معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
عشق :خانه ی رویایی
عشق :خانه ی رویایی
در حال حاضر من یک ملکه ام ..
با دو شهسوار در خدمتم ..
خانه ای رویایی برایم ساخته اند ...
وقتی آدم را دوست دارند خانه ای روی زمین ب او تقدیم می کنند .
منظور از خانه ،سنگ و آجر نیست ،عشق است .
یک انباری هم می تواند خانه ای رویایی باشد .
عشق :خانه ی رویایی
در حال حاضر من یک ملکه ام ..
با دو شهسوار در خدمتم ..
خانه ای رویایی برایم ساخته اند ...
وقتی آدم را دوست دارند خانه ای روی زمین ب او تقدیم می کنند .
منظور از خانه ،سنگ و آجر نیست ،عشق است .
یک انباری هم می تواند خانه ای رویایی باشد .
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
کنار چشمه ای بودیم در خواب
تو با جامی ربودی ماه از آب
چو نوشیدم از آن جام گوارا
تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب
از فریدون مشیری
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
از دیده به جای اشک خون می آید
دل خون شده ، از دیده برون می آید
دل خون شد از این غصّه که از قصّه عشق
می دید که آهنگ جنون می آید
می رفت و دو چشم انتظارم بر راه
کان عمر که رفته ، باز چون می آید؟
با لاله که گفت حال ما را که چنین
دل سوخته و غرقه به خون می آید
کوتاه کن این قصه ی جان سوز ای شمع
کز صحبت تو ، بوی جنون می آید
(دکترعلی شریعتی)
دل خون شده ، از دیده برون می آید
دل خون شد از این غصّه که از قصّه عشق
می دید که آهنگ جنون می آید
می رفت و دو چشم انتظارم بر راه
کان عمر که رفته ، باز چون می آید؟
با لاله که گفت حال ما را که چنین
دل سوخته و غرقه به خون می آید
کوتاه کن این قصه ی جان سوز ای شمع
کز صحبت تو ، بوی جنون می آید
(دکترعلی شریعتی)
وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم .
وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم .
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم .
وقتی او تمام کرد من شروع کردم .
وقتی او تمام شد من آغاز شدم .
و چه سخت است .
تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است ،
مثل تنها مردن !
((دکتر علی شریعتی))
وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم .
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم .
وقتی او تمام کرد من شروع کردم .
وقتی او تمام شد من آغاز شدم .
و چه سخت است .
تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است ،
مثل تنها مردن !
((دکتر علی شریعتی))
چشمانی كو كه تو را ببينم
دهانی كه تو را بخوانم
گوشی كه تو را بشنوم
بارانم
می بارم
كورمال، كورمال
در كنارت.
شمس لنگرودی
دهانی كه تو را بخوانم
گوشی كه تو را بشنوم
بارانم
می بارم
كورمال، كورمال
در كنارت.
شمس لنگرودی
مطمـئن باش که خداوند تو را عاشقانه دوست دارد ؛
چون در هر بهار برايت گل مي فرستد و هرروز صبح آفتاب را به تو هديه مي کند ..
به ياد داشته باش که پروردگار عالم با اين که مي تواند در هر جائي از دنيا باشد ،
قلــب تو را انتخاب کرده و تنها اوست که هر وقت بخواهي چيزي بگوئي ، گوش مي کند .....
مطمـئن باش که خداوند تو را عاشقانه دوست دارد ؛
دلم میخوا به زمانی برگردم که...
کفشهام رو لنگه به لنگه میپوشیدم و همه با مهربونی بهم با مهربونی می اموختند که چطور کفش هایم را بپوشم
پس چرا حالا کسی دستم را نمیگیرد و زیستن را یادم نمیدهد
کفشهام رو لنگه به لنگه میپوشیدم و همه با مهربونی بهم با مهربونی می اموختند که چطور کفش هایم را بپوشم
پس چرا حالا کسی دستم را نمیگیرد و زیستن را یادم نمیدهد
اینجا آرامگاه بغض های کهنه است.کمی سکوت!
که اگربیدار شوند درد دارند لعنتی ها
دلم گرفته است…
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز،
نه این دقایق خوش‌بو، که روی شاخه‌ی نارنج می‌شود
خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این
گل شب‌بوست،
نه، هیچ‌چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی‌رهاند.
و فکر می‌کنم
این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد…
ماه بالای سر آبادی است
اهل ابادی در خواب است
باغ همسایه چراغش روشن,
من چراغم خاموش.
یاد من باشد تنها هستم.
ماه بالای سر تنهایی است.
سهراب سپهری
اهل ابادی در خواب است
باغ همسایه چراغش روشن,
من چراغم خاموش.
یاد من باشد تنها هستم.
ماه بالای سر تنهایی است.
سهراب سپهری
باران می بارد
راستی آسمان از چه دلگیر است؟؟
از یک خاطره بغض آلود یا آرزویی محال
راستی آسمان از چه دلگیر است؟؟
از یک خاطره بغض آلود یا آرزویی محال
بـــسته راه نفسم بـُغض و دِلم شُعله وَر است
چــون یتیـمی که بِ او ؛
فـُحـش پدر داده کـسی
چــون یتیـمی که بِ او ؛
فـُحـش پدر داده کـسی
"بیخـــیآل"
تلخ منم همچون چای سرد که نگاهش کرده باشی ساعات طولانی... و ننوشیده باشی
تلخ منم... چای تلخ که هیچ کس ندارد هوسش را
تلخ منم... چای تلخ که هیچ کس ندارد هوسش را
