مشاعرۀ سنّتی

[MOΣIN]

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

در سماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص.......ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گیر

 

[*نيروانا*]

در سماع آی و ز سر خرقه برانداز و برقص.......ور نه با گوشه رو و خرقه ما در سر گیر

روز اول که سر زلف تو ديدم گفتم
که پريشانی اين سلسله را آخر نيست

 

[MOΣIN]

تويي كه بر سر خوبان كشوري چون تاج

سزد اگر همه ي دلبران دهندت باج

جان بر لب است وحسرت دردل که از زبانش...نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید

 

[MOΣIN]

روز اول که سر زلف تو ديدم گفتم
که پريشانی اين سلسله را آخر نيست

ترک درویش مگیر ار نبود سیم و زرش.......در غمت سیم شمار اشک و رخش را زر گیر

 

[*نيروانا*]

جان بر لب است وحسرت دردل که از زبانش...نگرفته هیچ کامی جان از بدن برآید

دوش بیــــماری چشم تو ببرد از دستم
لیکن از لطف لبت صورت جــان می بستم

عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست
دیرگاهـــــــست کزین جام هلالی مستم ....

 

[MOΣIN]

دوش بیــــماری چشم تو ببرد از دستم
لیکن از لطف لبت صورت جــان می بستم

عشق من با خط مشکین تو امروزی نیست
دیرگاهـــــــست کزین جام هلالی مستم ....

میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش.....بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

 

[*نيروانا*]

میل رفتن مکن ای دوست دمی با ما باش.....بر لب جوی طرب جوی و به کف ساغر گیر

رقصان سوی گردون شوم زان جا سوی بی چون شوم صبر و قرارم برده ای ای میزبان زودتر بیا

 

[MOΣIN]

رقصان سوی گردون شوم زان جا سوی بی چون شوم صبر و قرارم برده ای ای میزبان زودتر بیا

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست....هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

 

[mehrdad2012]

جلو خودم را نگاه کردم
در جمعیت تورا دیدم
میان گند م ها تو را دیدم
زیر درختی تو را دیدم
در انتهای همه سفر هایم
در عمق همه ی عذاب هایم
در خم همهی خنده ها
سر بر کرده ار آب واز آتش
تابستان وزمستان تورا دیدم .

 

[*نيروانا*]

آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست....هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

شمشیرم و خون ریز من هم نرمم و هم تیز من همچون جهان فانیم ظاهر خوش و باطن بلا

 

[khourshid]

رقصان سوی گردون شوم زان جا سوی بی چون شوم صبر و قرارم برده ای ای میزبان زودتر بیا

آه مگذار ، که دستان من آن
اعتمادی که به دستان تو دارد به فراموشی ها بسپارد
آه مگذار که مرغان سپید دستت
دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد
من چه می گویم ، آه
با تو اکنون چه فراموشی هاست
با من اکنون چه نشستن ها ، خاموشیها ست
تو مپندار که خاموشی من
هست برهان فراموشی من

 

[*نيروانا*]

جلو خودم را نگاه کردم
در جمعیت تورا دیدم
میان گند م ها تو را دیدم
زیر درختی تو را دیدم
در انتهای همه سفر هایم
در عمق همه ی عذاب هایم
در خم همهی خنده ها
سر بر کرده ار آب واز آتش
تابستان وزمستان تورا دیدم .

مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با

 

[MOΣIN]

جلو خودم را نگاه کردم
در جمعیت تورا دیدم
میان گند م ها تو را دیدم
زیر درختی تو را دیدم
در انتهای همه سفر هایم
در عمق همه ی عذاب هایم
در خم همهی خنده ها
سر بر کرده ار آب واز آتش
تابستان وزمستان تورا دیدم .

