مشاعرۀ سنّتی

[magsod]

تا نگردی آشنا زين پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پيغام سروش

 

[naghmeirani]

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر

این سفر راه قیامت میروی تنها چرا

 

[میتا]

ای غایب از نظر به خدا می سپارمت
جانم بسوختی و به جان دوست دارمت

 

[naghmeirani]

تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود

سرکشان را چو به صاف سرخم دستی نیست
سر ما خاک در دردکشان خواهد بود

 

[محـسن ز]

دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطفهای بیکران کرد

 

[naghmeirani]

دیدمت دورنمای در و بام ای شیراز
سرم آمد به بر سینه سلام ای شیراز

توسن بخت نه رام است خدا می داند
ورنه دانی که مرا چیست مرام ای شیراز

 

[محـسن ز]

زدست محبوب ندانم چون کنم
وز هجر رویش سینه جیحون کنم

 

[naghmeirani]

من دلبخواه خویش نجستم ولی خدا
با هر کس آن دهد که به جان دلبخواهش است​

 

[محـسن ز]

تا معطر کنم از لطف نسی تو مشام
شمه ای از نفخات نفس یار بیار
کام جان تلخ شد از صبر که کردم بی دوست
عشوه ای زان لب شیرین شکر بار بیار

 

[Mitra_Galaxy]

رخ نتابیم از مه ابر و هلال خویشتن
همچو عمرم بی وفا بگذشت ما هم سالها

 

[naghmeirani]

ای چشم خمارین تو و افسانه نازت
وی زلف کمندین من و شبهای درازت

شبها منم و چشمک محزون ثریا
با اشک غم و زمزمه راز و نیازت

 

[محـسن ز]

تا کی ندهی داد من ای داد ز دستت
رحم آر که خون در دلم افتاد ز دستت
تا دور شدی از برم ای طرفه بغداد
شد دامن من دجله‌ی بغداد ز دستت

 

[Mitra_Galaxy]

تا نرگس مست ناز دارد
دل با تو سر نیاز دارد
کوته نکنم حدیث زلفت
کاین رشته سر دراز دارد

 

[naghmeirani]

در کهن گلشن طوفانزده خاطر من
چمن پرسمن تازه بهار آمده بود

سوسنستان که هم آهنگ صبا می رقصید
غرق بوی گل و غوغای هزار آمده بود

 

[Mitra_Galaxy]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن در آید

 

[naghmeirani]

دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود

شاهد عشق و شبابم به کنار آمده بود
با پوزش ،کلیدِ تشکّرم فعّال نیست

 

[Mitra_Galaxy]

دل ما بدور رویت ز چمن فراغ دارد
که چو سر و پای بندست و چو لاله داغ دارد

 

[محـسن ز]

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار
چندی به پای گشتم و چندی به سر شدم

 

[naghmeirani]

مستغنی است از همه عالم گدای عشق
ما و گدایی در دولتسرای عشق
عشق و اساس عشق نهادند بر دوام
یعنی خلل پذیر نگردد بنای عشق

 

["eli"]

ي بده!

ي بده!

قیمت گل برود چون تو به گلزار آیی

و آب شیرین چو تو در خنده و گفتار آیی​

این همه جلوه طاووس و خرامیدن او

بار دیگر نکند گر تو به رفتار آیی​

 

[میتا]

یا رب به خدایی خداییت
وانگه به کمال پادشاهیت
کز عشق به غایتی رسانم
کاو ماند اگرچه من نمانم

 

[magsod]

من از آن حسن روزافزون که يوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زليخا را
اگر دشنام فرمايی و گر نفرين دعا گويم
جواب تلخ می‌زيبد لب لعل شکرخا را

 

[sara.sss27]

آينه ي خورشيد از آن اوج بلند
شب رسيد از ره و آن آينه ي خرد شده
شد پراكنده و در دامن افلاك نشست

 

[میتا]

تا کی اندر دام وصل ارم تذروی خوش خرام
در کمینم و انتظار وقت فرصت می کنم

 

[افشـین]

من عاشقم مرا غم سازگار است
تو معشوقی تو را با غم چکار است

 

[m@ys@m]

اين دو بيت رو هم خارج از مشاعره ازم قبول كنين

زشير شتر خوردن و سوسمار
عرب را به جايي رسيد است كار
كه تاج كياني كند آرزو
تفو بر تو اي چرخ گردون تفو

نظرتون چيه ؟؟؟

​

 

["eli"]

نون بده!

نون بده!

وه که جدا نمی​شود نقش تو از خیال من

تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من​

ناله زیر و زار من زارترست هر زمان

بس که به هجر می​دهد عشق تو گوشمال من​

 

[pink girl]

ني حريف هر كه از ياري بريد
پرده هايش پرده هاي ما دريد

 

[Mitra_Galaxy]

دل خراب من دگر خراب تر نمي شود
كه خنجر غمت از اين خراب تر نمي زند
گذر گهي است پر ستم كه اندرو به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نمي زند

ابتهاج
​

 

[sahar6711]

دي شيخ با چراغ گشت همي گرد شهر
كز ديو و دد ملولم و انسانم ارزوست