مشاعرۀ سنّتی

[F A R Z A N E]

ز سوختن نروم از برت کز آتش شمع

کسی ندیده که پروانه را بود پرهیز

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد

 

[naghmeirani]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد

دوست از با ما بسازد دولتی باشد عظیم

ور نسازد می بباید ساختن با خوی دوست

 

[Silence92]

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد

دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند

 

[naghmeirani]

دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت

دستم نمی رسد که بگیرم عنان دوست

 

[Silence92]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت

دستم نمی رسد که بگیرم عنان دوست

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به رویِ خلق بگشایی

 

[najme74]

تو از هر در که بازآیی بدین خوبی و زیبایی
دری باشد که از رحمت به رویِ خلق بگشایی

یار بار افتاده رادر کاروان بگذاشتند>>><<<بی وفا یاران که بربستند بار خویش را

 

[Silence92]

یار بار افتاده رادر کاروان بگذاشتند>>><<<بی وفا یاران که بربستند بار خویش را

آوازه ی جمالت از جان خود شنیدیم

چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیدم

 

[sorena-2500]

آوازه ی جمالت از جان خود شنیدیم

چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیدم

مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی

که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت

سعدیا

 

[Silence92]

مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی

که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت

سعدیا

تو با این حُسن نتوانی که روی از خلق درپوشی
که همچون آفتاب از جام و حور از جامه پیدایی

 

[sorena-2500]

تو با این حُسن نتوانی که روی از خلق درپوشی
که همچون آفتاب از جام و حور از جامه پیدایی

یکی ناتوان دیدم از بند ریش

خلاصش ندیدم بجز بند خویش

 

[Silence92]

یکی ناتوان دیدم از بند ریش

خلاصش ندیدم بجز بند خویش

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق دربند است

 

[sorena-2500]

شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق دربند است

شما هم در بند این زندان بودید که اینجور شدید ؟ ==>
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[Silence92]

شما هم در بند این زندان بودید که اینجور شدید ؟ ==>
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

ما در بند هستیم...
هر شب زغم عشق تو من خواب ندارم
فکر دل من کن که دگر تاب ندارم

 

[sorena-2500]

ما در بند هستیم...
هر شب زغم عشق تو من خواب ندارم
فکر دل من کن که دگر تاب ندارم

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه‌ی بامی که پریدیم ، پریدیم

 

[naghmeirani]

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هر کس که بریدیم ، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه‌ی بامی که پریدیم ، پریدیم

می خواهم از خدا به دعا صد هزار جان

تا صد هزار بار بمیرم برای تو

"هلالی جغتایی"

 

[Silence92]

می خواهم از خدا به دعا صد هزار جان

تا صد هزار بار بمیرم برای تو

"هلالی جغتایی"

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست

از یار جدا می شوم این ناله از آن است

 

[naghmeirani]

وقت اجلم ناله نه از رفتن جانست

از یار جدا می شوم این ناله از آن است

تاب هنگامۀ اغیار نداریم که ما

کشته و سوختۀ خلوت یاریم چو شمع

"هلالی جغتایی"

 

[Silence92]

تاب هنگامۀ اغیار نداریم که ما

کشته و سوختۀ خلوت یاریم چو شمع

"هلالی جغتایی"

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

 

[آبـی]

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

از حاصل عمر به ‌هدر رفته‌ام ای ‌دوست
ناراضی‌ام، امّا گله‌ای از تو ندارم

در سینه‌ام آویخته دستی قفسی را
تا حبس نفس‌های خودم را بشمارم

از غربت‌ام آنقدر بگویم که پس‌ از تو
حتّی ننشسته‌ست غباری به مزارم

ای کشتی جان! حوصله کن می‌رسد آن‌ روز
روزی که تو را نیز به دریا بسپارم

نفرین گل سرخ بر این «شرم» که نگذاشت
یک‌ بار به پیراهن تو بوسه بکارم

ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار
تا دست خداحافظی‌اش را بفشارم

شعر از: فاضل نظري

 

[رجایی اشکان]

از حاصل عمر به ‌هدر رفته‌ام ای ‌دوست
ناراضی‌ام، امّا گله‌ای از تو ندارم

در سینه‌ام آویخته دستی قفسی را
تا حبس نفس‌های خودم را بشمارم

از غربت‌ام آنقدر بگویم که پس‌ از تو
حتّی ننشسته‌ست غباری به مزارم

ای کشتی جان! حوصله کن می‌رسد آن‌ روز
روزی که تو را نیز به دریا بسپارم

نفرین گل سرخ بر این «شرم» که نگذاشت
یک‌ بار به پیراهن تو بوسه بکارم

ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار
تا دست خداحافظی‌اش را بفشارم