ما ومي وزاهدان وتقوا...تا يار سر كدام دارد

 

[MOΣIN]

شمشیرم و خون ریز من هم نرمم و هم تیز من همچون جهان فانیم ظاهر خوش و باطن بلا

از بس که دست می گزم و آه میکشم............آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

 

[*نيروانا*]

آه مگذار ، که دستان من آن
اعتمادی که به دستان تو دارد به فراموشی ها بسپارد
آه مگذار که مرغان سپید دستت
دست پر مهر مرا سرد و تهی بگذارد
من چه می گویم ، آه
با تو اکنون چه فراموشی هاست
با من اکنون چه نشستن ها ، خاموشیها ست
تو مپندار که خاموشی من
هست برهان فراموشی من

نوح ار چه مردم وار بد طوفان مردم خوار بد گر هست آتش ذره ای آن ذره دارد شعله ها

 

[khourshid]

ما ومي وزاهدان وتقوا...تا يار سر كدام دارد

دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند

 

[*نيروانا*]

از بس که دست می گزم و آه میکشم............آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می جستم
رخت می دیدم و جامی هلالین باز می خوردم

 

[khourshid]

نوح ار چه مردم وار بد طوفان مردم خوار بد گر هست آتش ذره ای آن ذره دارد شعله ها

ایا چه کس تو را
از مهربان شدن با من
مایوس میکند

• 
  

 

[MOΣIN]

دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند

در لب تشنه ما بین و مدار آب دریغ................بر سر کشته خویش آی و ز خاکش برگیر

 

[*نيروانا*]

دل من در دل شب
خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست
خرمن خواب مرا می چیند

در "لا احب الافلین"، پاکی ز صورت ها یقین در دیده های غیب بین، هر دم ز تو تمثال ها

 

[khourshid]

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می جستم
رخت می دیدم و جامی هلالین باز می خوردم

من اما دیگر از هر خواب بیزارم


حرامم باد خواب و راحت و شادی

حرامم باد آسایش

من امشب باز بیدارم

 

[MOΣIN]

شبی دل را به تاریکی ز زلفت باز می جستم
رخت می دیدم و جامی هلالین باز می خوردم

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم..................تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

 

[khourshid]

در "لا احب الافلین"، پاکی ز صورت ها یقین در دیده های غیب بین، هر دم ز تو تمثال ها

آن سان ستودمت که بدانند مردمان
محبوب من به سان خدایان ستودنی است

 

[khourshid]

مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم..................تو را می‌بینم و میلم زیادت می‌شود هر دم

می توان
از میان فاصله ها را برداشت
دل من با دل تو
هر دو بیزار از این فاصله هاست

 

[*نيروانا*]

آن سان ستودمت که بدانند مردمان
محبوب من به سان خدایان ستودنی است

تا کار جان چون زر شود با دلبران هم بر شود پا بود اکنون سر شود که بود اکنون کهربا

 

[MOΣIN]

آن سان ستودمت که بدانند مردمان
محبوب من به سان خدایان ستودنی است

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده.................چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

 

[khourshid]

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده.................چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

من گمان می کردم
دوستی همچون سروی سرسبز
چارفصلش همه آراستگی ست
من چه می دانستم
هیبت باد زمستانی هست
من چه می دانستم
سبزه می پژمرد از بی آبی
سبزه یخ می زند از سردی دی
من چه می دانستم
دل هر کس دل نیست
قلبها ز آهن و سنگ
قلبها بی خبر از عاطفه اند
​

 

[*نيروانا*]

می توان
از میان فاصله ها را برداشت
دل من با دل تو
هر دو بیزار از این فاصله هاست

تشكرام تموم شدن ببخشيد
تو گر خواهي كه جاويدان جهان يكسر بيارايي

صبا را گو كه بردارد زماني برقع از رويت

 

[*نيروانا*]

تو خوش می‌باش با حافظ برو گو خصم جان می‌ده.................چو گرمی از تو می‌بینم چه باک از خصم دم سردم

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا

 

[khourshid]

تشكرام تموم شدن ببخشيد
تو گر خواهي كه جاويدان جهان يكسر بيارايي

صبا را گو كه بردارد زماني برقع از رويت

تو چه داری ؟
همه چیز
تو چه کم داری ؟ هیچ