مشاعرۀ سنّتی

[plant_biology]

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گلها پس از ما هم فراوان روید از گلها

استخوان سر فرهاد فروريخت زهم
ديده اش در ره شيرين نگرانست هنوز

 

[naghmeirani]

استخوان سر فرهاد فروريخت زهم
ديده اش در ره شيرين نگرانست هنوز

ز شرم وعده خلافی مکن کنار از من
نیامدن ز تو و ذوقِ انتظار از من

 

[*zahedan]

نگارا تا به کِی پنهان بمانی؟
به پایان آمد این عهدِ جوانی

زِهجرت گشته ام فرتوت وبی جان
بده بر ما زِ خود رَد و نشانی

 

[BISEI]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد


آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول

بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

​

 

[sara20012]

درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم
چون جان اسیرحبس شد ، جانانه را گم كرده ام

 

[plant_biology]

درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم
چون جان اسیرحبس شد ، جانانه را گم كرده ام

مي رود عمر عزيزما، دريغا چاره چيست
دي برفت و مي رود امروز و فردا، چاره چيست!

 

[sara20012]

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین
آبروداری کن ای زاهد،مسلمانی بس است

 

[*zahedan]

تا گشودم نامه اش را سوختم در انتظار
کاش قاصد میگشود این نامه سر بسته را ...

 

[sara20012]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

 

[naghmeirani]

آمد آن شاهد دل برده و جان بازآورد
جانم از نو به تن آن جان جهان بازآورد
اشک غم پاک کن ای دیده که در جوی شباب
آب رفته است که آن سرو روان بازآورد

 

[sara20012]

ما چو ناییم و نوا در ما ز توست
ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

 

[naghmeirani]

تیر صیاد خطا رفت و ز دیوان قضا
پیک راز آمد و طغرای امان بازآورد
شهریارا ز خراسان به ری آوردش باز
آن خدائی که هم او از همدان بازآورد

 

[BISEI]

در انـــدرون مــــن خستـــه دل نـــدانــــم کــیســت
کــــه مـــن خموشـــم و او در فغــان و در غوغاست​

 

[naghmeirani]

تو شهریار به بخت و نصیب شو تسلیم
که مرد راه به بخت و نصیب نستیزد

 

[BISEI]

در مذهب ما باده حلال است ولیکن
بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است​

 

[naghmeirani]

تو چون نسیم گذرکن به عاشقان و ببین
که همچو برگ خزانت چه جان نثارانند

 

[نازنین فاطیما]

تو چون نسیم گذرکن به عاشقان و ببین
که همچو برگ خزانت چه جان نثارانند

در دلم بود كه بي دوست نباشم هرگز
چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود

 

[naghmeirani]

در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم
هر کس بتر از دیگر شوریده و دیوانه
مولوی

 

[BISEI]

هم در پی بالائیــــان ، هم من اسیــر خاكیان

هم در پی همخــــانه ام ،هم خــانه را گم كرده ام​

​

 

[pearan]

ما اعتماد بر کرم مستعان کنیم
کان تکیه باد بود که بر مستعار کرد

بعد از خدای هرچه پرستند هیچ نیست
بی‌دولت آنکه بر همه هیچ اختیار کرد

سعدی

 

[BISEI]

دردی است غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن ​

 

[naghmeirani]

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت
که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

 

[نازنین فاطیما]

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت
که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت

تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود

 

[naghmeirani]

تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبائی را
شب به مهتاب رخت بلبل و پروانه وگل
شمع بزم چمنند انجمن آرائی را

 

[traneh.]

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبائی را
شب به مهتاب رخت بلبل و پروانه وگل
شمع بزم چمنند انجمن آرائی را

از این پنج شین روی رغبت متاب
شب و شاهد و شمع و شهد و شراب

فردوسی جان
فک میکردین فردوسی هم اینقد ظریف شعر بگه : دی

 

[*zahedan]

بغض گلدانِ لب پنجره را چلچله ها می فهمند ...
حال بی حوصله ها را خود بی حوصله ها می فهمند

 

[naghmeirani]

در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من سودازده را کار بساز

گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز

 

[ریحانه سعادت]

در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من سودازده را کار بساز

گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز

زکوی میکده دوشش به دوش میبردند
امام شهر که سجاده میکشید به دوش

 

[دختر معمار]

زکوی میکده دوشش به دوش میبردند
امام شهر که سجاده میکشید به دوش

شوخی مکن که مرغ دل بی‌قرار من
سودای دام عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

 

[نازنین فاطیما]

شوخی مکن که مرغ دل بی‌قرار من
سودای دام عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید روی تو بوسید چشم من
کاری که کرد دیده من بی نظر نکرد

دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث