مشاعرۀ سنّتی

[nooshafarin]

من كه با دريا تلاطم كرده ام
راه ساحل را چرا گم كرده ام

من همان به که از او نیک نگه دارم دل
که بد و خوب ندیدست و ندارد نگهش

 

[Mehr noosh]

من همان به که از او نیک نگه دارم دل
که بد و خوب ندیدست و ندارد نگهش

شب رفت و هم تمام نشد ماجرای ما
ناچار گفتنی ست تمامی ماجرا

 

[mahsa_vicy_moon]

شب رفت و هم تمام نشد ماجرای ما
ناچار گفتنی ست تمامی ماجرا

افسوس بر آن دیده که روی تو ندیدستیا دیده و بعد از تو به رویی نگریدست

 

[Mehr noosh]

افسوس بر آن دیده که روی تو ندیدستیا دیده و بعد از تو به رویی نگریدست

تا خرمن آز را دلت پیمانه ‌ست
نزدیک تو جز حدیث نان افسانه‌ ست

 

[mahsa_vicy_moon]

تا خرمن آز را دلت پیمانه ‌ست
نزدیک تو جز حدیث نان افسانه‌ ست

تو درخت خوب منظر همه میوه ای ولیکن
چه کنم به دست کوته که نمیرسد به سیبت

 

[naghmeirani]

تو درخت خوب منظر همه میوه ای ولیکن
چه کنم به دست کوته که نمیرسد به سیبت

تو مست مست سرخوشی من مست بی سر سرخوشم

تو عاشق خندان لبی من بی دهان خندیده ام

 

[HANIEH MAHRAM]

من نگويم كه كنون با كه نشين و چه بنوش
كه تو خود داني اگر زيرك و عاقل باشي

 

[gh_engineer]

من نگويم كه كنون با كه نشين و چه بنوش
كه تو خود داني اگر زيرك و عاقل باشي

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

 

[Mehr noosh]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

در صفحه دلم تو نوشتی صبور باش
قلبم غبار دارد و معنا نمی شود
بی تو شکست پنجره رو به آسمان
غم در حریم آبی دل جا نمی شود

 

[naghmeirani]

در صفحه دلم تو نوشتی صبور باش
قلبم غبار دارد و معنا نمی شود
بی تو شکست پنجره رو به آسمان
غم در حریم آبی دل جا نمی شود

دور از تو هر شب تا سحر، گریان چو شمعِ محفلم
تا خود چه باشد حاصلی ، از گریۀ بی حاصلم

 

[nasimkhordad]

دور از تو هر شب تا سحر، گریان چو شمعِ محفلم
تا خود چه باشد حاصلی ، از گریۀ بی حاصلم

میگساری به همه عمر بود پیشه ی ما
نه ز شیخ است و نه از محتسب اندیشه ی ما

 

[HANIEH MAHRAM]

از كران تا بي كران لشكر ظلم است ولي
سر و زر در كنف همت درويشان است

 

[secret_f]

تو شمع بزم اغیاری و من از آتش غیرت
ز برق آه روشن میکنم کاشانه ی خود را

 

[محـسن ز]

آتش حسرت از آن برق نگاه
بر دل محرم و بيگانه مريز
من صراحي نيم اي سا قي عشق
خون من بر در ميخانه مريز

 

[nasimkhordad]

آتش حسرت از آن برق نگاه
بر دل محرم و بيگانه مريز
من صراحي نيم اي سا قي عشق
خون من بر در ميخانه مريز

ز مرده کودک بیدل چنان نمیترسم
که من ز دیدن این زندگان هراسانم

 

[محـسن ز]

من و اين همه شيدايي دارم زلب زجامي
در دست تو اي ساقي پيمانه چنين بايد

 

[nasimkhordad]

من و اين همه شيدايي دارم زلب زجامي
در دست تو اي ساقي پيمانه چنين بايد

در صحبت حق خموش مي‌بايد بود
بي‌چشم و زبان و گوش مي‌بايد بود

 

[محـسن ز]

در صحبت حق خموش مي‌بايد بود
بي‌چشم و زبان و گوش مي‌بايد بود

در چشم بي فروغ من از رنج انتظار
غير از نگاه مانده به راهي نمانده است

 

[Sapphire]

در چشم بي فروغ من از رنج انتظار
غير از نگاه مانده به راهي نمانده است

تکیه گاهم اگر امشب لرزید.....بایدم دست به دیوار گرفت
با نفسهای شبم پیوندیست....قصه ام دیگر زنگار گرفت

 

[naghmeirani]

در چشم بي فروغ من از رنج انتظار
غير از نگاه مانده به راهي نمانده است

تا بود اشکِ روان،از آتشِ غم باک نیست
برق اگر سوزد چمن را ،جویبار آسوده است

 

[محـسن ز]

تا بود اشکِ روان،از آتشِ غم باک نیست
برق اگر سوزد چمن را ،جویبار آسوده است

تو در بزم من اين آوازه مستي به خود بستي
تو رسوا نيستي من جام رسوا آفرين دارم

 

[naghmeirani]

تو در بزم من اين آوازه مستي به خود بستي
تو رسوا نيستي من جام رسوا آفرين دارم

ماییم که در پایِ تو ،چون خاکِ رهیم
مدهوش و ز دست رفته ، از یک نگهیم
با ما شبی از مهر در آمیز ،که ما
کم عمر تر از ستارۀ صبحگهیم

 

[Erfan_K]

ماییم که در پایِ تو ،چون خاکِ رهیم
مدهوش و ز دست رفته ، از یک نگهیم
با ما شبی از مهر در آمیز ،که ما
کم عمر تر از ستارۀ صبحگهیم

مطاعٌ کریمٌ نبیٌ وصی
جسیمٌ وسیمٌ قسیمٌ نسم

 

[naghmeirani]

مطاعٌ کریمٌ نبیٌ وصی
جسیمٌ وسیمٌ قسیمٌ نسم

مخوان حدیثِ رهایی،که الفتی است مرا
به نالۀ سحر و گریۀ شبانۀ خویش

 

[محـسن ز]

مخوان حدیثِ رهایی،که الفتی است مرا
به نالۀ سحر و گریۀ شبانۀ خویش

شبي ياد دارم كه چشمم نخفت
شنيدم كه پروانه با شمع گفت
كه من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گريه سوز باري چراست

 

[nasimkhordad]

شبي ياد دارم كه چشمم نخفت
شنيدم كه پروانه با شمع گفت
كه من عاشقم گر بسوزم رواست
تو را گريه سوز باري چراست

تو شمع بزم اغیاری و من از آتش غیرت
ز برق آه روشن میکنم کاشانه ی خود را

 

[naghmeirani]

تو شمع بزم اغیاری و من از آتش غیرت
ز برق آه روشن میکنم کاشانه ی خود را

اشکم ، ولی به پایِ عزیزان چکیده ام
خارم، ولی به سایۀ گل آرمیده ام

 

[محـسن ز]

اشکم ، ولی به پایِ عزیزان چکیده ام
خارم، ولی به سایۀ گل آرمیده ام

من سر گشته از اهل سلامت بودم
دام را هم شكن از طره هندوي تو بود

 

[naghmeirani]

من سر گشته از اهل سلامت بودم
دام را هم شكن از طره هندوي تو بود

در میانِ اشکِ نومیدی،رهی
خندم از امیدوایهایِ دل

 

[nasimkhordad]

در میانِ اشکِ نومیدی،رهی
خندم از امیدوایهایِ دل

لاله ی این باغ هیچ داغ ندارد
زآن دل من هیچ میل باغ ندارد