مشاعرۀ سنّتی

[الناز تبریز]

مستان خرابات ز خود بی خبرند
جمعند و ز بوی گل پراکنده ترند
ای زاهد خودپرست با ما منشین
مستان دگرند و خودپرستان دگرند

دلی چون شمع می‌باید که بر جانم ببخشاید

که جز وی کس نمی‌بینم که می‌سوزد به بالینم

 

[salvador]

میل دل با طاق ابروی بتان امروز نیست

کج بنا کردند از اول قبله این خانه را


- صائب تبریزی
​

 

[الناز تبریز]

میل دل با طاق ابروی بتان امروز نیست

کج بنا کردند از اول قبله این خانه را


- صائب تبریزی
​

اهل همین کوچه‌ی بن‌بست کـناری
که تو از پنجره‌اش پای به قلب من ِ دیوانه نهادی
تو کجا؟ کوچه کجا؟ پنجره‌ی باز کجا؟
من کجا؟ عشق کجا؟ طاقتِ آغاز کجا؟

 

[salvador]

ای عشق بی نشان ز تو من بی نشان شدم

خون دلم بخوردی و در خورد جان شدم


چون کرم‌ پیله عشق تنیدم به خویش بر

چون پرده راست گشت من اندر میان شدم


- عطار



​

 

[الناز تبریز]

ای عشق بی نشان ز تو من بی نشان شدم

خون دلم بخوردی و در خورد جان شدم


چون کرم‌ پیله عشق تنیدم به خویش بر

چون پرده راست گشت من اندر میان شدم


- عطار



​

میرسی روزی به آن چیزی که میخواهی ولی
در رسیدنهای خود تغییر پیدا میکنی

چشم میدوزی به او از دور و میپرسی چرا
نیمه گمگشته ات را دیر پیدا میکنی

 

[qalam]

میرسی روزی به آن چیزی که میخواهی ولی
در رسیدنهای خود تغییر پیدا میکنی

چشم میدوزی به او از دور و میپرسی چرا
نیمه گمگشته ات را دیر پیدا میکنی

یک به یک یا مژه هایت دل من درگیر است
میله های قفسم را نشمارم چه کنم...

 

[الناز تبریز]

یک به یک یا مژه هایت دل من درگیر است
میله های قفسم را نشمارم چه کنم...

من در بهشت عشق تو آدم شدم، ولی
خود را خراب خوردن گندم نمی کنم
ای بهترین بهانه برای نمردنم
دیگر تو را میان غزل گم نمی کنم

 

[سیامک ترکاشون]

مهد شمس وکعبه ملای روم
کاروانا خوش فرود ای ودر ای
شهر تبریز است وجان قربان جانان می کند
سرمه چشم از غبار کفش میهمان می کند.

 

[لیمویی]

مهد شمس وکعبه ملای روم
کاروانا خوش فرود ای ودر ای
شهر تبریز است وجان قربان جانان می کند
سرمه چشم از غبار کفش میهمان می کند.

مشاهده پیوست 252214

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود..

 

[الناز تبریز]

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود..

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]در چشم باد، لاله فقط پرپرش خوش است[/FONT]

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]خورشید روز واقعه خاکسترش خوش است[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif] [/FONT]

[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]از باغها شنیده‌ام این را که عطر یاس[/FONT]
[FONT=tahoma, verdana, arial, helvetica, sans-serif]گاهی نه پشت پنجره، لای درش خوش است[/FONT]

 

[old eng]

در چشم باد، لاله فقط پرپرش خوش است

خورشید روز واقعه خاکسترش خوش است


از باغها شنیده‌ام این را که عطر یاس
گاهی نه پشت پنجره، لای درش خوش است

تا من چشم مست تو دیدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشیدم
شد زمین مست، آسمان مست،
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست

 

[الناز تبریز]

تا من چشم مست تو دیدم
ز ساغر عشقت دو جرعه چشیدم
شد زمین مست، آسمان مست،
بلبلان نغمه خوان مست
باغ مست و باغبان مست

تا شبِ زلف تو با ماه رخت تلفیق شد
بر مسیر شعر گفتن، دستِ من تشویق شد
از دواتِ چشمِ تو، خطّاط ابرویت کشید
ابروانت بعد از آن سرمشق نستعلیق شد

 

[old eng]

تا شبِ زلف تو با ماه رخت تلفیق شد
بر مسیر شعر گفتن، دستِ من تشویق شد
از دواتِ چشمِ تو، خطّاط ابرویت کشید
ابروانت بعد از آن سرمشق نستعلیق شد

چه توصیفی...
دوباره مرغ دلم هوای کربلا کرد
دل شکسته ام رو اسیر و مبتلا کرد...

 

[gelayor14]

چه توصیفی...
دوباره مرغ دلم هوای کربلا کرد
دل شکسته ام رو اسیر و مبتلا کرد...

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و می خواران از نرگس مستش مست

 

[الناز تبریز]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و می خواران از نرگس مستش مست

تو که نزدیک تر از من به منی می دانی
دل که شیداست مرا یاد تو می اندازد
هر زمان نغمه ی عشقی است که من می شنوم
از تو گویاست ، مرا یاد تو می اندازد

 

[سیامک ترکاشون]

دلم شکستی وجانم هنوز چشم براهت
شبی سیاهم ودر ارزوی طلعت ماهت
استاد شهریار.
عکس استاد با نیما یوشیج.

