مشاعرۀ سنّتی

[الناز تبریز]

تا تو نگاه می کنی کار من آه کردن است

ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد

 

[toghrol1]

تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد

دردی است غیر مردن آنرا دوانباشد
پس من چگونه گویم کانی درد را دوا کن

 

[self.f_t_m990]

دردی است غیر مردن آنرا دوانباشد
پس من چگونه گویم کانی درد را دوا کن

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

نه هر که آینه سازد سکندری داند

 

[pari.arch]

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

نه هر که آینه سازد سکندری داند

در اندرون من خسته دل ندانستم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 

[Saeed.bi]

در اندرون من خسته دل ندانستم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

تو را بخت برگشته بینم همی / بدین رزمگه کشته بینم همی
نه ای مرد پیکار و دشت نبرد / هم اکنون شود چهر بخت تو زرد

 

[pearan]

تو را بخت برگشته بینم همی / بدین رزمگه کشته بینم همی
نه ای مرد پیکار و دشت نبرد / هم اکنون شود چهر بخت تو زرد

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد

رطل گرانم ده ای مرید خرابات
شادی شیخی که خانقاه ندارد

 

[♥@SH!M♥]

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگاه ندارد

رطل گرانم ده ای مرید خرابات
شادی شیخی که خانقاه ندارد

در اصل یکی بد است جان من و تو
بیدادی من و تو و نهان من و تو

 

[Saeed.bi]

در اصل یکی بد است جان من و تو
بیدادی من و تو و نهان من و تو

ور ایدونک او را بیامد زمان / نیندیشی از پوزش بی گمان
پس آنگه یکی چاره سازم تو را / به خورشید سر برفرازم تو را
چو بشنید رستم دلش شاد شد / از اندیشه ی بستن آزاد شد

 

[♥@SH!M♥]

ور ایدونک او را بیامد زمان / نیندیشی از پوزش بی گمان
پس آنگه یکی چاره سازم تو را / به خورشید سر برفرازم تو را
چو بشنید رستم دلش شاد شد / از اندیشه ی بستن آزاد شد

از فردوسی گفتین منم دلم هوای شعر فردوسی کرد

درین شهر ما نیکخواه توایم

ستاده بفرمان و راه توایم


تن و خواسته زیر فرمان تست

سر ارجمندان و جان آن تست


چو رستم به گفتار او بنگرید

ز بدها گمانیش کوتاه دید


بدو گفت رخشم بدین مرغزار

ز من دور شد بی‌لگام و فسار

 

[Saeed.bi]

از فردوسی گفتین منم دلم هوای شعر فردوسی کرد

درین شهر ما نیکخواه توایم

ستاده بفرمان و راه توایم


تن و خواسته زیر فرمان تست

سر ارجمندان و جان آن تست


چو رستم به گفتار او بنگرید

ز بدها گمانیش کوتاه دید


بدو گفت رخشم بدین مرغزار

ز من دور شد بی‌لگام و فسار

رمید آن دلاور سپاه دلیر / به کردار گوران ز چنگال شیر
غمی گشت کاووس و آواز داد / کزین نامداران فرخ نژاد
یکی نزد رستم برید آگهی / کزین ترک شد مغز گردان تهی
ندارم سواری ورا هم نبرد / از ایران نیاید کس این کار کرد

 

[♥@SH!M♥]

رمید آن دلاور سپاه دلیر / به کردار گوران ز چنگال شیر
غمی گشت کاووس و آواز داد / کزین نامداران فرخ نژاد
یکی نزد رستم برید آگهی / کزین ترک شد مغز گردان تهی
ندارم سواری ورا هم نبرد / از ایران نیاید کس این کار کرد

دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بي سر و سامان كه مپرس

 

[Saeed.bi]

دارم از زلف سياهش گله چندان كه مپرس
كه چنان زو شده ام بي سر و سامان كه مپرس

باشه نمیپرسم

سخن هر چه پرسم همی راست گوی / متاب از ره راستی هیچ روی
چو خواهی که یابی رهایی ز من / سرافراز باشی به هر انجمن
از ایران هر آنچت بپرسم بگوی / متاب از ره راستی هیچ روی
سپارم به تو گنج آراسته / بیابی بسی خلعت و خواسته

 

[♥@SH!M♥]

باشه نمیپرسم

سخن هر چه پرسم همی راست گوی / متاب از ره راستی هیچ روی
چو خواهی که یابی رهایی ز من / سرافراز باشی به هر انجمن
از ایران هر آنچت بپرسم بگوی / متاب از ره راستی هیچ روی
سپارم به تو گنج آراسته / بیابی بسی خلعت و خواسته

هر نا کس و کس مي کند آزار دل من / با آنکه به گيتي سر آزار کسم نيست

 

[Saeed.bi]

هر نا کس و کس مي کند آزار دل من / با آنکه به گيتي سر آزار کسم نيست

تا چرخه گردون و شب و روز بچرخد / باشد دلی آخر که ز آزار بلرزد

از خودم

 

[adel_salehi2000]

