مشاعرۀ سنّتی

[فانوس خیس]

شعره یه طرف..خوندنش یه طرف..جالب بود!


ژاله ای داغ دلی شمع شبستان وجود
مشعل افروخته از خیمه سوزان خودیم

مردان خدا پرده پندار دريدند
يعنی همه جا غير خدا هيچ نديدند

 

[baran72]

مردان خدا پرده پندار دريدند
يعنی همه جا غير خدا هيچ نديدند

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دایما یکسان نماند حال دوران غم مخور

 

[فانوس خیس]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دایما یکسان نماند حال دوران غم مخور

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن​

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن​

 

[baran72]

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن​

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن​

نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد
حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد

 

[فانوس خیس]

نعره زد عشق که خونین جگری پیدا شد
حسن لرزید که صاحب نظری پیدا شد

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گر چه دربانی میخانه فراوان کردم

 

[farzaneh ba]

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گر چه دربانی میخانه فراوان کردم

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی.........................تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

 

[فانوس خیس]

معرفت نیست در این قوم خدا را سببی.........................تا برم گوهر خود را به خریدار دگر

راز درون پرده ز رندان مست پرس ​

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را​

 

[self.f_t_m990]

راز درون پرده ز رندان مست پرس ​

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را​

الا ای پير فرزانه مکن عیبم ز ميخانه // که من در ترک پيمانه دلی پيمان شکن دارم

 

[baran72]

الا ای پير فرزانه مکن عیبم ز ميخانه // که من در ترک پيمانه دلی پيمان شکن دارم

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم

 

[self.f_t_m990]

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم

من از بیگانگان هرگز ننالم//که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

 

[baran72]

من از بیگانگان هرگز ننالم//که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

دیوانه چون طغیان کند زنجیر زندان بشکند
از زلف لیلی حلقه ای در گردن مجنون کنید

 

[maryam-25]

دیوانه چون طغیان کند زنجیر زندان بشکند
از زلف لیلی حلقه ای در گردن مجنون کنید

سلام به دوست گلم...دوباره
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود ................ تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی ................ جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود

 

[baran72]

سلام به دوست گلم...دوباره
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود ................ تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی ................ جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود

در شب هجران مرا پروانه ی وصلی فرست
ورنه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع

 

[maryam-25]

در شب هجران مرا پروانه ی وصلی فرست
ورنه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع

علی ای همای رحمت تو چه ایتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را

 

[baran72]

علی ای همای رحمت تو چه ایتی خدا را
که به ما سوا فکندی همه سایه هما را

آسایش دو گیتی تقسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 

[maryam-25]

آسایش دو گیتی تقسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا

این همه نقش عجب بردر و دیوار وجود
هرکه فکرت نکند نقش بود بر دیوار

 

[baran72]

این همه نقش عجب بردر و دیوار وجود
هرکه فکرت نکند نقش بود بر دیوار

راه پنهانی میخانه نداند همه کس
جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر

مرسی از همراهیت

 

["Coral"]

راه پنهانی میخانه نداند همه کس
جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگـر

مرسی از همراهیت

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

 

[majid.rk]

راز درون پرده ز رندان مست پرس


کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

از آن روزی که ما را آفریدی
به غیر از معصیت از ما چه دیدی
خداوندا به حق هشت و چهارت
زما بگذر شتر دیدی ندیدی

 

[فانوس خیس]

از آن روزی که ما را آفریدی
به غیر از معصیت از ما چه دیدی
خداوندا به حق هشت و چهارت
زما بگذر شتر دیدی ندیدی

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش​

میسپارم به تو از چشم حسود چمنش​

 

[majid.rk]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش​

میسپارم به تو از چشم حسود چمنش


​

تویی سرچشمه پاکی و رادی
که فطرت را به جانت آب دادی

 

[فانوس خیس]

تویی سرچشمه پاکی و رادی
که فطرت را به جانت آب دادی

یارب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زانکه چو گردی ز میان برخیزم......

 

[jungle bird]

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست
در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

 

[majid.rk]

مست از می و میخواران از نرگس مستش مست
در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست

تو کز مهنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

 

[self.f_t_m990]

تو کز مهنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین // در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو //زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست

 

[فانوس خیس]

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین // در یکتای که و گوهر یک دانه کیست

گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو //زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست

تو را ان به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشگر نمی ارزد

 

[ghazal1991]

تو را ان به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشگر نمی ارزد

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

 

[فانوس خیس]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

تا بود بار غمت بر دل بی​هوش مرا

سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

 

[majid.rk]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

تاج از فرق فلک برداشتن
تا ابد آن تاج بر سر داشتن
در بهشت آرزو ره یافتن
ملک عالم را مسخر داشتن
بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن

 

[فانوس خیس]

تاج از فرق فلک برداشتن
تا ابد آن تاج بر سر داشتن
در بهشت آرزو ره یافتن
ملک عالم را مسخر داشتن
بر تو ارزانی که ما را خوش تر است
لذت یک لحظه مادر داشتن

نه آن شبست که کس در میان ما گنجد

به خاک پایت اگر ذره در هوا گنجد