 

[pearan]

دلم شکستی وجانم هنوز چشم براهت
شبی سیاهم ودر ارزوی طلعت ماهت
استاد شهریار.
عکس استاد با نیما یوشیج.
مشاهده پیوست 252243

تو تشنه غزل شهریار و من به که گویم
که شعرتر نتراود برون ز طبع حزینی

 

[سیامک ترکاشون]

در دهه سال1350 که در دانشگاه تبریز دانشجو بودم با یاری وهمت یکی از استادان دانشکده ادبیات که از دوستان استاد شهریار بود افتخارحضور واشنایی با استاد را پیدا نمودم. واین جلسات دیدار وکسب فیض از محضر ان روانشاد بارها تکرار شد. اگرچه اذربایجانی نیستم -اما بعلت علاقه ام به تبریز و غزلیات ترکی استاد بسرعت زبان ترکی را درحد فهم اشعار ایشان اموختم. هیچگاه خاطرات مصاحبت با استاد ومحبت های مردم تبریز را دران سالها از یاد نخواهم برد. وعلت انتخاب اشعار شهریار دراین مشاعره باین خاطر است.روحش شاد ویادش جاودان باد.

یاعلی نام تو بردم نه غمی ماند ونه همی
بابی انت وامی.
گوییا هیچ نه همی به دلم بوده نه غمی
بابی انت وامی.

 

[salvador]

یاران خراب باده و من مست خون دل

مست است هر کسی ز می نوش‌ فام خویش


- فروغی بسطامی
​

 

[old eng]

یاران خراب باده و من مست خون دل

مست است هر کسی ز می نوش‌ فام خویش


- فروغی بسطامی
​

شادم به خیال تو چو مهتاب، شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
چون پرتو ماه آیم و چون سایه دیوار
گامی به سر کوی تو رفتن نتوانم
دور از تو، من سوخته در دامن شبها
چون شمع سحر، یک مژه خفتن نتوانم
**فریاد ز بی‌مهریت ای گل که در این باغ
چون غنچه پاییز، شکفتن نتوانم
ای چشم سخنگوی، تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
استاد شفیعی کدکنی
من عاشق این کارم که چن ده سال پیش استاد شجریان خوندن. واقعا فوق العادست. خیلی فوق العاده.​

 

[naghmeirani]

	مرا، تو، دوست خواندستی، عجب نیست که دشمن، سعی دارد در عذابم.

ابوالقاسم لاهوتی

 

[الناز تبریز]

	مرا، تو، دوست خواندستی، عجب نیست که دشمن، سعی دارد در عذابم.

ابوالقاسم لاهوتی

مُشـــرکان کز هر ســـــــلاحی فتنه و شــر میکُنند
از عـبا هنگامه وز عمّـــامه محشـر میکنند

این محبت محتسب با دکّـــــــهۀ گـــــــــبران نــکرد
کایـن گروه تُحفه با محراب و منبر میـکنند

 

[salvador]

دل در بر من زنده برای غم تست

بیگانه خلق و آشنای غم تست


لطفی است که می‌کند غمت با دل من

ورنه دل تنگ من چه جای غم تست


- مولوی
​

 

[vinca]

دل در بر من زنده برای غم تست

بیگانه خلق و آشنای غم تست


لطفی است که می‌کند غمت با دل من

ورنه دل تنگ من چه جای غم تست


- مولوی
​

تومار زندگانیم ای نیستی بپیچ
دیگر بس است قصه ی ایام هستی ام

رنگ تعلقی نپذیرفت خاطرم
وارسته از تصور اوهام هستی ام

دست طلب بریده ز دامان آرزو
ننهاده سر به بستر آرام هستی ام

 

[الناز تبریز]

تومار زندگانیم ای نیستی بپیچ
دیگر بس است قصه ی ایام هستی ام

رنگ تعلقی نپذیرفت خاطرم
وارسته از تصور اوهام هستی ام

دست طلب بریده ز دامان آرزو
ننهاده سر به بستر آرام هستی ام

ما در این عالم که خود کُنج ملالی بیش نیست
عالمی داریم در کنج ملال خویشتن
سایه‌ی دولت همه ارزانی نو دولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

 

[Sima]

ما در این عالم که خود کُنج ملالی بیش نیست
عالمی داریم در کنج ملال خویشتن
سایه‌ی دولت همه ارزانی نو دولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

نصیحت گوی رندان را که باحکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ میبینم مگرساغرنمیگیرد.

 

[qalam]

دم به دم حلقه این دام شود تنگ تر و من
دست و پایی نزنم خود ز کمندت نرهانم...

 

[vinca]

دم به دم حلقه این دام شود تنگ تر و من
دست و پایی نزنم خود ز کمندت نرهانم...

ملاح که بهر ماه من مهد آراست
گفتی کشتی مرا چو کشتی شد راست

چندان خبرم بود که او کشتی خواست
در آب نشست و آتش از من برخاست

 

[الناز تبریز]

ملاح که بهر ماه من مهد آراست
گفتی کشتی مرا چو کشتی شد راست

چندان خبرم بود که او کشتی خواست
در آب نشست و آتش از من برخاست

تا دست به دامان ریا افتادند
بی وقفه به یاد شهدا افتادند
شوخی ، شوخی به شاخه ها سنگ زدند
جدی جدی پرنده ها افتادند !​

 

[ni_rosa_ce]

تا دست به دامان ریا افتادند
بی وقفه به یاد شهدا افتادند
شوخی ، شوخی به شاخه ها سنگ زدند
جدی جدی پرنده ها افتادند !​

دامن آلودده نشو تا به عزیزی برسی
عصمت یوسف خود را به زلیخا مفروش

مهدی سهیلی