مشاعرۀ سنّتی

[گلابتون]

تنها تو آگهي و تو ميداني
اسرار آن خطاي نخستين را
تنها تو قادري كه ببخشائي
بر روح من صفاي نخستين را

آه ،اي خدا چگونه ترا گويم
كز جسم خويش خسته و بيزارم
هرشب بر آستان جلال تو
گوئي اميد جسم دگر دارم.

 

[magsod]

من از اوج نگاه تو به زیر پایت افتادم
بیا این اوج واین پرواز و این باور
بگو دیگر چه میخواهی

 

[گلابتون]

ياري كه دلم ز بهر او زار شدست
او جاي دگر به غم گرفتار شدست
من در طلب علاج خود چون كوشم
چون آنكه طبيب ماست بيمار شدست

 

[magsod]

ترا گزید دل من،مرا گزید غم تو
به حال من نظری کن ،که مردم از ستم تو

 

[noosh_l]

ترا گزید دل من،مرا گزید غم تو
به حال من نظری کن ،که مردم از ستم تو

وصل تو اجل را زسرم دور همي داشت
از دولت بحر تو كنون دور نماندست

 

[magsod]

تابه فکر خود فتادم، روزگار از دست رفت
تا شدم از کار واقف، وقت کار از دست رفت

 

[noosh_l]

توي لحظه هاي دلگير
اين تو خاطرت بمونه
كه همون يه قطره اشكت
زندگي مو ميسوزونه

 

[محـسن ز]

هشیار قدم بر سر خاکم بگذارید

مستم بر این مست چو بیگانه میاید
​

 

[Mehr noosh]

هشیار قدم بر سر خاکم بگذارید​

مستم بر این مست چو بیگانه میاید​

ديده ام سوي ديار تو و در كف تو
از توديگر نه پيامي نه نشاني
نه به ره پرتو مهتاب اميدي
نه به دل سايه اي از راز نهاني

 

[noosh_l]

ياد باد آن صحبت شبها كه با نوشين لبان
بحث سر عشق و ذكر حلقه عشاق بود

 

[eterno]

دوستان عيب كنندم كه چرا دل به تو دادم
بايد اول به تو گفتن كه چنين خوب چرايي

 

[anahita shams]

دوستان عيب كنندم كه چرا دل به تو دادم
بايد اول به تو گفتن كه چنين خوب چرايي

یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پرده‌ی صد راز نهان بود مرا

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی
با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

 

[noosh_l]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد آن دم كه بي ياد تو بنشينم
. .

 

[bekhand_nazanin]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد آن دم كه بي ياد تو بنشينم
. .

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

 

[anahita shams]

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

 

[*زهره*]

نزدیک تو می آیم، بوی بیابن می شنوم
به تو می رسم، تنها می شوم
کنار تو تنهاتر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من، تو گسترده ای

 

[anahita shams]

نزدیک تو می آیم، بوی بیابن می شنوم
به تو می رسم، تنها می شوم
کنار تو تنهاتر شده ام
از تو تا اوج تو، زندگی من گسترده است
از من تا من، تو گسترده ای

ياد تو مي‌رفت‌ و ما عاشق‌ و بي‌دل‌ بديم‌
پرده‌ برانداختي‌ كار به‌ اتمام‌ رفت

ماه‌ نتابد به‌ روز چيست‌ كه‌ در خانه‌ تافت‌
سرو نرويد به‌ بام‌ كيست‌ كه‌ بر بام‌ رفت

 

[گلابتون]

تا هشيارم طرب ز من پنهانست
چون مست شدم در خردم نقصانست
حاليست ميان مستي و هشياري
من بنده آن كه زندگاني آنست

 

[saeed99]

تا هشيارم طرب ز من پنهانست
چون مست شدم در خردم نقصانست
حاليست ميان مستي و هشياري
من بنده آن كه زندگاني آنست

با درود

تا معتکف راه خرابات نگردی
شایسته‌ ارباب کرامات نگردی
سنایی​

 

[sheyda_star]

ياد باد ان كه ز ما وقت سحر ياد نكرد
به وداعي دل غمديده ي ما شاد نكرد...

 

[floe]

دلشده پای بند گردن جان در کمند
زهره گفتار نه کاین چه سبب وان چراست

مالک ملک وجود حاکم رد و قبول
هر چه کند جور نیست ور تو بنالی جفاست

 

[noosh_l]

تكيه بر جاي بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگي همه آماده كني

 

[*زهره*]

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره های قلقلش اندر گلو ببست

 

[bekhand_nazanin]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

 

[floe]

دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی
تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا

همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنایان بنوازد آشنا را

 

[noosh_l]

اي دوست بخند و غنچه بارانم كن
با خنده نو گلت شكوفانم كن
در باغ غزل شكوفه عشق توام
گل وا كن و غرقه در بهارانم كن

 

[گلابتون]

نخست روز كه ديدم رخ تو دل مي گفت
اگر رسد خللي خون من به گردن چشم

به بوي مژدهء وصل تو تا سحر شب دوش
به راه باد نهادم چراغ روشن چشم

 

[canopus]

من دنیا را با واژه ها تسخیر می کنم
زبان مادری را تسخیر می کنم!
فعل ها را، اسم ها را، نحو را...

 

[گلابتون]

اورنگ كو گلچهر كو نقش وفا و مهر كو
حالي من اندر عاشقي داو تمامي ميزنم

دانم سرآرد غصه را رنگين برآرد قصه را
اين آه خون افشان كه من هر صبح و شامي ميزنم

 

[mr.mehrdad]

دانم سرآرد غصه را رنگين برآرد قصه را
اين آه خون افشان كه من هر صبح و شامي ميزنم

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم
ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما