مشاعرۀ سنّتی

[یکی از بچه ها]

زان پیش که نام تو ز عالم برود

می خور که چو می بدل رسد غم برود

بگشای سر زلف بتی بند به بند

زان پیش که بند بندت از هم برود
​

 

[حميدرن]

دل فدای تو، چون تویی دلبر

جان نثار تو، چون تویی جانان




دل رهاندن زدست تو مشکل

جان فشاندن به پای تو آسان

 

[یکی از بچه ها]

نتوان دل شاد را به غم فرسودن

وقت خوش خود بسنگ محنت سودن
​

کس غیب چه داند که چه خواهد بودن
می باید و معشوق و به کام آسودن​

​

 

[حميدرن]

نعمت این بخور به صورت جسم

نعمت آن ببر به سیرت جان


تنت را مادر این زمین و، فلک

پدر او و هر دوان حیران


جانت را مادر و پدر گشتند

نفس و عقل شریف جاویدان

 

[lilium.y]

نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!
من ای حس مبهم تو را دوست دارم

 

[یکی از بچه ها]

می خوردن و گرد نیکوان گردیدن

به زانکه بزرق زاهدی ورزیدن


گر عاشق و مست دوزخی خواهد بود

پس روی بهشت کس نخواهد دیدن

 

[baran256016]

نه مرا طاقت غربت نه تو را خاطر قربت

دل نهادم به صبوری که جز این چاره ندانم ........پ ن» میدونم با د بود! دلم خواست با ن بگم

 

[یکی از بچه ها]

می خور که به زیر گل بسی خواهی خفت
بی مونس و بی رفيق و بی همدم و جفت
زنهار به کس مگو تو اين راز نهفت
هر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت
عمو جون تو با هر چی دوس داری بگو​

 

[lilium.y]

تو نوری، در دلم شوری، گلستانی و بارانی
و چشمان تو می بارند، شعرم را که می خوانی

 

[BISEI]

یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر زاستادی خود شاد شدیم
افسوس ندانیم که ما را چه رسید
از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم
​

 

[یکی از بچه ها]

مهـتاب بــه نـور دامـن شـب بـشکافت
می نوش دمی خوش تر از اين نتوان یافت
خوش بــاش و بـينديش که مـهتاب بسی
اندر سر گور یک به یک خـواهد تافت

 

[دختر معمار]

تو را خود یک زمان با ما سر صحرا نمی‌باشد​

چو شمست خاطر رفتن به جز تنها نمی‌باشد​

​

 

[یکی از بچه ها]

در روز ازل هر آن چه بايست بداد
غم خوردن و کوشيدن ما بيهوده است​

 

[♥@SH!M♥]

در روز ازل هر آن چه بايست بداد
غم خوردن و کوشيدن ما بيهوده است​

تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را

 

[یکی از بچه ها]

تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس
نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را

اکنون که ز خوشدلی بجز نام نماند
يک همدم پخته جز می خام نماند
دست طرب از ساغر می باز مگیر
امروز که در دست بجز جام نماند

 

[lilium.y]

دل گفت وصالش به دعا باز توان یافت
عمریست که عمرم همه در کار دعا رفت...

 

[BISEI]

تکیــــه بر جای بزرگان نتوان زد به گــــــزاف
مگر اسباب بزرگـی همه آماده کــنی...
​

 

[lilium.y]

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب

بود آیا كه فلك زین دو سه كاری بكند...

 

[BISEI]

در انـــدرون مــــن خستـــه دل نـــدانــــم کــیســت
کــــه مـــن خموشـــم و او در فغــان و در غوغاست...
​

 

[یکی از بچه ها]

در انـــدرون مــــن خستـــه دل نـــدانــــم کــیســت
کــــه مـــن خموشـــم و او در فغــان و در غوغاست...
​

ترکیب پیاله‌ای که درهم پیوست

بشکستن آن روا نمیدارد مست


چندین سر و پای نازنین از سر و دست

از مهر که پیوست و به کین که شکست

 

[BISEI]

تا کي غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه
​

 

[نگار88]

تا کي غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر به خوشدلي گذارم يا نه
پرکن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم برآرم يا نه
​

هرکسی از ظن خود شد یار من / از درون من نجست اسرار من

 

[lilium.y]

نسیم زلف جانان کو که چون برگ خزان دیده

بـه پـای سـرو خـود دارم هـوای جـانـفـشـانی را

 

[BISEI]

آن کــــس است اهـــل بشارت کــــــه اشارت داند
نکــــته‌ها هست بســـی محـــرم اســـرار کــجاست
​

 

[یکی از بچه ها]

تا زهره و مه در آسمان گشت پدید

بهتر ز می ناب کسی هیچ ندید


من در عجبم ز میفروشان کایشان

به زانکه فروشند چه خواهند خرید

 

[old eng]

آن کــــس است اهـــل بشارت کــــــه اشارت داند
نکــــته‌ها هست بســـی محـــرم اســـرار کــجاست
​

تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی

 

[یکی از بچه ها]

تو نه چنانی که منم من نه چنانم که تویی
تو نه بر آنی که منم من نه بر آنم که تویی

یک جام شراب صد دل و دین ارزد

یک جرعه می مملکت چین ارزد


جز باده لعل نیست در روی زمین

تلخی که هزار جان شیرین ارزد

 

[old eng]

یک جام شراب صد دل و دین ارزد

یک جرعه می مملکت چین ارزد


جز باده لعل نیست در روی زمین

تلخی که هزار جان شیرین ارزد

احسنت

دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم
خب دلم نیومد بقیشو نذارم انگار ناقص موندش
پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق
داده نوید زندگی جاودانه ام
چون یوسفم به چاه بیابان غم اسیر
وز دور مژده جرس کاروانیم

 

[یکی از بچه ها]

احسنت

دارم هوای صحبت یاران رفته را
یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم
خب دلم نیومد بقیشو نذارم انگار ناقص موندش
پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق
داده نوید زندگی جاودانه ام
چون یوسفم به چاه بیابان غم اسیر
وز دور مژده جرس کاروانیم

خواهش
مائیم که اصل شادی و کان غمیم

سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم


پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم

آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم

 

[old eng]

خواهش
مائیم که اصل شادی و کان غمیم

سرمایهٔ دادیم و نهاد ستمیم


پستیم و بلندیم و کمالیم و کمیم

آئینهٔ زنگ خورده و جام جمیم

مرا که با تو سخن گویم و سخن شنوم
نه گوش فهم بماند نه گوش استفهام
اگر زبان مرا روزگار دربندد
به عشق در سخن آید ریزه های عظام