مشاعرۀ سنّتی

[Sahar Gh]

ز روزگار جوانی خبر چه می پرسی چو برق امد و چو ابر نوبهار گذشت

تو را من چشم در راهم ...شباهنگام ..که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

 

[مخی گیان]

تو را من چشم در راهم ...شباهنگام ..که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی

یک لحظه تمام آسمان را در هاله ای از بلور دیدم خود را و ترا و زندگی را در دایرههای نور دیدم

 

[Sahar Gh]

یک لحظه تمام آسمان را در هاله ای از بلور دیدم خود را و ترا و زندگی را در دایرههای نور دیدم

ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز

 

[مخی گیان]

ما لعبتکانیم و فلک لعبت باز
از روی حقیقتی نه از روی مجاز

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد

 

[baran 2012]

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد

دل به کوشش آرزو را پخته نتوانست کرد

در بغل نتوان رساندن میوه های خام را

- صائب تبریزی

 

[رجایی اشکان]

دل به کوشش آرزو را پخته نتوانست کرد

در بغل نتوان رساندن میوه های خام را

- صائب تبریزی

[FONT=&quot]آزادگی را من ندیدم این زمان غیر از کلامی[/FONT]
[FONT=&quot]جز این اگر دیدی به او جانا رسان از ما سلامی[/FONT]

 

[vinca]

آزادگی را من ندیدم این زمان غیر از کلامی
جز این اگر دیدی به او جانا رسان از ما سلامی

یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم
یکسان گشته‌است اندک و بسیارم

یک ره گشتیم با دو عالم زان رو
یکرنگ شده است سبحه و زنارم

 

[*zahedan]

یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم
یکسان گشته‌است اندک و بسیارم

یک ره گشتیم با دو عالم زان رو
یکرنگ شده است سبحه و زنارم

ما را اگرچه بازیِ دُنیا خراب کرد...
اَما به لُطفِ روضه‌ي اَرباب بِهتریم!!!

​

 

[vinca]

ما را اگرچه بازیِ دُنیا خراب کرد...
اَما به لُطفِ روضه‌ي اَرباب بِهتریم!!!

مار دو سر چهار چشم است ای دوست
کز پای من و گوشت همی خاید و پوست

زین چرخ که خوش زشت و رویش نیکوست
نالم که چنین مرا همی هدیه اوست

 

[*zahedan]

مار دو سر چهار چشم است ای دوست
کز پای من و گوشت همی خاید و پوست

زین چرخ که خوش زشت و رویش نیکوست
نالم که چنین مرا همی هدیه اوست

تصویر خیالش دل ما را خون کرد
با چشم من خسته هزار افسون کرد
از خانه ی دل رفت چو لیلا یک شب
در دهکده ی عشق مرا مجنون کرد
​

 

[رجایی اشکان]

تصویر خیالش دل ما را خون کرد
با چشم من خسته هزار افسون کرد
از خانه ی دل رفت چو لیلا یک شب
در دهکده ی عشق مرا مجنون کرد
​

[FONT=&quot]در دلم ابر تو می بارد عشق[/FONT]
[FONT=&quot]سینه ام داغ تو را دارد عشق[/FONT][FONT=&quot][/FONT]
[FONT=&quot]باورم نیست کسی زخم تو را[/FONT]
[FONT=&quot]بر دل خون شده نگذارد عشق[/FONT]

 

[baran 2012]

در دلم ابر تو می بارد عشق
سینه ام داغ تو را دارد عشق
باورم نیست کسی زخم تو را
بر دل خون شده نگذارد عشق

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست
یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

صائب تبربزی

 

[رجایی اشکان]

قفس تنگ فلک، جای پرافشانی نیست
یوسفی نیست در این مصر که زندانی نیست

صائب تبربزی

[FONT=&quot]تا کى دل من چشم به در داشته باشد؟[/FONT]
[FONT=&quot]اى کاش کسى از تو خبر داشته باشد[/FONT]

 

[baran 2012]

تا کى دل من چشم به در داشته باشد؟
اى کاش کسى از تو خبر داشته باشد

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

 

[رجایی اشکان]

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

[FONT=&quot]دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش[/FONT]
[FONT=&quot] چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب [/FONT]
[FONT=&quot]كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی ؟[/FONT]
[FONT=&quot]كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب...[/FONT]

 

[baran 2012]

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب
كجا دنبال مفهومی برای عشق می گردی ؟
كه من این واژه را تا صبح معنا می كنم هر شب...

بر درگه دوست، هر که صادق برود
تا حشر ز خاطرش علائق برود
صد ساله نماز عابد صومعه‌دار
قربان سر نیاز عاشق برود

شیخ بهایی

 

[رجایی اشکان]

بر درگه دوست، هر که صادق برود
تا حشر ز خاطرش علائق برود
صد ساله نماز عابد صومعه‌دار
قربان سر نیاز عاشق برود

شیخ بهایی

[FONT=&quot]دلم باغی پر از ریحان و گل بود[/FONT]
[FONT=&quot]به روی رود عشقت مثل پل بود[/FONT]
[FONT=&quot]نگاهم کردی و ویران شد این دل[/FONT]
[FONT=&quot]مگر چشم تو از قوم مغول بود؟[/FONT]

 

[*zahedan]

دلم باغی پر از ریحان و گل بود
به روی رود عشقت مثل پل بود
نگاهم کردی و ویران شد این دل
مگر چشم تو از قوم مغول بود؟

در این زمانه که شرط حیات نیرنگ است
دلم برای رفیقان با وفا تنگ است

​

 

[baran 2012]

دلم باغی پر از ریحان و گل بود
به روی رود عشقت مثل پل بود
نگاهم کردی و ویران شد این دل
مگر چشم تو از قوم مغول بود؟

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

 

[رجایی اشکان]

در این زمانه که شرط حیات نیرنگ است
دلم برای رفیقان با وفا تنگ است

​

[FONT=&quot]تو رفته ای که عشق من از سر بدر کنی[/FONT]
[FONT=&quot]من مانده ام که عشق تو را تاج سر کنم . . .[/FONT]

 

[رجایی اشکان]

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی

[FONT=&quot]یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم[/FONT]
[FONT=&quot]یکسان گشته‌است اندک و بسیارم[/FONT]
[FONT=&quot] [/FONT]
[FONT=&quot]یک ره گشتیم با دو عالم زان رو[/FONT]
[FONT=&quot]یکرنگ شده است سبحه و زنارم[/FONT]

 

[*zahedan]

تو رفته ای که عشق من از سر بدر کنی
من مانده ام که عشق تو را تاج سر کنم . . .

مجنون که کمال عشق و حیرانی داشت
مهری نه چو این مهر که میدانی داشت
این مهر نه عاشقی ست ، مهری ست که آن
با یوسف مصر پیر کنعانی داشت

​

 

[memarmemar]

یک کوچه شده‌است خلوت و بازارم
یکسان گشته‌است اندک و بسیارم

یک ره گشتیم با دو عالم زان رو
یکرنگ شده است سبحه و زنارم

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]موي سپيد را فلکم آسان نداد
اين رشته را به نقد جواني داده ام[/FONT]

 

[baran 2012]

در این زمانه که شرط حیات نیرنگ است
دلم برای رفیقان با وفا تنگ است

​

تار و پود عالم امکان، به هم پیوسته است

عالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد
​

 

[*zahedan]

موي سپيد را فلکم آسان نداد
اين رشته را به نقد جواني داده ام

من آن پیرم که شیران را به بازی برنمیگیرم
تو آهووش چنان شوخی که با من میکنی بازی
​

 

[baran 2012]

موي سپيد را فلکم آسان نداد
اين رشته را به نقد جواني داده ام

​

ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم
دل بـه مهـر بـاده نوشـان بسته ایم
جـان بکــوی مـی فـروشـــان داده ایم
در بـه روی خود فــــروشـــان بستـــه ایم

رهی معیری

 

[*zahedan]

تار و پود عالم امکان، به هم پیوسته است

عالمی را شاد کرد آنکس که یک دل شاد کرد
​

در مکتب ما رسم فراموشي نيست
​

در مسلک ما عشق هم آغوشي نيست
​

مهر تو اگر به هستي ما افتاد
​

هرگز به سرم خيال خاموشي نيست

​

 

[رجایی اشکان]

موي سپيد را فلکم آسان نداد
اين رشته را به نقد جواني داده ام

[FONT=&quot]ما ز هر صاحب دلی یک رسته فن آموختیم[/FONT]
[FONT=&quot]عشق از لیلی و صبر از کوه کَن آموختیم[/FONT]
[FONT=&quot]گریه از مرغ سحر ، خود سوزی از پروانه ها[/FONT]
[FONT=&quot]صد سرا ویرانه شد ، تا ساختن آموختیم . . [/FONT]

 

[memarmemar]

ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم
دل بـه مهـر بـاده نوشـان بسته ایم
جـان بکــوی مـی فـروشـــان داده ایم
در بـه روی خود فــــروشـــان بستـــه ایم

رهی معیری

سلام
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مي رسد روزي که شرط عاشقي دلدادگي ست
آن زمان، هر دل فقط يک بار عاشق مي شود[/FONT]

 

[memarmemar]

من آن پیرم که شیران را به بازی برنمیگیرم
تو آهووش چنان شوخی که با من میکنی بازی
​

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم
در میان لاله و گل آشیانی داشتیم[/FONT]