مشاعرۀ سنّتی

[چاو شین]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

ننوازی به سرانگشت مرا ساز خموشم
زخمه بر تار دلم زن که در آری به خروشم...
من زمین گیر گیاهم، تو سبک سیر نسیمی
که به زنجیر وفایت نکشم هرچه بکوشم...

 

[mehdi.chem]

ننوازی به سرانگشت مرا ساز خموشم
زخمه بر تار دلم زن که در آری به خروشم...
من زمین گیر گیاهم، تو سبک سیر نسیمی
که به زنجیر وفایت نکشم هرچه بکوشم...

مرا میبینی و هردم زیادت می کنی دردم
تور ار میبینم و میلم زیادت میشود هر دم

 

[IRANIAN VOCAL]

ننوازی به سرانگشت مرا ساز خموشم
زخمه بر تار دلم زن که در آری به خروشم...
من زمین گیر گیاهم، تو سبک سیر نسیمی
که به زنجیر وفایت نکشم هرچه بکوشم...

مردان خدا پرده ی پندار دریدند ............................. یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

 

[mehdi.chem]

مردان خدا پرده ی پندار دریدند ............................. یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن درآید

 

[*zahedan]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن درآید

در ظلمت غم نهايتي پيدا نيست
جمعند همه و کس چو ما تنها نيست
آنها که به جمع يا که تنها بودند
ز آنها اثر و حکايتي پيدا نيست

 

[IRANIAN VOCAL]

در ظلمت غم نهايتي پيدا نيست
جمعند همه و کس چو ما تنها نيست
آنها که به جمع يا که تنها بودند
ز آنها اثر و حکايتي پيدا نيست

تو کز محنت دیگران بی غمی ........................... نشاید که نامت نهند آدمی

 

[mehdi.chem]

تو کز محنت دیگران بی غمی ........................... نشاید که نامت نهند آدمی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

 

[MaRaL.arch]

تو کز محنت دیگران بی غمی ........................... نشاید که نامت نهند آدمی

یار من باش که زیبا فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین من است
​

 

[چاو شین]

یار من باش که زیبا فلک و زینت دهر
از مه روی تو و اشک چو پروین من است
​

تا نیست نگردی، ره هستت ندهند


این مرتبه با همت پستت ندهند


چون شمع قرار سوختن گر ندهی


سر رشتهٔ روشنی به دستت ندهند

 

[IRANIAN VOCAL]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد ................. وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

 

[چاو شین]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

ســنگ در برکـــــه مـــی اندازم و مــــی پندارم
بــا همیــن ســـنگ زدن ، مـاه به هم می ریزد
عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است
گـــاه مــــی مــانـد و نـاگـــاه بــه هــم می ریزد

 

[MaRaL.arch]

سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد ................. وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

تا نیست نگردی، ره هستت ندهند


این مرتبه با همت پستت ندهند


چون شمع قرار سوختن گر ندهی


سر رشتهٔ روشنی به دستت ندهند

دل از من برد و روي از من نهان كرد
خدا را با كه اين بازي توان كرد...؟
​

 

[mehdi.chem]

دل از من برد و روي از من نهان كرد
خدا را با كه اين بازي توان كرد...؟
​

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

 

[MaRaL.arch]

دائم گل این بستان شاداب نمیماند
دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

​

 

[چاو شین]

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود
رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

​

در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود


با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود


زهرست گناه و توبه تریاک وی است


چون زهر به جان رسید تریاک چه سود

 

[*zahedan]

در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود


با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود


زهرست گناه و توبه تریاک وی است


چون زهر به جان رسید تریاک چه سود

دلا ز ساغر بزم خيال ما چه خبر؟
نفس گذشت از ان چشمه ي صفا چه خبر؟

 

[MaRaL.arch]

در دل همه شرک و روی بر خاک چه سود


با نفس پلید جامهٔ پاک چه سود


زهرست گناه و توبه تریاک وی است


چون زهر به جان رسید تریاک چه سود

در حريم عشق نتوان زد دم از گفت و شنيد
زآنكه آنجا جمله اعضا چشم بايد بود و گوش

 

[mehdi.chem]

دلا ز ساغر بزم خيال ما چه خبر؟
نفس گذشت از ان چشمه ي صفا چه خبر؟

روز گار و هرچه در وی هست بس ناپایدار است
ای شب هجران تو پندارم برون از روزگاری

 

[mehdi.chem]

در حريم عشق نتوان زد دم از گفت و شنيد
زآنكه آنجا جمله اعضا چشم بايد بود و گوش

شنیدم سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن میکند که بتوان گفت

 

[MaRaL.arch]

شنیدم سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن میکند که بتوان گفت

تا نگردي آشنا زين پرده رمزي نشنوي
گوش نامحرم نباشد جاي پيغام سروش

 

[چاو شین]

شنیدم سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن میکند که بتوان گفت

تا برآيد عطر مستي از دل جام نشاط
در گلاب شادماني شربت غم داشتن
مهتر رمز بزرگي در بشر داني كه چيست
مردم محتاج را بر خود مقدم داشتن

 

[mehdi.chem]

تا نگردي آشنا زين پرده رمزي نشنوي
گوش نامحرم نباشد جاي پيغام سروش

شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند فلب همه صف شکنان...

 

[MaRaL.arch]

شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند فلب همه صف شکنان...

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا

 

[چاو شین]

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر میخواستی حالا چرا

از هستی خویش تا پشیمان نشوی


سر حلقهٔ عارفان و مستان نشوی


تا در نظر خلق نگردی کافر


در مذهب عاشقان مسلمان نشوی

 

[*zahedan]

از هستی خویش تا پشیمان نشوی


سر حلقهٔ عارفان و مستان نشوی


تا در نظر خلق نگردی کافر


در مذهب عاشقان مسلمان نشوی

يكي پرسيد چرا شعرت غمينه
نگاهت با يه دنيا غم عجينه
چه ميدوني كه مو در خاطراتوم
غمي داروم كه با شعرم قرينه

 

[چاو شین]

يكي پرسيد چرا شعرت غمينه
نگاهت با يه دنيا غم عجينه
چه ميدوني كه مو در خاطراتوم
غمي داروم كه با شعرم قرينه

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

 

[*zahedan]

هنگام سپیده دم خروس سحری
دانی که چرا همی کند نوحه گری
یعنی که نمودند در آیینه صبح
کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

یارب .دل من خون شد و . از دیده برون شد
رحمی بنما ...بنده ی تو ..سوی جنون شد

 

[MaRaL.arch]

یارب .دل من خون شد و . از دیده برون شد
رحمی بنما ...بنده ی تو ..سوی جنون شد

دل من نه مرد آن است که با غمش سرآید
مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی؟
​

 

[چاو شین]

دل من نه مرد آن است که با غمش سرآید
مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی؟
​

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد

 

[*zahedan]

دل من نه مرد آن است که با غمش سرآید
مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی؟
​

يكي بنام عشق نشسته به انتظار وصال
بخون دل ، نتوان ساده کرد امر محال
مرمت دل عاشق بدست معشوق است
صداي دوست کجا و ترنم دجال