معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
[h=1]دلتنگی تکرار
جای خالی توست وقتی
که زیر هجوم روزها ندارمت...![/h]
جای خالی توست وقتی
که زیر هجوم روزها ندارمت...![/h]
همیشه دلتنگت بوده ام
ولی امشب
یک دقیقه بیشتر
یلدای 98
ولی امشب
یک دقیقه بیشتر
یلدای 98
[h=1]دلم کم دارد تو را
مثل کم داشتن هوا برای نفس کشیدن
مثل تنها بودن،
در یک روز بارانی پائیز..
غمی در قلبم سنگینی می کند،
به سنگینی غروبهای جمعه
به حجم دل تنگ وامانده ام برای تو...
این چشمها هنوز و همیشه به راه توست
چشم انتظاری نیز زیباست
وقتی که برای
تو
باشد
تویی که ناب ترین حس زیبای منی[/h]
مثل کم داشتن هوا برای نفس کشیدن
مثل تنها بودن،
در یک روز بارانی پائیز..
غمی در قلبم سنگینی می کند،
به سنگینی غروبهای جمعه
به حجم دل تنگ وامانده ام برای تو...
این چشمها هنوز و همیشه به راه توست
چشم انتظاری نیز زیباست
وقتی که برای
تو
باشد
تویی که ناب ترین حس زیبای منی[/h]
عاشق کبوتر بود!
می گفت پرنده ای "وفادار"تر از آن نیست
رهایش که می کنی هرجا برود ، خیالت راحت است
که برمی گردد...
فقط دو روز حواسش پرت شد
فقط دو روز فراموششان کرد
همه شان رفتند
همه شان گم شدند
او دانه می ریخت اما دیر بود
هیچ کدامشان برنگشتند
مشکل اینجاست
ما فراموش کرده ایم که هیچ تعهدی "یک طرفه"نیست
وفادارترین کبوتر هم ، برای ماندنش
دانه می خواهد
"توجه" می خواهد
"عشق" می خواهد...
هیچ کبوتری ، ناگزیر به ماندن نیست
هیچ کبوتری!
نرگس_ صرافیان_ طوفان
می گفت پرنده ای "وفادار"تر از آن نیست
رهایش که می کنی هرجا برود ، خیالت راحت است
که برمی گردد...
فقط دو روز حواسش پرت شد
فقط دو روز فراموششان کرد
همه شان رفتند
همه شان گم شدند
او دانه می ریخت اما دیر بود
هیچ کدامشان برنگشتند
مشکل اینجاست
ما فراموش کرده ایم که هیچ تعهدی "یک طرفه"نیست
وفادارترین کبوتر هم ، برای ماندنش
دانه می خواهد
"توجه" می خواهد
"عشق" می خواهد...
هیچ کبوتری ، ناگزیر به ماندن نیست
هیچ کبوتری!
نرگس_ صرافیان_ طوفان
عمری به هر کوی و گذر
گشتم که پیدایت کنم
اکنون که پیدا کرده‌ام
بنشین تماشایت کنم…
فریدون مشیری
شاید
غمگین ترین درد مرگ نیست
دلبستگی به کسی است
که بدانی هست
اما
اجازه بودن در کنارش را نداری...!
کسی صدایم می زند انگار
از پشت حصار شیشه ای اندوه
کسی انگار مرا می خواند
آن سوی دلتنگی هایم
کمی دور تر
پی صدا می روم
نه,هیچ کس نیست انگار
باز هم خیال مشوش من است
یا که وهمی ساده
به کجا می نگرم؟!
اینجا جز من و آیینه
که هر روز مرا می نگرد
هیچکسی نیست انگار…
از پشت حصار شیشه ای اندوه
کسی انگار مرا می خواند
آن سوی دلتنگی هایم
کمی دور تر
پی صدا می روم
نه,هیچ کس نیست انگار
باز هم خیال مشوش من است
یا که وهمی ساده
به کجا می نگرم؟!
اینجا جز من و آیینه
که هر روز مرا می نگرد
هیچکسی نیست انگار…
اگه باورت هست که خدا کنارته، خدا یه نقطه میذاره کنار باورت و میشه یاورت...
اینقدر نگو : اگه ببخشم کوچک می شوم ، اگه با گذشت کردن کسی کوچک می شد ، خدا اینقدر بزرگ نبود .
از سکوتم بترس ....
وقتی که ساکت می شوم
لابد همه درد دلهایم را برده ام پیش خدا
وقتی که ساکت می شوم
لابد همه درد دلهایم را برده ام پیش خدا
اموختم هرگاه کسی یادم نکرد
من یادش کنم
شاید او تنها تر ازمن باشد..
من یادش کنم
شاید او تنها تر ازمن باشد..
قرن ها بعد
تو را در یک شعر پیدا خواهم کرد
روزگاری که خدا
از تنهایی من
خسته خواهد شد
تو را در یک شعر پیدا خواهم کرد
روزگاری که خدا
از تنهایی من
خسته خواهد شد
sar sia
کاربر بیش فعال
دست بردار ، برو ! پرسه نزن دور و برم
من از آن قالی فرسوده که پا خورده ترم
دو سه بار آمده بودم بروم ، جا ماندم
چه بلا ها که نیاوردی از آن پس به سرم
فکر کردی که من از جنس تو ام ، صد رنگم
از کنار تو و این خاطره ها می گذرم ؟!
تشنه بردی لب دریا و مرا آوردی
گفتی اما که به تو از همه نزدیکترم
خوب میدانی اگر هر چه بزرگم باشی
هر قَدر دور شوی ریزتری در نظرم
بــاز انــگــار خـیـالات بـرم داشـتــه اســت
من کجا ... عشق کجا ... از خودمم بی خبرم
با همان خاطره ها باز عذابم میداد
«پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم»
محمد کمیل
من از آن قالی فرسوده که پا خورده ترم
دو سه بار آمده بودم بروم ، جا ماندم
چه بلا ها که نیاوردی از آن پس به سرم
فکر کردی که من از جنس تو ام ، صد رنگم
از کنار تو و این خاطره ها می گذرم ؟!
تشنه بردی لب دریا و مرا آوردی
گفتی اما که به تو از همه نزدیکترم
خوب میدانی اگر هر چه بزرگم باشی
هر قَدر دور شوی ریزتری در نظرم
بــاز انــگــار خـیـالات بـرم داشـتــه اســت
من کجا ... عشق کجا ... از خودمم بی خبرم
با همان خاطره ها باز عذابم میداد
«پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم»
محمد کمیل