
چقدر... شبیه سکوتم...!!!
با
کوچکترین حرفی... میشکنم...!!
تازگی ها خواب می بینمــــــ
رفته ایی !
در بیداری باور نکرده ام که ، رفتـــــــــه ایی !
چشمانم از خوابــــــــ گریزان استــــــــ ...
! ...
...
...
رفته ایی !
در بیداری باور نکرده ام که ، رفتـــــــــه ایی !
چشمانم از خوابــــــــ گریزان استــــــــ ...
! ...
...
...
اگر شبی فانوس نفسهای من خاموش شد،
اگر به حجله آشنایی،
در حوالی خیابان خاطره برخوردی
و عده ای به تو گفتند،
کبوترت در حسرت پر کشیدن پرپر زد
تو حرفشان را باور نکن!
تمام این مدت کنار من بودی
کنار دلتنگی دفاترم
در گلدان چینی اتاقم
در دلم...
تو با من نبودی و من با تو بودم...
مگر نه که با هم بودن،
همین علاقه ساده سرودن فاصله است؟
من هم هر شب،
شعرهای نو سروده باران و بوسه را
برای تو خواندم!
هر شب، شب بخیری به تو گفتم
و جواب تو را،
از آنسوی سکوت خوابهایم شنیدم!
تازه همین گیره ی روسری یادگار تو،
همصحبت تمام دقایق تنهایی من است...
فرقی نداشت که فاصله دستهامان
چند فانوس ستاره باشد،
پس دلواپس انزوای این روزهای من نشو،
اگر به حجله ای خیس
در حوالی خیابان خاطره برخوردی...
اگر به حجله آشنایی،
در حوالی خیابان خاطره برخوردی
و عده ای به تو گفتند،
کبوترت در حسرت پر کشیدن پرپر زد
تو حرفشان را باور نکن!
تمام این مدت کنار من بودی
کنار دلتنگی دفاترم
در گلدان چینی اتاقم
در دلم...
تو با من نبودی و من با تو بودم...
مگر نه که با هم بودن،
همین علاقه ساده سرودن فاصله است؟
من هم هر شب،
شعرهای نو سروده باران و بوسه را
برای تو خواندم!
هر شب، شب بخیری به تو گفتم
و جواب تو را،
از آنسوی سکوت خوابهایم شنیدم!
تازه همین گیره ی روسری یادگار تو،
همصحبت تمام دقایق تنهایی من است...
فرقی نداشت که فاصله دستهامان
چند فانوس ستاره باشد،
پس دلواپس انزوای این روزهای من نشو،
اگر به حجله ای خیس
در حوالی خیابان خاطره برخوردی...
رنگ مهتاب نبود
رنگ شب بود و سکوت
که گره های ترک خورده ی عشق
روی تابوت زمان نقش شدند
من نتوانستم که گره ها را باز کنم
چون مرا در قفس دیگری از عشق بینداخت به دام
و تو آزاد و رها ، در تپش پنجره ها غرق شدی ، رنگ تقصیر نداشت
دست خلاق هنرمند جهان قصه ی ما را روی یک بام کشید
رنگ شب بود و سکوت
که گره های ترک خورده ی عشق
روی تابوت زمان نقش شدند
من نتوانستم که گره ها را باز کنم
چون مرا در قفس دیگری از عشق بینداخت به دام
و تو آزاد و رها ، در تپش پنجره ها غرق شدی ، رنگ تقصیر نداشت
دست خلاق هنرمند جهان قصه ی ما را روی یک بام کشید
برای سفر به گذشته ...
نیازی به ماشین زمان ندارم
من خـستــه
با یـک نخ سیـــــــــــــــــــگار و چند پـُـکـــ عمیق
هر روز به گــذشتــه سفر میکنم
نیازی به ماشین زمان ندارم
من خـستــه
با یـک نخ سیـــــــــــــــــــگار و چند پـُـکـــ عمیق
هر روز به گــذشتــه سفر میکنم
باور نـمی کنـم ...
خـالـق نظـم دانـه هـای انـار ،
زنـدگـی مـرا ...
بـی نظـم چیـده باشـد !
خـالـق نظـم دانـه هـای انـار ،
زنـدگـی مـرا ...
بـی نظـم چیـده باشـد !
طبیبان بر سر بالین من اهسته می گفتند
که امشب تا سحر این عاشق دلخسته می میرد.
زه هر جا بگذرد تابوت من غوغا به پا خیزد چه سنگین می رود این مرده از بس ارزو دارد
که امشب تا سحر این عاشق دلخسته می میرد.
زه هر جا بگذرد تابوت من غوغا به پا خیزد چه سنگین می رود این مرده از بس ارزو دارد
شايد شبي دگر
در خواب چشمها
واندرغم نهايت هجر دستها
با لشگري به قدرت سيل اشك ها
ويران كنم
............سر شاخه ي واژه ي تلخ
رفتن ......نيامدن.
در خواب چشمها
واندرغم نهايت هجر دستها
با لشگري به قدرت سيل اشك ها
ويران كنم
............سر شاخه ي واژه ي تلخ
رفتن ......نيامدن.
خالی تر از سکوتم ، از نا سروده سرشار
حالا چه مانده از من ؟... یک مشت شعر بیمار
انبوهی از ترانه ، با یاد صبح روشن
اما... امید باطل... شب دائمی ست انگار
با تار و پود این شب باید غزل ببافم
وقتی که شکل خورشید ، نقشی ست روی دیوار
دیگر مجال گریه از درد عاشقی نیست
بار ترانه ها را از دوش عشق بردار
بوی لجن گرفته انبوه خاطراتم
دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار
وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد
پرواز را پرنده ! دیگر به ذهن مسپار
شاید از ابتدا هم تقدیر من سفر بود
کوچی بدون مقصد از سرزمین پندار
از پوچ پوچ رویا ، تا پیچ پیچ کابوس
از شوق زنده بودن... تا خنده ای سرِ دار
حالا چه مانده از من ؟... یک مشت شعر بیمار
انبوهی از ترانه ، با یاد صبح روشن
اما... امید باطل... شب دائمی ست انگار
با تار و پود این شب باید غزل ببافم
وقتی که شکل خورشید ، نقشی ست روی دیوار
دیگر مجال گریه از درد عاشقی نیست
بار ترانه ها را از دوش عشق بردار
بوی لجن گرفته انبوه خاطراتم
دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار
وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد
پرواز را پرنده ! دیگر به ذهن مسپار
شاید از ابتدا هم تقدیر من سفر بود
کوچی بدون مقصد از سرزمین پندار
از پوچ پوچ رویا ، تا پیچ پیچ کابوس
از شوق زنده بودن... تا خنده ای سرِ دار
خندیدن خوب است
گریه کردن خوب است
فریاد زدن خوب است.
سکوت خوب است
اما
لعنت بر بغض!!!
گریه کردن خوب است
فریاد زدن خوب است.
سکوت خوب است
اما
لعنت بر بغض!!!