کاش خودم را
جایی ، جابگذارم
و برگردم ببینم ، نیستم...
جایی ، جابگذارم
و برگردم ببینم ، نیستم...
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
نمی دانم
محبت را بـر چه کاغذی بنویسم که هرگز پاره نشود ،
بـر چـه گلـی بـنویـسم که هـرگز پرپر نشـود ،
بـر چه دیواری بنویسم که هرگز پاک نشود ،
بـر چه آبـی بنویسم که هـرگز گل آلود نشود ،
و سرانجام بـر چه قلـبی بنویسم که هـرگز سـنگ نشود
محبت را بـر چه کاغذی بنویسم که هرگز پاره نشود ،
بـر چـه گلـی بـنویـسم که هـرگز پرپر نشـود ،
بـر چه دیواری بنویسم که هرگز پاک نشود ،
بـر چه آبـی بنویسم که هـرگز گل آلود نشود ،
و سرانجام بـر چه قلـبی بنویسم که هـرگز سـنگ نشود
وقتی نای رفتن نداری... ؛
چمدان قرمزت هم کودک لجبازی می شود !
که وسط خیابان می ایستد... ،
و پایش را به زمین میکوبد...!
چمدان قرمزت هم کودک لجبازی می شود !
که وسط خیابان می ایستد... ،
و پایش را به زمین میکوبد...!
آخرین بار ڪه من از تهِ دل خندیدم
علتش پـول نبود
انعڪاسِ جُوڪ هر روز نبود
علتش، چهره‌یِ ژولیده‌یِ یڪ دلقڪ,
یا زمین خوردن یڪ ڪور نبود …
من بهِ « من » خندیدم !
ڪه چو یڪ دلقڪ ِگیج
نقش یڪ خنده به صورت دارم و دلم میـــگرید …!
علتش پـول نبود
انعڪاسِ جُوڪ هر روز نبود
علتش، چهره‌یِ ژولیده‌یِ یڪ دلقڪ,
یا زمین خوردن یڪ ڪور نبود …
من بهِ « من » خندیدم !
ڪه چو یڪ دلقڪ ِگیج
نقش یڪ خنده به صورت دارم و دلم میـــگرید …!
خستـه ام ...
از صبوری خسته ام ...
از فریادهایی که در گلویـم خفه مانـد ...
از اشک هایی که قاه قاه خنده شد ...
این روزها معنی را از زندگـی حذف کـرده ام ...
برایم فرقـی نمی کنـد روزهایـم را چگـونه قربانـی کنـم ...
از صبوری خسته ام ...
از فریادهایی که در گلویـم خفه مانـد ...
از اشک هایی که قاه قاه خنده شد ...
این روزها معنی را از زندگـی حذف کـرده ام ...
برایم فرقـی نمی کنـد روزهایـم را چگـونه قربانـی کنـم ...
دروغ های رنگین دیروز
واقعیت های سیاه و سفید امروزند
فقط لمس بودنشان ممکن نبود
چون عشق را فرا خواندم
به مثال آدمی کر و کور
بنیان حقیقت را از یاد بردم
و حال
" چـه سـرد و بـی تـفـاوت "
و همانگونه ست "تمامیت" زیر سوال می رود ؟!
"که چرا ؟ . . ."
واقعیت های سیاه و سفید امروزند
فقط لمس بودنشان ممکن نبود
چون عشق را فرا خواندم
به مثال آدمی کر و کور
بنیان حقیقت را از یاد بردم
و حال
" چـه سـرد و بـی تـفـاوت "
و همانگونه ست "تمامیت" زیر سوال می رود ؟!
"که چرا ؟ . . ."
عاشقـــــی را دیدم زیــــر باران
بــــا چمـــــدانی خیــــ ــــس
بــــــی خـــــداحــافظـــــی
راهــــــی سفـــــــر بـــود
او بــــه مـــــن گفـــــت
عشــق بارانــــی ســـ ـــت
کـــه یـــک روز به تو هــــم می رســـد
نمی دانســــت که مــــــن خـــودم بارانـــــم
بــــا چمـــــدانی خیــــ ــــس
بــــــی خـــــداحــافظـــــی
راهــــــی سفـــــــر بـــود
او بــــه مـــــن گفـــــت
عشــق بارانــــی ســـ ـــت
کـــه یـــک روز به تو هــــم می رســـد
نمی دانســــت که مــــــن خـــودم بارانـــــم
نکند عمر دنیایم
تمام شود و
تو را دیگر
نبینم
نکند دلم تنگت شود و
دست خود را از تو
کوتاه
ببینم
هان جانا ... نکند بمیرم و
دیگر تو را اصلا
نبینم
نکند یک عمر مرگ را
بی تو من تنها ببینم
اصلا بیا عهد کنیم
تا پای جان
دست هم را رها نکنیم
بیا تا جان داریم
با هم بمانیم و
اصلا بیا یک نفس
با هم
بمیریم ..
{ سمیرا آقاخانی }
تمام شود و
تو را دیگر
نبینم
نکند دلم تنگت شود و
دست خود را از تو
کوتاه
ببینم
هان جانا ... نکند بمیرم و
دیگر تو را اصلا
نبینم
نکند یک عمر مرگ را
بی تو من تنها ببینم
اصلا بیا عهد کنیم
تا پای جان
دست هم را رها نکنیم
بیا تا جان داریم
با هم بمانیم و
اصلا بیا یک نفس
با هم
بمیریم ..
{ سمیرا آقاخانی }
ایــن روزهـــا آنـقـدر بـغـضـم سـنـگـیـن شـده
کـه ، اگـر گـردنــم را هــم بــزنـــی
بــه جــای خــون
اشــک مـیـریــزد...
کـه ، اگـر گـردنــم را هــم بــزنـــی
بــه جــای خــون
اشــک مـیـریــزد...
این روزها هرکی منو می بینه می گه :
وای خوش به حالت چقدر لاغر شدی
رمز موفقیتت چی بوده؟
من فقط لبخند میزنم و تو دلم می گم : سال ها کشیدن …
وای خوش به حالت چقدر لاغر شدی
رمز موفقیتت چی بوده؟
من فقط لبخند میزنم و تو دلم می گم : سال ها کشیدن …
من
غرق در لذت
لذت اشک ریختن
لذت تنها بودن
لذت شانه به شانه ی غم رفتن ... ماندن !
به راستی که شیرین است ...
تلخی این زندگی ...!
.
.
.
غرق در لذت
لذت اشک ریختن
لذت تنها بودن
لذت شانه به شانه ی غم رفتن ... ماندن !
به راستی که شیرین است ...
تلخی این زندگی ...!
.
.
.
بغض...
درگلوی من اتفاق می افتد
تردید..
در کفش های تو!
درگلوی من اتفاق می افتد
تردید..
در کفش های تو!
دلـــت کـه گـرفــت، دیگر مـنـتِ
زمیـــن را نــکـش !
راهِ آسمـان بـاز است ...
پر
بکش !
او همیشه آغوشش باز است ، نگفته تو را میخواند ...
زمیـــن را نــکـش !
راهِ آسمـان بـاز است ...
پر
بکش !
او همیشه آغوشش باز است ، نگفته تو را میخواند ...
یاد گرفتـــه ام انسان مدرنی باشــــم و هر بار که دلتنــگ میشوم
بـه جای بغـض و اشــــک
تنها
به این جمله اکتفا کنم
که هوای بـد ایــن روزها آدم را افسـرده میکنـد
بـه جای بغـض و اشــــک
تنها
به این جمله اکتفا کنم
که هوای بـد ایــن روزها آدم را افسـرده میکنـد
دلم گرفته است...
دلم به اندازه‌ي تمام آدم‌ها گرفته است...
ساز زندگي كوك است، خورشيد آن بالاها مي‌رقصد، زمين بي وقفه مي‌چرخد و
هنوز هم روز،شب مي‌شود و شب، روز...
هيچ چيز كم نيست، به جز....
و نمي‌دانم «من» كجاي اين زندگي ايستاده‌ام...
اين روزها، همه چيز اين دنيا برايم معماست.
دلم به اندازه‌ي تمام آدم‌ها گرفته است...
ساز زندگي كوك است، خورشيد آن بالاها مي‌رقصد، زمين بي وقفه مي‌چرخد و
هنوز هم روز،شب مي‌شود و شب، روز...
هيچ چيز كم نيست، به جز....
و نمي‌دانم «من» كجاي اين زندگي ايستاده‌ام...
اين روزها، همه چيز اين دنيا برايم معماست.
هنوز مثل سابق “ مهربانم ” اما دیگر کسی صدایم نمی کند “مهربانم” .
گاهے دلمـ از ـهر چه آدمـ است مے گیرد...!
[h=2][/h]
“گـِـریه” آخـریـن چیزیست کہ بـاقی میمـانـد…
و “بـُغـض” یکی مـانـده بہ آخـری …
و “اُمیـد” پیش از بـغض میتـرکـد!!!
“گـِـریه” آخـریـن چیزیست کہ بـاقی میمـانـد…
و “بـُغـض” یکی مـانـده بہ آخـری …
و “اُمیـد” پیش از بـغض میتـرکـد!!!
...................
بـه‌وقــت تنهــایــی،مــرد، زیــر بــاران سیگــار مــی‌کشــد؛
زن، پشــت پنجــره!
امــا، نــه بــاران، مهــم اســت،
نــه مــرد، نــه پنجــره، نــه زن!
مهــم،
تنهــایــی اســت کــه دود مــی‌شــود .
بـه‌وقــت تنهــایــی،مــرد، زیــر بــاران سیگــار مــی‌کشــد؛
زن، پشــت پنجــره!
امــا، نــه بــاران، مهــم اســت،
نــه مــرد، نــه پنجــره، نــه زن!
مهــم،
تنهــایــی اســت کــه دود مــی‌شــود .
روزگـــارلعنـــــتی!!
هـــر"سازی"زدی رقصــــیدم!!
بــی انـــصاف یــک بارهم تـــو،بــه"ســاز"مـن برقص!!!
ببـــــین دلـــم چــه"شــوری"می زند...!!!
هـــر"سازی"زدی رقصــــیدم!!
بــی انـــصاف یــک بارهم تـــو،بــه"ســاز"مـن برقص!!!
ببـــــین دلـــم چــه"شــوری"می زند...!!!
بَعضـــی وَقتـــا
اینقـــدر دِلــت از یِ حَــــرف میشکنه
که...
حتــــــی نـــــایِ اعتراضـم نــــــــداری
فَقـــط نگـــــــاه میکنــــی و
بی صِــــــدا...
می شکنـــــی : )
اینقـــدر دِلــت از یِ حَــــرف میشکنه
که...
حتــــــی نـــــایِ اعتراضـم نــــــــداری
فَقـــط نگـــــــاه میکنــــی و
بی صِــــــدا...
می شکنـــــی : )
مثـلـ زلـزلـه ،، نــاگهــانـی نیستـ تنهــایـی ... !
فقــط روزی ،، یکـ آجــر از آدمـ کمـ میکنــد ...
فقــط روزی ،، یکـ آجــر از آدمـ کمـ میکنــد ...
یه سری دلخوشی هام هستن که فقط میان که درد تنهایی رو بت نشون بدن...اما اون دلخوشی ها می ارزه حتی اگه قد عمر یه شب باشه
اینبـآر کهـ
کـسی اومــَد،
نمیگـَم بـــرو
حتـی نمیگم کـسی دیگه رو
میخـوام...
فقط میگــم:
ببیـــن!مـَن شکسـتهـ ام!
خستهـ ام.کمـی آرومم کـــُن
همیــن
کـسی اومــَد،
نمیگـَم بـــرو
حتـی نمیگم کـسی دیگه رو
میخـوام...
فقط میگــم:
ببیـــن!مـَن شکسـتهـ ام!
خستهـ ام.کمـی آرومم کـــُن
همیــن
اسطوره شدن ...
گاهی سکوت می آموزد بودن همیشه در فریاد نیست اسطوره شدن یعنی در
عین رفتن بمانی ، یعنی باشی یا نباشی دوستت داشته باشند و دلتنگت شوند...
گاهی سکوت می آموزد بودن همیشه در فریاد نیست اسطوره شدن یعنی در
عین رفتن بمانی ، یعنی باشی یا نباشی دوستت داشته باشند و دلتنگت شوند...