مشاعرۀ سنّتی

[یکی از بچه ها]

تا نگار من ز محفل پای در محمل نهاد
داغ حسرت عاشقان را سر به سر بر دل نهاد

در دهر چو آواز گل تازه دهند

فرمای بتا که می به اندازه دهند


از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ

فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

 

[Saeed.bi]

در دهر چو آواز گل تازه دهند

فرمای بتا که می به اندازه دهند


از حور و قصور و ز بهشت و دوزخ

فارغ بنشین که آن هر آوازه دهند

دم اسپ ناپاک چنگش گرفت / دو لشکر بدو مانده اندر شگفت
زمانی همی داشت تا شد غمی / ز بالا بزد خویشتن بر زمی
بیفتاد زو ترگ و زنهار خواست / تهمتن ورا کرد با خاک راست

 

[یکی از بچه ها]

دم اسپ ناپاک چنگش گرفت / دو لشکر بدو مانده اندر شگفت
زمانی همی داشت تا شد غمی / ز بالا بزد خویشتن بر زمی
بیفتاد زو ترگ و زنهار خواست / تهمتن ورا کرد با خاک راست

تا راه قلندری نپویی نشود

رخساره بخون دل نشویی نشود


سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان

آزاد به ترک خود نگویی نشود

 

[lilium.y]

تا راه قلندری نپویی نشود

رخساره بخون دل نشویی نشود


سودا چه پزی تا که چو دلسوختگان

آزاد به ترک خود نگویی نشود

دیریست حسرتِ تو به جانم نشسته است
چون استخوان به چشمم و چون خار در گلو...

 

[*zahedan]

وقت شرعی ، لطف کن از پیش مسجد رد نشو
موجبات سستی ایمان مردم می شود ...
.........................................................................«جواد منفرد»

 

[یکی از بچه ها]

دریاب که از روح جدا خواهی رفت

در پرده اسرار فنا خواهی رفت


می نوش ندانی از کجا آمده‌ای

خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

 

[baran256016]

تا قلم موی خیالت یادگاری میکشم
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم

بی تو باران می شود این بغض های لعنتی
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم

 

[*zahedan]

ما را به جز خیالت فکری دگر نباشد
​

در هیچ سر خیالی، زین خوب تر نباشد

 

[شهریاری 2]

ما را به جز خیالت فکری دگر نباشد
​

در هیچ سر خیالی، زین خوب تر نباشد

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند

 

[pari.arch]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب اب حیاتم دادند

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد

 

[یکی از بچه ها]

دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد

دی کوزه‌گری بدیدم اندر بازار

بر پاره گلی لگد همی زد بسیار


و آن گل بزبان حال با او می‌گفت

من همچو تو بوده‌ام مرا نیکودار

 

[lilium.y]

رازِ آن دیوارِ کج از خشت اول برملاست
من، تقلا بر بنایش تا ثریا کرده ام...

 

[naghmeirani]

مگر جانی؟ که هر گه آمدی ناگه برون رفتی؟
مگر عمری ؟ که هر گه می روی دیگر نمی آیی؟

"هلالی جغتایی"

 

[*zahedan]

يا سر بنهي به جور و بيداد
يا قصه عشق در نوردي
اي سيم تن سياه گيسو
كز فكر سرم سپيد كردي
صلح است ميان كفر و اسلام
با مـا تـو هنـــوز در نبــــردي ..!؟

 

[lilium.y]

یــک تــار مــوی او بــه دو عــالـم نـمـیـدهـنـد
بـا عـشـقـش ایـن مـعـامـلـه گفتیم و سرگرفت...

 

[*zahedan]

تو می دانی که غیر از تو نوشتن
برای حال این دفتر خراب است

نمی خندی به این ابیات ساده
و میدانی که هجر تو عذاب است

و از تو ساده و بی پرده گفتن
برایم خوردن یک جرعه آب است

 

[lilium.y]

تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید
حال ما خواهی اگر از گفته ما جستجو كن

 

[pearan]

نادر گرفت دامن سودای وصلشان
دستی که عاقبت نه به دندان گزیده‌اند

بر خاک ره نشستن سعدی عجب مدار
مردان چه جای خاک که بر خون طپیده‌اند

 

[بیا1]

دشوار ترين شكنجه اين بود كه ما
يك يك به درون خويش تبعيد شديم

 

[pearan]

مثال راکب دریاست حال کشته عشق
به ترک بار بگفتند و خویشتن رستند

 

[بیا1]

دیدگانم هم چو دالان های
تار گونه هایم هم چو مرمرهای سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد

 

[pearan]

دیریست که سعدی به دل از عشق تو می‌گفت
این بت نه عجب باشد اگر من بپرستم

بند همه غم‌های جهان بر دل من بود
دربند تو افتادم و از جمله برستم

 

[بیا1]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و هم نفس جام و باده ایم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشیده ای
ما آن شقایقیم که باداغ زاده ایم

 

[pearan]

من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف


تا به حدیست که آهسته دعا نتوان کرد


بجز ابروی تو محراب دل حافظ نیست

طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد

 

[*zahedan]

دلا امشب هواي شب نشيني با قلم دارم
هواي جرعه اي از شعرهاي تازه دم دارم
من امشب از رديف و وزن و از مصراع بيزارم
ميان دفتر شعرم ،فقط يك عشق كم دارم

 

[حميدرن]

من از ناخفتن شب مست مانده

چو شمشیری قلم در دست مانده




بدین دل کز کدامین در در آیم


کدامین گنج را سر برگشایم




چه طرز آرم که ارز آرد زبان را

چه برگیرم که در گیرد جهان را

«خسرو و شیرین-نظامی»

 

[بیا1]

اگر روم زپیش فتنه ها بر انگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه بر خیزد

 

[baran256016]

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند. تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی...

 

[lilium.y]

یاد رخسار تو را در دل، نهان داریم ما
در دل دوزخ، بهشت جاودان داریم ما

 

[بیا1]

لكنت گرفته بود و پر از التهاب شد
دختر بدون هيچ دليلي مجاب شد.

دوست عزیز با "الف" باید جواب می دادید