مشاعرۀ سنّتی

[گلابتون]

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نميزند

گذرگهي ست پر ستم كه اندر او به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نميزند

 

[m2002k]

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نميزند

گذرگهي ست پر ستم كه اندر او به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نميزند

دولت عشق تو آمد عالم جان تازه كرد
عقل، كافر بود آن رخ ديد و ايمان تازه كرد



​

 

[hitech]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود جسته ایم ما
گفت آنچه یافت می نشود آنم آرزوست

 

[m2002k]

تا ز عهد حسن تو آوازه شد در شرق و غرب
آسمان با عشق بازي عهد و پيمان تازه كرد




​

 

[noosh_l]

دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بي سروسامان كه مپرس

 

[گلابتون]

سرمه ساي چشم مستش دست ناز
سرمه از چشمش سياهي جسته باز

آينه حيران روي فرحش
سيب سرخ بوسه مي چيد از رخش

 

[noosh_l]

شمه اي از داستان عشق شورانگيز ماست
اين حكايتها كه از فرهاد و شيرين كرده اند
هيچ مژگان دراز و عشوه اي جادو نكرد
آنچه آن زلف دراز و خال مشكين كرده اند

 

[sanaz950]

دل مي رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا كه راز پنهان خواهد شد آشكارا

 

[m2002k]

دلي كز عشق در دام نهنگ است
ز جست و جوي كام‌اش، پاي لنگ است



​

 

[anahita shams]

دلي كز عشق در دام نهنگ است
ز جست و جوي كام‌اش، پاي لنگ است



​

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان

 

[m2002k]

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان

نونو دلم از درد كهن ايمن نيست
وآن درد دلم كه ديده‌اي ساكن نيست
مي‌جويم بوي عافيت ليكن نيست
آسايشم آرزوست اين ممكن نيست
​

 

[vahid_loobof]

دیشب مثال رویت تمثیل ماه کردم
تو به ز ماه بودی من اشتباه کردم

 

[m2002k]

دیشب مثال رویت تمثیل ماه کردم
تو به ز ماه بودی من اشتباه کردم

البته با ت بايد شروع ميكرديد!

من مي نه ز بهر تنگدستي نخورم
يا از غم رسوايي و مستي نخورم
من مي ز براي خوشدلي ميخوردم
اكنون كه تو بر دلم نشستي نخورم





​

 

[anahita shams]

البته با ت بايد شروع ميكرديد!

من مي نه ز بهر تنگدستي نخورم
يا از غم رسوايي و مستي نخورم
من مي ز براي خوشدلي ميخوردم
اكنون كه تو بر دلم نشستي نخورم





​

ميان مهربانان کی توان گفت
که يار ما چنين گفت و چنان کرد

عدو با جان حافظ آن نکردی
که تير چشم آن ابروکمان کرد

 

[naghmeirani]

ميان مهربانان کی توان گفت
که يار ما چنين گفت و چنان کرد

عدو با جان حافظ آن نکردی
که تير چشم آن ابروکمان کرد

دیر آمدی که دست ز دامن ندارمت
جان مژده داده ام که چوجان در برارمت​

 

[noosh_l]

تاب بنفشه ميدهد طره مشك ساي تو
پرده غنچه ميدرد خنده دلگشاي تو
اي گل خوش نسيم من بلبل خويش را مسوز
كز سر صدق ميكند شب همه شب دعاي تو

 

[naghmeirani]

تاب بنفشه ميدهد طره مشك ساي تو
پرده غنچه ميدرد خنده دلگشاي تو
اي گل خوش نسيم من بلبل خويش را مسوز
كز سر صدق ميكند شب همه شب دعاي تو

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده که آن به​

 

[anahita shams]

یار با هرکسی سری دارد
سر به پیوند من فرو نارد

این چنین شرط دوستی باشد
که بخواند به لطف و بگذارد

در کلاس روزگار
درسهای گونه گونه هست
درس دست یافتن به آب و نان
درس زیستن کنار این و آن
درس مهر
درس قهر
درس آشنا شدن
درس با سرشک غم ز هم جدا شدن

 

[noosh_l]

هشيار شو كه مرغ چمن مست گشت هان
بيدار شو كه خواب عدم در پي است هي

 

[*زهره*]

یادمان باشد اگر گل چیدیم
وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم

پر پروانه شکستن هنر انسان نیست
گر شکستیم ز غفلت، من و مایی نکنیم

 

[*زهره*]

در خور ماندن نداند هیچ روشندل جهان
شبنمی بودم که هم دیر آمدم هم زود رفتم

 

[shanli]

موج ز خود رفته رفت
ساحل افتاده ماند .
اين، تن فرسوده را،
پاي به دامن كشيد؛
و آن سر آسوده را،
سوي افق ها كشاند .


مشیری
​

 

[snazari]

موج ز خود رفته رفت
ساحل افتاده ماند .
اين، تن فرسوده را،
پاي به دامن كشيد؛
و آن سر آسوده را،
سوي افق ها كشاند .


مشیری
​

در دیر میزدم من که ندا زدر در امد

که درا درا عراقی که تو خاص از ان مایی

 

[shanli]

یارب چه دلست این و چه خو دارد این
در جستن او چه جستجو دارد این

​

بر خاک درش هر نفسی سر بنهد
خاکش گوید هزار رو دارد این


مولوی

 

[snazari]

یارب چه دلست این و چه خو دارد این
در جستن او چه جستجو دارد این

بر خاک درش هر نفسی سر بنهد
خاکش گوید هزار رو دارد این


مولوی

نیستیم از دوریت با داغ حرمان نیستیم

دل پشیمان است لیکن ما پشیمان نیستیم

وحشی بافقی

 

[shanli]

من ذره بدم ز کوه بیشم کردی
پس مانده بدم از همه پیشم کردی

​

درمان دل خراب و ریشم کردی
سرمستک و دستک زن خویشم کردی

 

[snazari]

من ذره بدم ز کوه بیشم کردی
پس مانده بدم از همه پیشم کردی

​

درمان دل خراب و ریشم کردی
سرمستک و دستک زن خویشم کردی

یوسفی دیگر بدست اریم وحشی قحط نیست

ما مگر در مصر یعنی شهر کاشان نیستیم

 

[shanli]

مائیم در این زمان زمین پیمائی
بگذاشته هر شهر به شهر آرائی

​

چون کشتی یاوه گشته در دریائی
هر روز به منزلی و هرشب جائی

 

[snazari]

مائیم در این زمان زمین پیمائی
بگذاشته هر شهر به شهر آرائی

​

چون کشتی یاوه گشته در دریائی
هر روز به منزلی و هرشب جائی

یک چند به کودکی به استاد شدیم

یک چند ز استادی خود شاد شدیم
خیام

 

[shanli]

مست است خبر از تو و یا خود خبری
خیره است نظر در تو و با تو نظری

​

درهم شده خانه‌ی دل از حور و پری
وز دیده تو از گو شککی می‌نگری