تا چرخه گردون و شب و روز بچرخد / باشد دلی آخر که ز آزار بلرزد

از خودم

​دود اگر بالا نشيند كسر شان شعله نيست جاي چشم ابرو نگيرد گرچه بالاتر است

 

[♥@SH!M♥]

​دود اگر بالا نشيند كسر شان شعله نيست جاي چشم ابرو نگيرد گرچه بالاتر است

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

 

[pari.arch]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم
نقشی به یاد روی تو بر آب میزدم

 

[Saeed.bi]

دیشب به سیل اشک ره خواب میزدم
نقشی به یاد روی تو بر آب میزدم

مرا بویه زال سامست گفت / چنین آرزو را نشاید نهفت
شوم زود و آیم به درگاه باز / بباید همی کینه را کرد ساز
که کین سیاوش به پیل و گله / نشاید چنین خوار کردن یله

 

[vinca]

مرا بویه زال سامست گفت / چنین آرزو را نشاید نهفت
شوم زود و آیم به درگاه باز / بباید همی کینه را کرد ساز
که کین سیاوش به پیل و گله / نشاید چنین خوار کردن یله

هر شیر که بود مرغزاری شاها
شد کشته به تیغ تو به زاری شاها
شیری پس ازین به کف نیاری شاها
می نوش دم بیشه چه داری شاها

 

[رییس جمهورقلبها]

آن چنان غرق تو بودم که خودم یادم رفت
خیره در چشم تو آنقدر که غم یادم رفت

نذر چشمان تو هر شب به حرم می رفتم
محو چشمان تو بودم که حرم یادم رفت

هر شیر که بود مرغزاری شاها
شد کشته به تیغ تو به زاری شاها
شیری پس ازین به کف نیاری شاها
می نوش دم بیشه چه داری شاها

 

[♥@SH!M♥]

آن چنان غرق تو بودم که خودم یادم رفت
خیره در چشم تو آنقدر که غم یادم رفت

نذر چشمان تو هر شب به حرم می رفتم
محو چشمان تو بودم که حرم یادم رفت

تا توانی دفع غم از خاطری غمناك كن
در جهان گریاندن آسان است اشكی پاك كن

 

[Saeed.bi]

تا توانی دفع غم از خاطری غمناك كن
در جهان گریاندن آسان است اشكی پاك كن

نکرد آن جفاپیشه فرمان من / نه فرمان این نامدار انجمن
بکند این گرانمایگان را ز جای / نزد با دلیر و خردمند رای

 

[pari.arch]

نکرد آن جفاپیشه فرمان من / نه فرمان این نامدار انجمن
بکند این گرانمایگان را ز جای / نزد با دلیر و خردمند رای

يادم آيد تو به من گفتی از اين عشق حذر کن
لحظه ای چند بر اين آب نظر کن
آب آيينه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است...

 

[pearan]

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

شربتی تلختر از زهر فراقت باید

تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

 

[Saeed.bi]

نگذرد یاد گل و سنبلم اندر خاطر

تا به خاطر بود آن زلف و بناگوش مرا

شربتی تلختر از زهر فراقت باید

تا کند لذت وصل تو فراموش مرا

اگر کین همی جوید افراسیاب / نه آرام باید که یابد نه خواب
همی از پی دوده هر کس بدرد / ببارید بر ارغوان آب زرد

 

[gelayor14]

اگر کین همی جوید افراسیاب / نه آرام باید که یابد نه خواب
همی از پی دوده هر کس بدرد / ببارید بر ارغوان آب زرد

دوش آن صنم چه خوش گفت، در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی

 

[Saeed.bi]

دوش آن صنم چه خوش گفت، در مجلس مغانم
با کافران چه کارت گر بت نمی پرستی

یکی لشکری همچو کوه سیاه / گذشتند بر پیش بیدار شاه
پس لشکر اندر سپهدار طوس / بیامد بر شه زمین داد بوس
برو آفرین کرد و بر شد خروش / جهان آمد از بانگ اسپان بجوش

 

[♥@SH!M♥]

یکی لشکری همچو کوه سیاه / گذشتند بر پیش بیدار شاه
پس لشکر اندر سپهدار طوس / بیامد بر شه زمین داد بوس
برو آفرین کرد و بر شد خروش / جهان آمد از بانگ اسپان بجوش

شبي مجنون به ليلي گفت کاي محبوب بي همتا
تو را عاشق شود پيدا ولي مجنون نخواهد شد

 

[gelayor14]

شبي مجنون به ليلي گفت کاي محبوب بي همتا
تو را عاشق شود پيدا ولي مجنون نخواهد شد

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

 

[Saeed.bi]

دلا غافل ز سبحانی چه حاصل
مطیع نفس و شیطانی چه حاصل

لب مرد برنا پر از خنده شد / همی گوهر آن خنده را بنده شد
به رستم چنین گفت کای نامجوی / چرا تیز گشتی بدین گفت و گوی
چو فردا بیایی به دشت نبرد / ببینی تو آورد مردان مرد