معماری با مصالحی از جنس دل

(رها)

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
 

(رها)

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
سیب از درخت افتاد

ستاره از آسمان

تو از چشم من

گاهی فرقی نمیکند از کجا ؟

سرنوشت مشترکی است سقوط …
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
این روزها "بغض"دارم

"گریه دارم "
تا دلت بخواهد
"آه" دارم
!!!!!ولی بازیگر خوبی شده ام "می خندم"
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
کاش میشد
کمی از غصه هایم را بر دوش خدا بگذارم
تا بداند دلتنگی چقدر حجم دارد !
تا بداند دلتنگ که باشی
شادترین لحظه ها هم سردو بارانیست...
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
دلم یه شونه ی خالی می خواد

یه سنگ،
یه کوه،
هر چی که باشه!
دلم یه عالمه گریه می خواد
یه قطره،
یه آسمون،
هر چقدر بباره!
آخ، دلم یه چیزی می خواد
اما نمی دونم چیه!
شاید یه دیوار محکم نشکستنی
اونقده سر بکوبم بهش
که زیر بار دردم
بشه اینهو یه شیشه شکستنی
چی بگم؛
خودمم موندم چه مرگمه!
اون چیه که دوای دردمه؟
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
خدایا من از تو معجزه می خواهم

معجزه ای بزرگ در حد خدا بودنت

تو خود بهتر می دانی

معجزه ای که اشک شوقم را جاری کند؛

نا امید نیستــم فقط دلتنگم

 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
کـــآش وقتـای" تنهـــآیی" یکی از تو ســآیه مثل پسرخـآله میگفت :

نـــون بگیـرم (؟)

نفت بگیــرم (؟)

دلت گـرفتـه (؟)

منم میگفتم : آره ...

بعـد فقط مینشست کنـآرمو "سکـــــوت" میکرد (!)

منم مث کلآه قـرمــزی سـرمو میذاشتمــ رو "زانـــوش" ...
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
ایـن روزها غرق سـکوتم...

سـکوتی برگرفتـه از تنهایی...
سـکوتی کـه در پشت فریادهای بی صـدایم است
دلگیرم از خـودم ، از سـکوتی که نمیشکنـد...
از لبانی که نمی خـنـدنـد ، و از چشمانی که بی روح شـده انـد...
ایـن روزها آسمان خاکستری است...
نه او می بارد

منم که نمی تونم ببارم
 

mohammad azizi

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
پاییز آمده است پشت پنجره

بیا برویم کمی قدم بزنیم.

نگران نباش

دوباره بازمی گردانمت

به قاب عکس!

چه تلخ میگذرد اینجا
محکوم بودن
چه تلخ میگذرد
لحظاتی که
دلت میخواهد
فقط سخن بگویی ولی
به اجبار
تو را
ارزوهایت را
خاموش میکنند
 

paria.z68

عضو جدید
فلسفه نباف شاعر!

چه ممکن-چه محال

چه جبر-چه اختیار

چه هر کوفت دیگری...

او

رفته است دیگر...!

(رضا کاظمی)
 
بالا