از کسی که دلش گرفته نپرسید چرا ؟
آدما وقتی نمیتونن دلیل ناراحتی شون رو بگن دلشون بیشتر می گیره
آدما وقتی نمیتونن دلیل ناراحتی شون رو بگن دلشون بیشتر می گیره
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
عشق مانند باد است...
نمی توانی آن را ببینی
اما
می توانی حسش کنی.
“نیکلاس اسپارکس”
نمی توانی آن را ببینی
اما
می توانی حسش کنی.
“نیکلاس اسپارکس”
باران که بیاید..
از من جای کفشی باقی خواهد ماند
و از تو
مشتی خاطره ی باران خورده . . .
از من جای کفشی باقی خواهد ماند
و از تو
مشتی خاطره ی باران خورده . . .
$"لاک سیاه ناخن م"
رابیشتر از رنگ های دیگرش دوست دارم ؛
چراکه
یادی از بزرگی عشق توست ...
نه
"غم نبودنت "
رابیشتر از رنگ های دیگرش دوست دارم ؛
چراکه
یادی از بزرگی عشق توست ...
نه
"غم نبودنت "
حذف کن
تمام کسانی را که باعث غمت میشوند
بیش از حد که کوتاه بیایی میشوی کوتاه ترین دیوار!
گاهی کنار بخشش سرد باش
بگذار دلخوش به گرمای وجودت نباشند که
هروقت
خواست کنارت بزنند
برای هر کسی که ادعای عاشقی میکند!
در را باز نکن
خیلی ها مثل بچه ها در میزنند!
و فرار میکنند!
تمام کسانی را که باعث غمت میشوند
بیش از حد که کوتاه بیایی میشوی کوتاه ترین دیوار!
گاهی کنار بخشش سرد باش
بگذار دلخوش به گرمای وجودت نباشند که
هروقت
خواست کنارت بزنند
برای هر کسی که ادعای عاشقی میکند!
در را باز نکن
خیلی ها مثل بچه ها در میزنند!
و فرار میکنند!
sar sia
کاربر بیش فعال
تویی بهانه ام اما بهانه ای که ندارم
گذاشتم سر خود را به شانه ای که ندارم
تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سوی نشانه ای که ندارم
چگونه حرف دلم را به چشم هات بگویم
قصیده ای که نگفتم، ترانه ای که ندارم
مرا رها کن و بگذار در قفس بنشینم
که دلخوشم به همین آب و دانه ای که ندارم.
گذاشتم سر خود را به شانه ای که ندارم
تمام عمر کشاندی مرا به سوی نگاهت
تمام عمر به سوی نشانه ای که ندارم
چگونه حرف دلم را به چشم هات بگویم
قصیده ای که نگفتم، ترانه ای که ندارم
مرا رها کن و بگذار در قفس بنشینم
که دلخوشم به همین آب و دانه ای که ندارم.
sar sia
کاربر بیش فعال
زمستان در زمستان کی هراس یخ زدن داری
تو که رنگین بهاری در حصار پیرهن داری
پُری از عطرهای ناشناس جنگلی وحشی
فراغ ای یاس من از رنگ و بوی یاسمن داری
شبیه هالۀ رنگین کمانی از گل و لبخند
به گرد دامنت پروانه ها در پرزدن داری
شبم سرشار عطر و روشنی شد در هوای تو
مگر پیراهنی از عطر شب بوها به تن داری
رهایم کن غبار دامن دشت جنون باشم
چه کاری تو به این دیوانه بازیهای من داری
تو که رنگین بهاری در حصار پیرهن داری
پُری از عطرهای ناشناس جنگلی وحشی
فراغ ای یاس من از رنگ و بوی یاسمن داری
شبیه هالۀ رنگین کمانی از گل و لبخند
به گرد دامنت پروانه ها در پرزدن داری
شبم سرشار عطر و روشنی شد در هوای تو
مگر پیراهنی از عطر شب بوها به تن داری
رهایم کن غبار دامن دشت جنون باشم
چه کاری تو به این دیوانه بازیهای من داری
دوستم بدار...
من کوچکم اما نه آنگونه که در يادت نمانم ...
نه آنگونه که دلم برايت تنگ نشود...
من کوچکم اما نه آنگونه که در يادت نمانم ...
نه آنگونه که دلم برايت تنگ نشود...
رفتم اما ؛دل من
مانده برِ دوست هنوز
می بَرم جسمی و
دل در گرو اوست هنوز ...!
مانده برِ دوست هنوز
می بَرم جسمی و
دل در گرو اوست هنوز ...!
من خسته ام از اینکه هر روز فقط باشم
از اینکه عده ای سیب های یک درخت را به تاراج ببرند
ولی من هنوز سیب سرخ بالای درخت را حتی بو هم نکره ام
باور نمیکنید دستانم را بو کنید!!
بوی سیب نمیدهد
بوی نم دارد
نم باران دیروز است...
از اینکه عده ای سیب های یک درخت را به تاراج ببرند
ولی من هنوز سیب سرخ بالای درخت را حتی بو هم نکره ام
باور نمیکنید دستانم را بو کنید!!
بوی سیب نمیدهد
بوی نم دارد
نم باران دیروز است...
دل پر از شوق رهایی سـت ولی ممکن نیست
در دلـم آرزوی آمـدنـت مـی مـیـرد
رفـتـه ای ایـنـک
امّـا ، آیا بــــــاز مـی گـردی؟!
چـه تـمـنـای مـحـالـی دارم ....
خـنـده ام مـی گـیـرد!
رفـتـه ای ایـنـک
امّـا ، آیا بــــــاز مـی گـردی؟!
چـه تـمـنـای مـحـالـی دارم ....
خـنـده ام مـی گـیـرد!
دورے و دلــــم
بہ بـهانہ‌ے نبـودنـــت
هــر شـب
ڪلمہ بہ ڪلمــــہ
سـطر بہ ســـطر
مشـــق می‌ڪند زمـزمہ‌ے یادت را ..
بہ بـهانہ‌ے نبـودنـــت
هــر شـب
ڪلمہ بہ ڪلمــــہ
سـطر بہ ســـطر
مشـــق می‌ڪند زمـزمہ‌ے یادت را ..
یه بغل خاطره داره یاد تو
وقتی تنها رو نیمکت میشینم
شکر رویا ک هنوزم توی رویا
میتونم روی ماهتو ببینم
از خدا میخوام ک عطر دلخوشی
هرجا باشی به مشامت برسه
وقتی تنها رو نیمکت میشینم
شکر رویا ک هنوزم توی رویا
میتونم روی ماهتو ببینم
از خدا میخوام ک عطر دلخوشی
هرجا باشی به مشامت برسه
