معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
S R Engineer
عضو جدید
شغل شریفی است سوختن
برای کسی که
حتی لحظه ای
برایت تب نکرد.....!!!!!
برای کسی که
حتی لحظه ای
برایت تب نکرد.....!!!!!
S R Engineer
عضو جدید
بی خیال است....
خیلی بی خیال....
همان کسی که تمام خیال من است....
خیلی بی خیال....
همان کسی که تمام خیال من است....
چشمانت را
پر از بهانه ی زیستن خواهم کرد
با شکوفه های تک درخت خانه ام
در هر بهار
و برایت خواهم گفت
که یقین
راه درازی است
و گاه
به کوتاهی یک آه
پر از بهانه ی زیستن خواهم کرد
با شکوفه های تک درخت خانه ام
در هر بهار
و برایت خواهم گفت
که یقین
راه درازی است
و گاه
به کوتاهی یک آه
خاطرم نا آرام
بغض در حنجره ام می ترکد
اشک از گوشه ی چشمم آرام
روی گونه ام می لغزد
جای تو همیشه سبز، یاد تو همیشه هست
بغض در حنجره ام می ترکد
اشک از گوشه ی چشمم آرام
روی گونه ام می لغزد
جای تو همیشه سبز، یاد تو همیشه هست
حنا جون
عضو جدید
هواه خواه توام جانا و میدانم که میدانی....................که هم نادیده میبینی وهم ننوشته میخوانی
حنا جون
عضو جدید
درود بر تو............
زیر باران بیا قدم بزنیم حرف نشنیده ای به هم بزنیم
نو بگوییم و نو بیندیشیم عادت کهنه را به هم بزنیم
وز باران کمی بیاموزیم که بباریم و حرف کم بزنیم
کم بباریم اگر٬ولی همه جا عالمی را به چهره نم بزنیم
چتر را تا کنیم و خیس شویم لحظه ای پشت پا به غم بزنیم
سخن از عشق خود به خود زیباست
سـخن عـاشـقانه ای بـه هـم بـزنـیم
قلم زندگی به دست دل است زندگی را بیا رقم بزنیم
مجتبی کاشانی
نو بگوییم و نو بیندیشیم عادت کهنه را به هم بزنیم
وز باران کمی بیاموزیم که بباریم و حرف کم بزنیم
کم بباریم اگر٬ولی همه جا عالمی را به چهره نم بزنیم
چتر را تا کنیم و خیس شویم لحظه ای پشت پا به غم بزنیم
سخن از عشق خود به خود زیباست
سـخن عـاشـقانه ای بـه هـم بـزنـیم
قلم زندگی به دست دل است زندگی را بیا رقم بزنیم
مجتبی کاشانی
صدایت را هر لحظه میشنوم...
بیقرارم میکنی...
و من اندوهگینم که چرا صدای آرام من انقدر گوش های تو را آزار می دهد...
بیقرارم میکنی...
و من اندوهگینم که چرا صدای آرام من انقدر گوش های تو را آزار می دهد...
قهوه را
در چشمهای قهوه ای تو می ریزم
سر می کشم
سرزمینهایی که تو دیده ای
و من نبوده ام.
نامه ات آمدو بوسيدم و از بر کردم
خواندم و خواندم و هر بار مکرر کردم
مست از نامه پر مهر نشستم تا صبح
جان خود را ز گل نامه،معطر کردم
بوسه بر؛نامه زدم،بوسه اي از پرده دل
از پس بوسه،يکي بوسه ي ديگر کردم
حلقه زد اشک به چشم من و در آينه اش_
قد و بالاي تو را جان مصور کردم
نقش زيباي تو در ديده ام آمد با اشک
گل روي تو در اين برکه شناور کردم
روي دلجوي توو بوي دلاويز تو را
با گل و آينه و عطر برابر کردم
چهره ات در نظرم آمد و مهتاب دميد
شب خود را به چراغ تو منور کردم
من که از عشق کسانم دل بي باور بود
نامه مهر تو ديدم و باور کردم
از تو پنهان چه کنم؟همچو همايي ز قفس
بهر پرواز به سويت هوس پر کردم.
خواندم و خواندم و هر بار مکرر کردم
مست از نامه پر مهر نشستم تا صبح
جان خود را ز گل نامه،معطر کردم
بوسه بر؛نامه زدم،بوسه اي از پرده دل
از پس بوسه،يکي بوسه ي ديگر کردم
حلقه زد اشک به چشم من و در آينه اش_
قد و بالاي تو را جان مصور کردم
نقش زيباي تو در ديده ام آمد با اشک
گل روي تو در اين برکه شناور کردم
روي دلجوي توو بوي دلاويز تو را
با گل و آينه و عطر برابر کردم
چهره ات در نظرم آمد و مهتاب دميد
شب خود را به چراغ تو منور کردم
من که از عشق کسانم دل بي باور بود
نامه مهر تو ديدم و باور کردم
از تو پنهان چه کنم؟همچو همايي ز قفس
بهر پرواز به سويت هوس پر کردم.
چرا وقتی پرواز را به من آموختی...
سقوط را برایم معنا نکردی...؟
چرا وقتی عشقم شدی...
از مرگ قلبهای عاشق برایم نگفتی...؟
چرا وقتی کنارم بودی...
...از ساعات تلخ جدائی برایم نگفتی...؟
چرا...؟چرا...؟
سقوط را برایم معنا نکردی...؟
چرا وقتی عشقم شدی...
از مرگ قلبهای عاشق برایم نگفتی...؟
چرا وقتی کنارم بودی...
...از ساعات تلخ جدائی برایم نگفتی...؟
چرا...؟چرا...؟
هر شب از درد سپيد دل خود مي گريم
لحظه اي با من باش
شاخه ام را بتكان ، تا محبت ريزد
تا بگويم كه تو را
از لب فاصله ها مي گيرم
چون تو روياي غزل هاي مني
بي تو در واژه ي غم مي ميرم.
پس بيا در بر من.
جنس اين فاصله ها دريا نيست.
و خودت مي داني
تن من در تن تو زندانيست
لحظه اي با من باش
شاخه ام را بتكان ، تا محبت ريزد
تا بگويم كه تو را
از لب فاصله ها مي گيرم
چون تو روياي غزل هاي مني
بي تو در واژه ي غم مي ميرم.
پس بيا در بر من.
جنس اين فاصله ها دريا نيست.
و خودت مي داني
تن من در تن تو زندانيست
[h=2]
[/h]
[/h]
وقتی که عاشق می شوید مگویید:
" خداوند در قلب من است." بلکه بگویید " من در قلب خداوند جای دارم."
و گمان نکنید که زمام عشق در دست شماست ' بلکه این عشق است که اگر شما را شایسته بیند، حرکت شما را هدایت می کند.
" خداوند در قلب من است." بلکه بگویید " من در قلب خداوند جای دارم."
و گمان نکنید که زمام عشق در دست شماست ' بلکه این عشق است که اگر شما را شایسته بیند، حرکت شما را هدایت می کند.
یاد من باش هر کجایی با هرکی هستی
میدونم وقتی که میرم شاد و مستی..
من تموم شدم
تو بگو اما بدونم به چه قیمتی
دلمو ساده شکستی..شکستی
میدونم وقتی که میرم شاد و مستی..
من تموم شدم
تو بگو اما بدونم به چه قیمتی
دلمو ساده شکستی..شکستی
هنوز نیامده ای خداحافظ ؟
تقصیر تو نیست
همیشه همین گونه بوده ، برو اما من پشت سرت دست نه ، دل تکان می دهم
تا روزي كه رفتي!
مي پنداشتم
عشق همه اش شيريني است!
اما...
آن روز چشمانت به من آموخت كه
با آخرين نگاه است كه اولين رنج آغاز مي شود...
وقتی بدون فاصله ای در کنارمی
من هم بدون واهمه سوگند می خورم
میخواهمت چنانکه تو می خواهیم هنوز
چندی بمان که حسرت این چند می خورم
دور از تو پشت غزل های عشقمان
یک نقطه چین ممتد و دیوانه می شوم
یک بغض ساکت و بی ادعا و سرد
یک حجم کهنه و ویرانه می شوم
در کوچه های خلوت قلبم قدم بزن
چیزی شبیه رفتن و از خود جدا شدن
تک واژه های عاشقیم پیش پای تو
فریاد می زنند برای فدا شدن
بیگانه ها دلیل و منطق و مسلک بیاورند
منعم کنند , باز فدای همان سرش!
مجنون من , نفسم , تکیه گاه من
این سرنوشت مال من و توست آخرش...
من هم بدون واهمه سوگند می خورم
میخواهمت چنانکه تو می خواهیم هنوز
چندی بمان که حسرت این چند می خورم
دور از تو پشت غزل های عشقمان
یک نقطه چین ممتد و دیوانه می شوم
یک بغض ساکت و بی ادعا و سرد
یک حجم کهنه و ویرانه می شوم
در کوچه های خلوت قلبم قدم بزن
چیزی شبیه رفتن و از خود جدا شدن
تک واژه های عاشقیم پیش پای تو
فریاد می زنند برای فدا شدن
بیگانه ها دلیل و منطق و مسلک بیاورند
منعم کنند , باز فدای همان سرش!
