مشاعرۀ سنّتی

[Silence92]

مجنون چو شنید پند خویشان

از تلخی پند شد پریشان

نام تو را تا می برم قلبم غریبی می کند
چشم انتظاری در دلم درد عجیبی می کند

 

[sage007]

نام تو را تا می برم قلبم غریبی می کند
چشم انتظاری در دلم درد عجیبی می کند

دیوانه منم به رای و تدبیر

در گردن تو چراست زنجیر

 

[Silence92]

دیوانه منم به رای و تدبیر

در گردن تو چراست زنجیر

روزی که مرا بر گل رویت نظر افتاد
احساس نمودم که دلم در خطر افتاد

 

[sage007]

روزی که مرا بر گل رویت نظر افتاد
احساس نمودم که دلم در خطر افتاد

در بادیهٔ عشق تو تا پای نهادم

یکباره بشد دین و دل و عقل ز دستم

 

[Silence92]

در بادیهٔ عشق تو تا پای نهادم

یکباره بشد دین و دل و عقل ز دستم

منم عاشق مرا غم سازگار است
تو معشوقی تو را با غم چه کار است ؟

 

[غمین]

در بادیهٔ عشق تو تا پای نهادم

یکباره بشد دین و دل و عقل ز دستم

من چشم ازو چگونه توانم نگاه داشت کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم​

 

[Silence92]

من چشم ازو چگونه توانم نگاه داشت کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم​

من نوشتم این سخن از بهر دوست
تا بداند این دلم در فکر اوست

 

[غمین]

من نوشتم این سخن از بهر دوست
تا بداند این دلم در فکر اوست

تو مو میبینی و من پیچش مو
تو ابرو من اشارت های ابرو

 

[sage007]

من نوشتم این سخن از بهر دوست
تا بداند این دلم در فکر اوست

تویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس

ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

 

[sage007]

تو مو میبینی و من پیچش مو
تو ابرو من اشارت های ابرو

ویران نه چنان شد است کارم

کابادی خویش چشم دارم

 

[Silence92]

تو مو میبینی و من پیچش مو
تو ابرو من اشارت های ابرو

وصال او زعمر جاودان به

خداوندا مرا آن ده که آن به

 

[Silence92]

ویی آن گوهر پاکیزه که در عالم قدس

ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح ملک

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا
تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا

 

[Silence92]

ویران نه چنان شد است کارم

کابادی خویش چشم دارم

مکن زغصه شکایت که در طریق طلب

به راحتی نرسید انکه زحمتی نکشید

 

[sage007]

وصال او زعمر جاودان به

خداوندا مرا آن ده که آن به

هر صبحدمی شدی شتابان

سرپای برهنه در بیابان

 

[غمین]

ویران نه چنان شد است کارم

کابادی خویش چشم دارم

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست​

 

[Silence92]

هر صبحدمی شدی شتابان

سرپای برهنه در بیابان

نازی که زلبخند گل یاس هویداست
زیبایی عشق است که در چشم تو پیداست

 

[sage007]

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا
تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا

ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک

حق نگه دار که من می‌روم الله معک

 

[Silence92]

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست
تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست​

تو با من باش و بگذارعالمی از من جدا گردد
چو یکدم با تو بنشینم دل از هر غم رها گردد

 

[غمین]

هر صبحدمی شدی شتابان

سرپای برهنه در بیابان

نقش بند جان که جان​ها جانب او مایلست
عاقلان را بر زبان و عاشقان را در دلست​

 

[Silence92]

ای دل ریش مرا با لب تو حق نمک

حق نگه دار که من می‌روم الله معک

کاش معشوق از عاش طلب جان می کرد
تا که هر بی سرو پایی نشود عاشق و دلدار کسی

 

[Silence92]

نقش بند جان که جان​ها جانب او مایلست
عاقلان را بر زبان و عاشقان را در دلست​

تو را پرواز بس زود است و دشوار
ز نو کاران که خواهد کار بسیار

 

[sage007]

تو را پرواز بس زود است و دشوار
ز نو کاران که خواهد کار بسیار

روی خوب است و کمال هنر و دامن پاک

لاجرم همت پاکان دو عالم با اوست

 

[sage007]

کاش معشوق از عاش طلب جان می کرد
تا که هر بی سرو پایی نشود عاشق و دلدار کسی

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا

یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

 

[رجایی اشکان]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا

یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

او ، روشني و گرمي بازار وجود است .
در سينه من نيز ، دلي گرم تر از اوست .

 

[M@TI$A]

او ، روشني و گرمي بازار وجود است .
در سينه من نيز ، دلي گرم تر از اوست .

تـــا توانی رفع غم از خـــــاطـــری غمنــــاک کـن

در جهـان گریاندن آسان است، اشکـی پاک کن
​

 

[sage007]

او ، روشني و گرمي بازار وجود است .
در سينه من نيز ، دلي گرم تر از اوست .

ترکانه ز خانه رخت بربست

در کوچگه رحیل بنشست

 

[sage007]

تـــا توانی رفع غم از خـــــاطـــری غمنــــاک کـن

در جهـان گریاندن آسان است، اشکـی پاک کن
​

نه بر در دیر خود پناهی

نه بر سر کوی دوست راهی :|

 

[Silence92]

نه بر در دیر خود پناهی

نه بر سر کوی دوست راهی :|

یك دست آوازی ندارد نازنینم

ما خامشان این دست های بی دهانیم

افسانه ها ،‌میدان عشاق بزرگند

ما عاشقان كوچك بی داستانیم

 

[رجایی اشکان]

یك دست آوازی ندارد نازنینم

ما خامشان این دست های بی دهانیم

افسانه ها ،‌میدان عشاق بزرگند

ما عاشقان كوچك بی داستانیم

ما ، آتش افتاده به نيزار ملاليم ،
ما عاشق نوريم و سروريم و صفاييم ،
بگذار كه – سرمست و غزل خوان – من و خورشيد :
بالي بگشاييم و به سوي تو بياييم .

 

[sage007]

یك دست آوازی ندارد نازنینم

ما خامشان این دست های بی دهانیم

افسانه ها ،‌میدان عشاق بزرگند

ما عاشقان كوچك بی داستانیم

مجنون که بلند نام عشقست

از معرفت تمام عشقست