شعر از: فاضل نظري

[FONT=&quot]من خیره به آینه و او گوش به من داشت[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]گفتم که چه سان حل کنی این مشکل ما را[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]بشکست و فغان کرد که از شرح غم خویش[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]ای زن چه بگویم که شکستی دل ما را[/FONT][FONT=&quot][FONT=&quot]
[/FONT][/FONT]

 

[Silence92]

از حاصل عمر به ‌هدر رفته‌ام ای ‌دوست
ناراضی‌ام، امّا گله‌ای از تو ندارم

در سینه‌ام آویخته دستی قفسی را
تا حبس نفس‌های خودم را بشمارم

از غربت‌ام آنقدر بگویم که پس‌ از تو
حتّی ننشسته‌ست غباری به مزارم

ای کشتی جان! حوصله کن می‌رسد آن‌ روز
روزی که تو را نیز به دریا بسپارم

نفرین گل سرخ بر این «شرم» که نگذاشت
یک‌ بار به پیراهن تو بوسه بکارم

ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار
تا دست خداحافظی‌اش را بفشارم

شعر از: فاضل نظري

ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هرکس بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از اغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

 

[آبـی]

ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هرکس بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از اغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

ما داغ ملی، طرح ماشینی که در یک شب
“او” اصل خلقت چون جهانی برده حالش را

انگار از شش روز خلقت پنج روزش او
یک روز دیگر یک جهانی تا جمالش را

 

[رجایی اشکان]

ما چون زدری پای کشیدیم کشیدیم
امید ز هرکس بریدیم بریدیم
دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم
رم دادن صید خود از اغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم رمیدیم

[FONT=&quot]منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
از رقیبان کمین کرده عقب می ماند
هر که تبلیغ کند خوبی ِ دلبندش را

[/FONT]

 

[Silence92]

منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
از رقیبان کمین کرده عقب می ماند
هر که تبلیغ کند خوبی ِ دلبندش را

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

 

[آبـی]

شخصی همه شب بر سر بیمار گریست
چون روز شد او بمرد و بیمار بزیست

تو ای خزان‌زده جنگل، مخوان سرود سرور
صبور باش که فصل درخت‌سوزان است

نبود و نیست مرا همدمی که این جنگل
نه جنگل است، که انبوه تک‌درختان است

 

[رجایی اشکان]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

[FONT=&quot]در دل من همه کورند و کرند[/FONT][FONT=&quot].
[/FONT][FONT=&quot]دست بردار از اين در وطن خويش غريب[/FONT][FONT=&quot].
[/FONT][FONT=&quot]قاصد تجربه هاي همه تلخ،[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]با دلم مي گويد[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]که دروغي تو، دروغ[/FONT][FONT=&quot]
[/FONT][FONT=&quot]که فريبي تو، فريب[/FONT][FONT=&quot].

[/FONT]

 

[آبـی]

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
اين چراغي است کزين خانه به آن خانه برند

در طالعم نبود که با تو سفر کنم
رفتم که رنج های تو را مختصر کنم

این روزها سکوت من از ناتوانی است
من کیستم که از تو بخواهم حذر کنم؟

 

[آبـی]

در دل من همه کورند و کرند.
دست بردار از اين در وطن خويش غريب.
قاصد تجربه هاي همه تلخ،
با دلم مي گويد
که دروغي تو، دروغ
که فريبي تو، فريب.

باران که می‌گیرد به هم می‌ریزد اعصابم
تقصیر باران نیست... می‌گویند: بی‌تابم

گاهی تو را آن قدر می‌خواهم به تنهایی
طوری که حتی بودنم را برنمی‌تابم

هر صبح، بی‌صبحانه از خود می‌زنم بیرون
هر شب کنار سفره، بُق کرده‌ست بشقابم

بی‌تو تمام پارک‌های شهر را تا عصر
می‌گردم و انگار دستی می‌دهد تابم

شب‌ها که پیشم نیستی خوابم نمی‌گیرد
وقتی نمی‌بوسی مرا، با «قرص» می‌خوابم

شعر از: اصغر معاذی

 

[رجایی اشکان]

در طالعم نبود که با تو سفر کنم
رفتم که رنج های تو را مختصر کنم

این روزها سکوت من از ناتوانی است
من کیستم که از تو بخواهم حذر کنم؟

[FONT=&quot]من ریشه های تو را دریافته ام[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]و دستهایت با دستان من آشناست[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

 

[Silence92]

در طالعم نبود که با تو سفر کنم
رفتم که رنج های تو را مختصر کنم

این روزها سکوت من از ناتوانی است
من کیستم که از تو بخواهم حذر کنم؟

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی
پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی