مشاعرۀ سنّتی

[nasimkhordad]

ای دل مباش یک دم خالی ز عشق و مستی
وانگه برو که رستی از نیستی و هستی

یار احوال دل از من پرسید
غنچه لاله به دستش دادم

 

[naghmeirani]

یار احوال دل از من پرسید
غنچه لاله به دستش دادم

من از روییدنِ خارِ سرِ دیوار دانستم
که ناکس ،کس نمی گردد بدین بالا نشینی ها

 

[محـسن ز]

من از روییدنِ خارِ سرِ دیوار دانستم
که ناکس ،کس نمی گردد بدین بالا نشینی ها

الا يا ايها الساقي ادر كاسا ونا ولها
كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها

 

[koochooloo_m]

الا يا ايها الساقي ادر كاسا ونا ولها
كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها

ای که از کوچه معشوقه ما می گذری...
"شاملو..."

 

[naghmeirani]

الا يا ايها الساقي ادر كاسا ونا ولها
كه عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشكلها

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم
"رهی"

 

[nooshafarin]

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم
"رهی"

من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران
اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم

 

[محـسن ز]

من نیستم چون دیگران بازیچه ی بازیگران
اول به دام آرم تو را وانگه گرفتارت شوم

من كه ميدانم شبي عمرم به پايان مي رسد
نوبت خاموشي من سهل و آسان ميرسد

سلام به همه دوستان عزيز
ببخشيد من تشكر ندارم نميدونم چرا

 

[nasimkhordad]

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم
"رهی"

مرحبا قاصد بگو آن شوخ بی پروا چه گفت
از من شویده خال بی سرو بی پا چه گفت

 

[@ RESPINA @]

مرحبا قاصد بگو آن شوخ بی پروا چه گفت
از من شویده خال بی سرو بی پا چه گفت

تو را من چشم در راهم شبا هنگام که میگیرد
بر شاخ تلاجین سایه ها رنگ سیاهی را

 

[nasimkhordad]

از گل شنیدم بویِ او،مستانه رفتم سویِ او
تا چون غبارِ کویِ او،در کویِ جان منزل کنم
"رهی"

مرحبا قاصد بگو آن شوخ بی پروا چه گفت
از من شویده خال بی سرو بی پا چه گفت

 

[Aseman Etemaad]

تو رهرو دیرینه ی سر منزل عشقی
بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است
آبی که بر آسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است

​

 

[magsod]

ترسم اين قوم که بر دردکشان می‌خندند
در سر کار خرابات کنند ايمان را

يار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

 

[محـسن ز]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد اندم كه بي ياد تو بنشينم
جهان پير است و بي بنياد از اين فرهاد كش فرياد
كه كرد افسون و نيرنگش ملول از جان شيرينم

 

[Aseman Etemaad]

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد​

کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

 

[naghmeirani]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد اندم كه بي ياد تو بنشينم

مرده بدم زنده شدم،گریه بدم خنده شدم
دولتِ عشق آمد و من دولتِ پاینده شدم

 

[magsod]

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد
وقت آن است که بدرود کنی زندان را

 

[Aseman Etemaad]

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را باز پرس آخر ، کجا شد مهر فرزندی؟

 

[magsod]

ياد داری كه ز من خنده كنان پرسيدی
چه ره آورد سفر دارم از اين راه دراز؟
چهره ام را بنگر تا بتو پاسخ گويد
اشگ شوقی كه فرو خفته به چشمان نياز

 

[naghmeirani]

ياد داری كه ز من خنده كنان پرسيدی
چه ره آورد سفر دارم از اين راه دراز؟
چهره ام را بنگر تا بتو پاسخ گويد
اشگ شوقی كه فرو خفته به چشمان نياز

ز بس در دل گلِ یادت شکوفاست
گرفته بویِ گل پیراهنِ من
"قیصرِ امین پور"

 

[nasimkhordad]

ياد داری كه ز من خنده كنان پرسيدی
چه ره آورد سفر دارم از اين راه دراز؟
چهره ام را بنگر تا بتو پاسخ گويد
اشگ شوقی كه فرو خفته به چشمان نياز

چ

ز روز محشر گفت زاهد
حدیثی از شب کوتاه من بود

 

[naghmeirani]

چ

ز روز محشر گفت زاهد
حدیثی از شب کوتاه من بود

در چمن پروانه ای آمد ولی ننشسته رفت
با حریفان قهرِ بی جایِ توام آمد به یاد

 

[Mehr noosh]

درين سراي بي كسي كسي به در نميزند
ز دشت پر ملال ما پرنده پر نميزند

 

[naghmeirani]

درين سراي بي كسي كسي به در نميزند
ز دشت پر ملال ما پرنده پر نميزند

در بیابانِ جنون سرگشته ام چون گردباد
همرهی باید مرا،مجنونِ صحرا گرد کو؟

 

[mahsa_vicy_moon]

در بیابانِ جنون سرگشته ام چون گردباد
همرهی باید مرا،مجنونِ صحرا گرد کو؟

ویرانه نه آن است که جمشید بنا ساخت
ویرانه نه آن است که فرهاد فرو ریخت
ویرانه دل ماست که با هر نگه تو
صد بار بنا گشت و دگر بار فرو ریخت
​

 

[shabnam777]

تا زهره و مه در آسمان گشت پديد
بهتر ز مي ناب کسي هيچ نديد
من در عجبم ز ميفروشان کايشان
به زانکه فروشند چه خواهند خريد

 

[vahm]

در انجا بر فراز قله کوه
دو پایم خسته از رنج دویدن
بخود گفتم که درین اوج دیگر
صدایم را خدا خواهد شنیدن

بسوی ابرهای تیره پرزد
نگاه روشن امیدوارم
ز دل فریاد کردم که ای خداوند
من او را دوست دارم دوست دارم

 

[naghmeirani]

تا زهره و مه در آسمان گشت پديد
بهتر ز مي ناب کسي هيچ نديد
من در عجبم ز ميفروشان کايشان
به زانکه فروشند چه خواهند خريد

دل بردی از من به یغما ای ترکِ غارتگرِ من
دیدی چه آوردی ای دوست از دستِ دل بر سرِ من؟

 

[naghmeirani]

در انجا بر فراز قله کوه
دو پایم خسته از رنج دویدن
بخود گفتم که درین اوج دیگر
صدایم را خدا خواهد شنیدن

بسوی ابرهای تیره پرزد
نگاه روشن امیدوارم
ز دل فریاد کردم که ای خداوند
من او را دوست دارم دوست دارم

مشو خاموش ای شمع و بسوز امشب به بزمِ من
که از بی مهریش با تو هزاران داستان دارم

 

[Mehr noosh]

مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می کنند

 

[shanli]

دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم
بیگانه‌ام ولیک میرانندم

​

همچون عسسان بجهد در نیمه‌ی شب
مستند ولی چو روز میدانندم