در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زددل مضطرب به رأیی ز توأش نیاز دارد ............................ چه کند که عشوه بازی تو ، رمز و راز دارد
فی البداهه از خودم با وزن و قافیه و ردیف شعر شما![]()
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
پ.ن:تقدیم به شما..
چه کنم که فی البداهه نتوان سرود شعری.................هم مگر شور و پریشانی دوستان کّنَدَم شیدایی!!
(به به!)

...