مجنون من , نفسم , تکیه گاه من
این سرنوشت مال من و توست آخرش...
مرد
در حالی که
از مزرعه شخم خورده می گذشت
گفت:
کاش بچه ای داشتم
جلوی من راه می رفت
و سگی که از پشت سرمان می آمد
آن وقت
میان نیزاران راهی پیدا کرده
به دریا می رسیدیم
اما آه
وقتی که نه بچه ای هست و نه سگی
رسیدن به دریا
چه ارزشی دارد!؟
در حالی که
از مزرعه شخم خورده می گذشت
گفت:
کاش بچه ای داشتم
جلوی من راه می رفت
و سگی که از پشت سرمان می آمد
آن وقت
میان نیزاران راهی پیدا کرده
به دریا می رسیدیم
اما آه
وقتی که نه بچه ای هست و نه سگی
رسیدن به دریا
چه ارزشی دارد!؟
یکـــــــ حبه قنــــــد ،
درفنجـــان قهـــوه ی تلخـــــــ ..
شیرین نمیشـــود ..
دو حبه قنــــد ،
در فنجـــــان قهــــــوه ی تلخـــــــــ ..
شیرین نمیشــــود ..
سه حبـــه ، چهار ، پنج ..
.
.
اصلاً تو بگــو یک دنیـــــــــا قنـــد ،
در این دنیای تلخــــــــ ،
نه ..
اگـــر تــو نباشــــی فالِ این زندگــــــــــی ،
شیرین نمیشـــــود ... !
درفنجـــان قهـــوه ی تلخـــــــ ..
شیرین نمیشـــود ..
دو حبه قنــــد ،
در فنجـــــان قهــــــوه ی تلخـــــــــ ..
شیرین نمیشــــود ..
سه حبـــه ، چهار ، پنج ..
.
.
اصلاً تو بگــو یک دنیـــــــــا قنـــد ،
در این دنیای تلخــــــــ ،
نه ..
اگـــر تــو نباشــــی فالِ این زندگــــــــــی ،
شیرین نمیشـــــود ... !
Melina666
عضو جدید
[FONT="]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT][FONT="]از آن بهتر داشتنِ [/FONT][FONT="]آدم‌های[/FONT][FONT="]ے[/FONT][FONT="] است ڪ[/FONT][FONT="]ہ[/FONT][FONT="]
[/FONT][FONT="]بتوان[/FONT][FONT="]ے در جواب احوال‌پرسے هایشان بگویے[/FONT][FONT="] :
[/FONT][FONT="]“[/FONT][FONT="]خوب نیستم[/FONT][FONT="] [/FONT][FONT="]"[/FONT]
به پشت سرم نگاه کردم
گفتم شاید هنوز کسی مرا دوست داشته باشد،
افسوس که همه کاسه ی آب به دست گرفته و منتظر رفتن من بودند....
گفتم شاید هنوز کسی مرا دوست داشته باشد،
افسوس که همه کاسه ی آب به دست گرفته و منتظر رفتن من بودند....
شب از شبهای پاییزی ست
از آن همدرد و با من مهربان شبهای اشک آور
ملول و خسته دل گریان و طولانی
شبی که در گمانم من که ایا بر شبم گرید ، چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید ، از من نیز پنهانی
من این می گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش ، دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم ، اشک بارد شب
من اینها گویم و دنباله دارد شب
از آن همدرد و با من مهربان شبهای اشک آور
ملول و خسته دل گریان و طولانی
شبی که در گمانم من که ایا بر شبم گرید ، چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید ، از من نیز پنهانی
من این می گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش ، دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم ، اشک بارد شب
من اینها گویم و دنباله دارد شب
باران نمي شوم
که نگويي: با چه منتي خود را بر شيشه مي کوبد
تا پنجره را باز کنم و نيم نگاهي بيندازم
ابر مي شوم
که از نگرانی یک روز بارانی
هر لحظه پنجره را بگشايي
و مرا در آسمان نگاه کني...
که نگويي: با چه منتي خود را بر شيشه مي کوبد
تا پنجره را باز کنم و نيم نگاهي بيندازم
ابر مي شوم
که از نگرانی یک روز بارانی
و مرا در آسمان نگاه کني...
پلک های تو
...هیچکس بیشتر از من
نمی خواهد سر به بالشی بگذارد
که پلک های تودر آن
درهای دنیارا به روی من می بندند...
" پابلو نرودا"
...هیچکس بیشتر از من
نمی خواهد سر به بالشی بگذارد
که پلک های تودر آن
درهای دنیارا به روی من می بندند...
" پابلو نرودا"