مشاعرۀ سنّتی

[الناز تبریز]

دلم هوای تو کرد و اسیر طوفان شد
عجب به هم زده‌ای آسمان صافم را

به ابر و باد سپردم که بعد رفتن من
به گوش تو برسانند اعترافم را

 

[ریحانه سعادت]

آخر ای شیخ ریاکار شوی خانه خراب

که خراب از تو بود خانه خماری چند

 

[*zahedan]

درد عاشق کس نفهمد، جز کسي،کو عاشق است
عاشقان غرق اند و دلبر نزد ايشان قايق است

چشم خود نازک مکن بر ما، که دل پاشيده شد
بس که در راه تو رفتم جاده ها ساييده شد

يک نظر کن تا که جان تقديم چشمانت کنم
حافظ شعرت شوم در قلب پنهانت کنم

دلبرا ، اي يار ما ، بازا تو با ما ، حرف کن
لحظه اي هم وقت خود را بهر ماها صرف کن

​

 

[یورال]

نمیدانم چه نفرینی گریبانگیر مجنون است
که وحشی میکند چشمانش آهوهای صحرا را

چه خواهد کرد با ما عشق؟ پرسیدیم و خندیدی
فقط با پاسخت پیچیده تر کردی معما را

 

[الناز تبریز]

ای که از یار نشان می‌طلبی، یار کجاست؟
همه یارند، ولی یار وفادار کجاست...؟

 

[ریحانه سعادت]

تا شدم حلقه بگوش در میخانه ی عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

 

[یورال]

من کور خوابم یا تو کم لطفی که مدتهاست
می خوابم و خواب تو را دیگر نمی‌بینم.

 

[الناز تبریز]

می‌گویی از کویم برو، چون می‌روم، می‌خوانیَم
ای بی وفای سنگدل! تا چند سرگردانیَم؟!

 

[ریحانه سعادت]

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و هم نفس جام باده ایم

 

[یورال]

مثال من به چه ماند؟ به سایه ای که چراغت
اگر نبود، به دیواره های غار نبودم

 

[الناز تبریز]

من که تصویری ندارم در نگاه هیچکس
خوب شد هرگز نبودم تیکه گاه هیچکس..

 

[ریحانه سعادت]

سخن عشق تو بی آن که برآید به زبانم

رنگ رخساره خبر می‌دهد از حال نهانم

 

[یورال]

مهر تو به دل دارم، ای دلبر یکدانه
بی تو دل من هرگز، دردانه نمی خواهد

باید برم زین جا، من عاشق و مجنونم
این شهر پر از عاقل، دیوانه نمی خواهد

 

[الناز تبریز]

در مردم دنیای من "هنجار" یعنی عشق
نفرین به آنهایی که "ناهنجار" می میرند

 

[یورال]

در مردم دنیای من "هنجار" یعنی عشق
نفرین به آنهایی که "ناهنجار" می میرند

دل سوخت تمام از غم و آهی نکشیدیم...
آتش چو برافروخته شد دود ندارد

 

[الناز تبریز]

در میان مرگ و هجرانم مخیّر کرد عشق
جان به در بردم که مردن اختیار آمد مرا

 

[ریحانه سعادت]

آتش بگیر، تا که بدانی چه می‌کشم
احساسِ سوختن، به تماشا نمی‌شود

 

[Saeed.bi]

آتش بگیر، تا که بدانی چه می‌کشم
احساسِ سوختن، به تماشا نمی‌شود

درنگی نبودم به راه اندکی / دو منزل یکی کرد رخشم یکی
کنون سم این بارگی کوفتست / ز راه دراز اندر آشوفتست

 

[الناز تبریز]

تا بپیوندد به دریا، کوه را تنها گذاشت
رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت..

 

[نگار88]

تا بپیوندد به دریا، کوه را تنها گذاشت
رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت..

تا تو را از دور دیدم رفت عقل و هوش من / می شود نزدیک منزل کاروان از هم جدا

 

[الناز تبریز]

آن روز با چه حال بدی عاشقت شدم
با حال بدتری به خدا می سپارمت...

 

[نگار88]

آن روز با چه حال بدی عاشقت شدم
با حال بدتری به خدا می سپارمت...

تن آدمی شریف است به جان آدمیت / نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

 

[الناز تبریز]

تو را با دیگری میبینم و با گریه می پرسم
از این دیگرنوازی ها، خدایا چیست مقصودش؟

 

[Saeed.bi]

تو را با دیگری میبینم و با گریه می پرسم
از این دیگرنوازی ها، خدایا چیست مقصودش؟

شب تیره تنها برفتم به پیش / همه نام جستم نه آرام خویش
چو دید آن درافشان درفش مرا / به گوش آمدش بانگ رخش مرا

 

[ریحانه سعادت]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

 

[Saeed.bi]

از دوست به يادگار دردي دارم
كان درد به هزار درمان ندهم

مرا مادرم نام مرگ تو کرد / زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

 

[plant_biology]

مرا مادرم نام مرگ تو کرد / زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

دلم در نزد جانان است امشب
چو مرغ نيم بريانست امشب!
كبابي از دل فايز بپرسيد!
كه سرو ناز مهمان است امشب

 

[*محیا*]

مرا مادرم نام مرگ تو کرد / زمانه مرا پتک ترگ تو کرد

در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است

تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم
​

 

[plant_biology]

در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است

تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم
​

من اينجا تا نفس باقيست مي مانم!
من از اينجا چه مي خواهم، نميدانم!!

 

[ریحانه سعادت]

موی سپید را فلکم رایگان نداد

این رشته را به نقد جوانی خریده ام