مشاعرۀ سنّتی

[hami_life]

های نبری صورتم را تیغ
های نپریشی زلفکم را دست
و ابرویم را نریزی دل
لحظه ی دیدار نزدیگ است

 

[sshhiimmaa]

همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويي
چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويي

 

[hami_life]

یارب ان نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[يامين]

شادی و غمی که در قضا و قدر است
نيکی و بدی که در نهاد بشر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بيچاره تر است

 

[hami_life]

تا شدم حلقه به گوش درذ میخانه عشق
هر دم اید غم از نو به مبارکبادم

 

[يامين]

مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين !
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ..آي !
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخ گوي، در بگشاي

 

[مونا]

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[يامين]

روزگاري من و دل ساكن كويي بوديم
ساكن كوي بت عربده جويي بوديم

 

[hami_life]

ما درس سحر در ره جانانه نهادیم
محصول دعا بر سر پیمانه نهادیم

 

[googooli]

من در قیاس بلبل وگل با خودم وتو

احساس میکنم که کمی خار بین ماست

 

[يامين]

ترکيب طبايع چون بکام تو دمی است
رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسيمی و غباری و دمی است

 

[hami_life]

تا به مانند تو گلغنچه ی نازی دارم
به بهاری که ندارم چه نیازی دارم

 

[ساغر777]

ميان عاشق و معشوق فرق بسيار است
چو يار ناز نمايد شما نياز كنيد

 

[يامين]

در خواب بدم مرا خردمندی گفت
کز خواب کسی را گل شادی نشکفت
کاری چکنی که با اجل باشد جفت
می خور که بزير خاک ميبايد خفت

 

[mr.mehrdad]

تا گردن سپيد تو گرداب رازهاست
سرگشتگي به سينه گردابم آرزوست

تا توانی بدست آور
دل شکستن هنر نمی باشد

باور کن اغلب شعرهای همشهریم(حافظ) رو بلدم نمیدونم چی میشه موقع مشاعره چیزی یادم نمیاد.

 

[leanthinker]

دست در دست هم دهیم به مهر میهن خویش کنیم آباد!
(این شعر بود یا شعار!!!)

 

[booghbooghabbasy]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

 

[يامين]

دل را اگرچه بال و پر از غم شكسته شد

سوداي دام عاشقي از سر به در نكرد

 

[booghbooghabbasy]

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید
یاد صد خاطره پیچید بوی صد خاطره خندید

 

[active student]

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور
کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[مونا]

در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید
یاد صد خاطره پیچید بوی صد خاطره خندید

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر

از در عیش درآ و بره عیب مپوی

شکر آنرا که دگر باز رسیدی ببهار

بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

 

[booghbooghabbasy]

یاد ایامی که در گلشن بهاری داشتیم
در میان لاله و گل آشیانی داشتیم

 

[aynaz]

مرا دردی است اندر دل اگر گویم زبان سوزد
وگر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد
منجم کوکب بخت مرا از برج بیرون کن
که من کم طالعم ترسم ز آهم آسمان سوزد

 

[booghbooghabbasy]

در این درگه که گه گه که که و که که شود ناگه
ز امروزت مشو غره که از فردا نی ای آگه

 

[يامين]

دل عالمي بسوزي چو عذار برفروزي
تو از اين چه سود داري كه نمي كني مدارا؟

 

[يامين]

پستمون و با هم داديم مريمي !


هر كه دل آرام ديد از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر كه در اين دام رفت

 

[sshhiimmaa]

تاج عشقم عاقبت بر سر شكست
خنده ام را اشك غم از لب ربود
زندگي در لاي رگ هايم فسرد
اي همه گل هاي از سرما كبود...

 

[hami_life]

در دیاری که نیست کسی یار کسی
یارب ای کاش نیفتد به کسی کار کسی

 

[sshhiimmaa]

ياد باد آنكه خرابات نشين بودم و مست
وآنچه در مسجدم امروز كم است آنجا بود

 

[hami_life]

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند