مشاعرۀ سنّتی

[anahita shams]

زیر زلف تو اگر شمس رخت جلوه کند
آتش رشک تو بر خرمن ماه اندازد

دم مزن گر همدمی می‌بایدت
خسته شو گر مرهمی می‌بایدت

تا در اثباتی تو بس نامحرمی
محو شو گر محرمی می‌بایدت

 

[nasimkhordad]

دم مزن گر همدمی می‌بایدت
خسته شو گر مرهمی می‌بایدت

تا در اثباتی تو بس نامحرمی
محو شو گر محرمی می‌بایدت

تا که خورشید جمالت به جهان کرد ظهور
ماه گردون خجل از صورت زیبای تو گشت

 

[Erfan_K]

دم مزن گر همدمی می‌بایدت
خسته شو گر مرهمی می‌بایدت

تا در اثباتی تو بس نامحرمی
محو شو گر محرمی می‌بایدت

تا چشم بر ندوزی از هر چه در جهان است
در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است

 

[@ RESPINA @]

تا چشم بر ندوزی از هر چه در جهان است
در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است

تنها کسی که خوب مرا درک میکند
یک روز زادگاه مرا ترک میکند

 

[anahita shams]

تنها کسی که خوب مرا درک میکند
یک روز زادگاه مرا ترک میکند

درین کنج غم آباد نشانش نتوان دید
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید

کلید در امید اگر هست شمایید
درین قفل کهن سنگ چو دندانه بگردید

 

[@ RESPINA @]

درین کنج غم آباد نشانش نتوان دید
اگر طالب گنجید به ویرانه بگردید

کلید در امید اگر هست شمایید
درین قفل کهن سنگ چو دندانه بگردید

دل که از ناوک مژگان تو در خون میگشت
باز مشتاق کمن خانه ابروی تو بود

 

[anahita shams]

دل که از ناوک مژگان تو در خون میگشت
باز مشتاق کمن خانه ابروی تو بود

دین و دل و هوش من هر سه به تاراج برد
جان و تن و هرچه بود جمله به یغما گرفت

هجر مگر در جهان هیچ کسی را نیافت
کز همه وامانده‌ای، هیچکسی را گرفت

 

[Erfan_K]

دین و دل و هوش من هر سه به تاراج برد
جان و تن و هرچه بود جمله به یغما گرفت

هجر مگر در جهان هیچ کسی را نیافت
کز همه وامانده‌ای، هیچکسی را گرفت

تو چو شمعی و من چو پروانه
با تو بودن بهم مجالم نیست

میزیم با فراق و میگویم
که تمنای آن وصالم نیست

 

[@ RESPINA @]

دین و دل و هوش من هر سه به تاراج برد
جان و تن و هرچه بود جمله به یغما گرفت

هجر مگر در جهان هیچ کسی را نیافت
کز همه وامانده‌ای، هیچکسی را گرفت

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم نتوانم

فریدون مشیری

 

[nasimkhordad]

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم نتوانم

فریدون مشیری[/quote

منم به روی تو حیران و آن کسان که نباشند
غریب بی بصرانند بهتر ان که نباشند

 

[naghmeirani]

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم نتوانم

فریدون مشیری

من اشک سکوت مرده در فریادم
داد ی سر و پاشکسته ، در بی دادم
اینها همه هیچ ... ای خدای شب عشق
نام شب عشق را که برد از یادم ؟

***********

 

[Erfan_K]

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم نتوانم

فریدون مشیری[/quote

منم به روی تو حیران و آن کسان که نباشند
غریب بی بصرانند بهتر ان که نباشند

دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[Sapphire]

به عنوان اولین پستم توی این فروم:

آفاق را گردیده ام.........بسیار خوبان دیده ام.........مهر بتان سنجیده ام ......اما تو چیز دیگری

 

[naghmeirani]

به عنوان اولین پستم توی این فروم:

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد.........کس جای در این خانه ویرانه ندارد

در میان من و تو فاصله هاست
گاه می اندیشم،
-می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

 

[Erfan_K]

به عنوان اولین پستم توی این فروم:

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد.........کس جای در این خانه ویرانه ندارد

دریغا برگ عمرت رفت بر باد
دمی ناکرده خود را از جهان شاد

 

[naghmeirani]

دریغا برگ عمرت رفت بر باد
دمی ناکرده خود را از جهان شاد

در این پیاله ندانم چه ریختی،پیداست
که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب

 

[nasimkhordad]

در میان من و تو فاصله هاست
گاه می اندیشم،
-می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

یک جهان جان خواهم و چندان امان از روزگار
کاین جهان جان بدان جان جهان سازم نثار

 

[nasimkhordad]

در این پیاله ندانم چه ریختی،پیداست
که خوش به جان هم افتاده اند آتش و آب

بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش
عذر عتاب گفتن و مژده لطف دادنش

 

[naghmeirani]

بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش
عذر عتاب گفتن و مژده لطف دادنش

شبِ عاشقانِ بیدل چه شبِ دراز باشد
تو بیا کز اولِ شب درِ صبح باز باشد

 

[Erfan_K]

شبِ عاشقانِ بیدل چه شبِ دراز باشد
تو بیا کز اولِ شب درِ صبح باز باشد

درون خسته دل مخراش و مخروش
چو دیگ پخته شو تا کی زنی شوش

 

[naghmeirani]

درون خسته دل مخراش و مخروش
چو دیگ پخته شو تا کی زنی شوش

شۀ شمشاد قدان ،خسروِ شیرین دهنان
که به مژگان شکند،قلبِ همه صف شکنان

 

[nasimkhordad]

درون خسته دل مخراش و مخروش
چو دیگ پخته شو تا کی زنی شوش

شگفت آنکه دنی زادگان دنیایند
تمام زاده دهر و برادر دنیا

 

[naghmeirani]

شگفت آنکه دنی زادگان دنیایند
تمام زاده دهر و برادر دنیا

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم

 

[Erfan_K]

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم

مرا اول سخن با تو ز ذات است
به آخر ماجرا اندر صفات است

 

[naghmeirani]

مرا اول سخن با تو ز ذات است
به آخر ماجرا اندر صفات است

تا نبیند آهِ من ،بر من دلش سوزد؟نسوزد
سنگ تا آتش نبیند،در گداز آید؟نیاید

 

[فرح نوش]

تا نبیند آهِ من ،بر من دلش سوزد؟نسوزد
سنگ تا آتش نبیند،در گداز آید؟نیاید

درا که در تن خسته روان دراید باز بیا که در تن مرده روان دراید باز

 

[nooshafarin]

درا که در تن خسته روان دراید باز بیا که در تن مرده روان دراید باز

ز درد عشق تو با کس حکایتی که نکردم
چرا جفای تو کم شد شکایتی که نکردم

 

[فرح نوش]

مرامی بینی وهردم زیادت می کنی دردم تورامی بینم ومیلم زیادت می شود هردم

 

[nooshafarin]

مرامی بینی وهردم زیادت می کنی دردم تورامی بینم ومیلم زیادت می شود هردم

من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران
اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم

 

[Mehr noosh]

من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران
اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم

من كه با دريا تلاطم كرده ام
راه ساحل را چرا گم كرده ام