معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
دیشب خدارو دیدم...
گوشه ای آرام میگریست...
من هم کنارش رفتم و گریستم...
هر دو یک درد داشتیم ...
" آدم ها...."
عجب از آدمایی، که نشانه‌هایت را می‌بینند و انکارت می‌کند ...
و عجب از تو که انکارشان را میبینی و مهربانی میکنی . . .
گوشه ای آرام میگریست...
من هم کنارش رفتم و گریستم...
هر دو یک درد داشتیم ...
" آدم ها...."
عجب از آدمایی، که نشانه‌هایت را می‌بینند و انکارت می‌کند ...
و عجب از تو که انکارشان را میبینی و مهربانی میکنی . . .
بازگشتی در کار نیست
یک با که برود... برای یک عمر رفته است!
حتی اگر برگردد
باز هم " او " نیست...!
✘وَقــــــْــتے گــَـنــــْـد زَבےْ بہ زنــْـــدِگــــِے طــــَــرفْ ،
حَـבاقـــْـــل وَقـــْــتِ رَفــــْــتَـטּ ،
בَهــــنِتو بــــِــــبنْد ،
نَگــــُــو قِسمَــــــتْ نَشــُــــــــــــــد!!!!
حَـבاقـــْـــل وَقـــْــتِ رَفــــْــتَـטּ ،
בَهــــنِتو بــــِــــبنْد ،
نَگــــُــو قِسمَــــــتْ نَشــُــــــــــــــد!!!!
امشب تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
در "تو"...
خلاصه کردم
ای کاش
یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی
تکرار....
در یک کلام کوچک
در "تو"...
خلاصه کردم
ای کاش
یک بار
تنها همین
یک بار
تکرار می شدی
تکرار....
خدایا ...
دُر گرانبهایم را به تو میسپارم
حافظش باش.
دُر گرانبهایم را به تو میسپارم
حافظش باش.
گاهی نیاز است دکتر به جای تجویز
یک مشت قرص برایت
"فریاد"
تجویز کند....
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
و این پاسخ تمام عاشقانه هایم بود
من نباشم تا تو باشی
مثل نبودن هوا چه سخت است زندگی بی تو
من نباشم تا تو باشی
مثل نبودن هوا چه سخت است زندگی بی تو
باش فقط باش
همین
نه دست به جیب خواهی شد
نه وقتت برای من است
فقط باش ....
هر جا هستی فقط باش تا در هوایت نفسی تازه کنم
همین
نه دست به جیب خواهی شد
نه وقتت برای من است
فقط باش ....
هر جا هستی فقط باش تا در هوایت نفسی تازه کنم
و خدایی که فضا را آفرید و احساس را...و مارا که معماری بیافرینیم و خلق کنیم فضا را تا احساس کنیم خالق بودن را
کیست آنکس که دو دستم گیرد
و دلم را بکشاند تا عرش
و تهی گرداند حجم سنگین پلیدی ها را
و غبار غم را پاک کند از چشمم...
و دلم را بکشاند تا عرش
و تهی گرداند حجم سنگین پلیدی ها را
و غبار غم را پاک کند از چشمم...
دوباره فال حافظ و دوباره توی فالمی............همیشه در خیالمی ..........اگر چه بیخیالمی..............
[SIZE=+0]می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را[/SIZE]
[SIZE=+0]می جویمت چنانکه لب تشنه آب را[/SIZE]
[SIZE=+0]محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح[/SIZE]
[SIZE=+0]یا شبنم سپیده دمان آفتاب را[/SIZE]
[SIZE=+0]بی تابم آنچنانکه درختان برای باد[/SIZE]
[SIZE=+0]با کودکان خفته به گهواره تاب را[/SIZE]
[SIZE=+0]بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل[/SIZE]
[SIZE=+0]یا آنچنانکه بال پریدن عقاب را[/SIZE]
[SIZE=+0]حتی اگر نباشی، می آفرینمت[/SIZE]
[SIZE=+0]چونانکه التهاب بیابان سراب را[/SIZE]
[SIZE=+0]ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی[/SIZE]
[SIZE=+0]با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را[/SIZE]
در میان تکرار ها گم شده ام
ریه های احساسم در میان این همه نفس های غبار گرفته
آلوده به زهر تردید گشته
چگونه راهم را بیابم...
ریه های احساسم در میان این همه نفس های غبار گرفته
آلوده به زهر تردید گشته
چگونه راهم را بیابم...
لبخند بزن...
برآمدگی گونه هایت توان آنرا دارد که امید رفته را باز گرداند..
تجربه ثابت کرده است که گاه قوسی کوچک..
می تواند معماری بنایی را نجات دهد
برآمدگی گونه هایت توان آنرا دارد که امید رفته را باز گرداند..
تجربه ثابت کرده است که گاه قوسی کوچک..
می تواند معماری بنایی را نجات دهد
میان من و تو
لحظه ها پرزخالی
سکوت و تنهایی است
تو می گریزی زمن و
من زغربت و فراغ از تو
چه شد که عشق با همه ابهتش
به پوچی فاصله ها تن داد و گریخت
میان من و تو
کویر در کویر تنید
و بیابان در بیابان زایید
چه دیده بود دلت
در سراب
که این چنین
هزار آینه در هم شکست و دوید
لحظه ها پرزخالی
سکوت و تنهایی است
تو می گریزی زمن و
من زغربت و فراغ از تو
چه شد که عشق با همه ابهتش
به پوچی فاصله ها تن داد و گریخت
میان من و تو
کویر در کویر تنید
و بیابان در بیابان زایید
چه دیده بود دلت
در سراب
که این چنین
هزار آینه در هم شکست و دوید
خداوندا مرا غرض ز نماز آن بود
که پنهانی حدیث درد فراق تو با تو بگذارم
وگرنه این چه نمازی بود
که من باتو با اشارت ابرو و سر میخوانم
که پنهانی حدیث درد فراق تو با تو بگذارم
وگرنه این چه نمازی بود
که من باتو با اشارت ابرو و سر میخوانم
از یک عمر هم گذشته
دیوار کم آورده ام
برای چوب خط هایی که روی دیوار ِ اتاق می کشم
من حبس شدم
پشت میله های زندان ِ چوب خطی ِ خودم
درست به خاطر ندارم
برای چه خط می زنم روز هایم را
شاید قرار بود این چوب خط ها با یک روز خوب تمام شوند
من و دیوار تمام می شویم
چوب خط ها تمام نمی شوند
دیوار کم آورده ام
برای چوب خط هایی که روی دیوار ِ اتاق می کشم
من حبس شدم
پشت میله های زندان ِ چوب خطی ِ خودم
درست به خاطر ندارم
برای چه خط می زنم روز هایم را
شاید قرار بود این چوب خط ها با یک روز خوب تمام شوند
من و دیوار تمام می شویم
چوب خط ها تمام نمی شوند
کسی خواهد آمد
به این بیندیش !
هیچ پیامی ، آخرین پیام نیست
و هیچ عابری آخرین عابر .
کسی مانده است که خواهد آمد. باور کن !
کسی که امکان آمدن را زنده نگه می دارد.
بنشین به انتظار !
به این بیندیش !
هیچ پیامی ، آخرین پیام نیست
و هیچ عابری آخرین عابر .
کسی مانده است که خواهد آمد. باور کن !
کسی که امکان آمدن را زنده نگه می دارد.
بنشین به انتظار !
حنا جون
عضو جدید
ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو.............زینت وتاج و نگین از گوهر والای تو
افتاب فتح را هردم طلوعی مر دهد....................از کلاه خسروی رخسار مه سیمای تو
حنا جون
عضو جدید
صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن........دور فلک درنگ ندارد شتاب کن
زان پیشتر که عالم فانی شود خراب.........مارا ز جام باده گلگون خراب کن
منحـــــنی قامــــــــتم، قامــــت ابروی توست
خط مـــجانب بر آن، سلسله گیسوی اوست
حد رسیدن به او، مـــــــبهم و بی انتــهاست
بازه تعـــــریف دل، در حـــــرم کــــــوی دوست
چون به عــــــــــدد یک تویی من همه صفرها
آن چه که معـــــنی دهد قامت دلجوی توست
پرتوی خورشیـــد شد مـــــشتق از آن روی تو
گرمی جان بخش او جزئی از آن خوی توست
بی تو وجــــــــــودم بود یک ســـــری واگـــــــرا
ناحیـــــــــــــه همــــــــگراش دایره روی توست .
حنا جون
عضو جدید
ای روی ماه منظر تو نو بهار حسن.......خال و خط تو مرکز لطف و مدار حسن
در چشم پر خمار تو پنهان فنون سحر.........در زلف بی قرار تو پیدا قرار حسن