مشاعرۀ سنّتی

[behrooz civil]

ما دانه نخورده طعمه ی دام شدیم
ناکرده گنه دیدی چه بد نام شدیم ؟

 

[الناز تبریز]

من نهانی عشق ورزم با دلِ آن تندخو
از برای عبرت خلق، آشکارم می کشد!

 

[behrooz civil]

من نهانی عشق ورزم با دلِ آن تندخو
از برای عبرت خلق، آشکارم می کشد!

در دل هوسی هست دریغا نفسی نیست
ما را نفسی نیست كه در دل هوسی نیست

 

[الناز تبریز]

تا نگه کردم،سپاه غمزه، ملک دل گرفت
آه از این لشکر که غافل در حصار آمد مرا

 

[behrooz civil]

تا نگه کردم،سپاه غمزه، ملک دل گرفت
آه از این لشکر که غافل در حصار آمد مرا

آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من
خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی

 

[ریحانه سعادت]

یك بار هم كه گردنه امن و امان نبود

گرگی به گله می زند و می درد مرا

در این مراقبت چه فریبی است ای تبر

هیزم شكن برای چه می پرورد مرا ؟

 

[behrooz civil]

یك بار هم كه گردنه امن و امان نبود

گرگی به گله می زند و می درد مرا

در این مراقبت چه فریبی است ای تبر

هیزم شكن برای چه می پرورد مرا ؟

آنان که جان فدای نگاری نکرده اند

همکارشان مباش که کاری نکرده اند

 

[ریحانه سعادت]

درازنای شب از چشم دردمندان پرس

تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی

 

[behrooz civil]

درازنای شب از چشم دردمندان پرس

تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی

یادم نمی کنی و ز یادم نمی روی
یادت بخیر یار فراموشکار من...


​

 

[الناز تبریز]

نظم اعداد به هم ریخته از رفتن تو؛
یک نفر رفت ولی هیچکسی اینجا نیست...!

 

[behrooz civil]

نظم اعداد به هم ریخته از رفتن تو؛
یک نفر رفت ولی هیچکسی اینجا نیست...!

ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم
آنقدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم

 

[*محیا*]

ما دانه نخورده طعمه ی دام شدیم
ناکرده گنه دیدی چه بد نام شدیم ؟

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم

غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم


دل بیمار شد از دست رفیقان مددی

تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

​

 

[behrooz civil]

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم

غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم


دل بیمار شد از دست رفیقان مددی

تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم

​

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

 

[الناز تبریز]

مرغ روحم در قفس از شب نشینی خسته است
تا بیاسایم دمی، محتاج یک لالایی ام...

 

[behrooz civil]

مرغ روحم در قفس از شب نشینی خسته است
تا بیاسایم دمی، محتاج یک لالایی ام...

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم

 

[chraghi]

گویند بهشت و حور عین خواهد بود وانجا می ناب و انگبین خواهد بود گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک آخر نه به عاقبت همین خواهد بود.

 

[الناز تبریز]

در غمت می سوزم و تنها صبوری میکنم
کاش در دنیا خدایا امتحانم این نبود

 

[behrooz civil]

در غمت می سوزم و تنها صبوری میکنم
کاش در دنیا خدایا امتحانم این نبود

در عالم بی‌وفا ،کسی خرم نیست
​

شادی و نشاط، در بنی‌آدم نیست​

آن کس که درین زمانه او را غم نیست
​

یا آدم نیست، یا از این عالَم نیست


​

 

[الناز تبریز]

تو قدر خویش ندانی ز دردمندان پرس
کز اشتیاقِ جمالت چه اشک می ریزند

 

[behrooz civil]

تو قدر خویش ندانی ز دردمندان پرس
کز اشتیاقِ جمالت چه اشک می ریزند

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد


​

 

[plant_biology]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد



​

دارد به جانم لرز مي افتد رفيق،انگار پاييزم!
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم!

 

[behrooz civil]

دارد به جانم لرز مي افتد رفيق،انگار پاييزم!
دارم شبيه برگ هاي زرد و خشك از شاخه مي ريزم!

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست

هر چه آغاز ندارد نپذیرد انجام

 

[الناز تبریز]

می رمم، چون آهوان از مردمان، ترسیده ام
چشم آهویی کنار جاده سرگمم کند...

 

[یورال]

دل ربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

 

[plant_biology]

دل ربایی همه آن نیست که عاشق بکشند
خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش

شخصي همه شب بر سر بيمار گريست!
چون روز شد او مرد و بيمار بزيست!

 

[یورال]

تو را خبر ز دل بی قرار باید و نیست
غم تو هست، ولی غمگسار باید و نیست

اسیر گریه بی اختیار خویشتنم
فغان در کف من اختیار باید و نیست

 

[plant_biology]

تو را ز خبر ز دل بی قرار باید و نیست
غم تو هست، ولی غمگسار باید و نیست

اسیر گریه بی اختیار خویشتنم
فغان در کف من اختیار باید و نیست

تا درون امد غمش،از سينه بيرون شد نفس!!
نازم اين مهمان كه بيرون كرد صاحبخانه را!

 

[behrooz civil]

تا درون امد غمش،از سينه بيرون شد نفس!!
نازم اين مهمان كه بيرون كرد صاحبخانه را!

اشک گرم و آه سرد و روی زرد و سوز دل
حاصل عشقند و من این نکته می دانم چو شمع

​

 

[الناز تبریز]

عید آمد و عید آمد، یاری که رمید آمد
عیدانه فراوان شد، تا باد چنین بادا

 

[behrooz civil]

عید آمد و عید آمد، یاری که رمید آمد
عیدانه فراوان شد، تا باد چنین بادا

ای عشق مدد کن که به سامان برسیم

یا من رسم به یار

یا یار به من

یا هر دو بمیریم و به پایان برسیم