مشاعرۀ سنّتی

[self.f_t_m990]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد
چو بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد

دل را به کف هر که نهم باز پس آرد// کس تاب نگه داری ديوانه ندارد

 

[|PlaNeT|]

دل را به کف هر که نهم باز پس آرد// کس تاب نگه داری ديوانه ندارد

دست او هست ابر و دریا دل

ابر شاگرد و نایبش دریاست

 

[فانوس خیس]

دست او هست ابر و دریا دل

ابر شاگرد و نایبش دریاست

تنها ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود

 

[mani24]

تنها ز راز دل من پرده بر افتاد
تا بود فلک شیوه ی او پرده دری بود

دزدانه در آمد از درم دوش

افگنده کمند زلف بردوش

برخاستم و فتادم از پای

چون او بنشست رفتم از هوش

 

[|PlaNeT|]

دزدانه در آمد از درم دوش

افگنده کمند زلف بردوش

برخاستم و فتادم از پای

چون او بنشست رفتم از هوش

شب های شعر خوانی من بی فروغ نیست

اما تو با چراغ بیا تا ببینیم

 

[mani24]

شب های شعر خوانی من بی فروغ نیست

اما تو با چراغ بیا تا ببینیم

مرده را حسرت زمردن نیست هست از بهر آنکه
باز می گیرند زوهم صحبتان دیدار خویش

هر که روزی ناوکی خوردست او داند که چیست
درد مجروحی که نالد از دل افگار خویش

راز با دیوار هم گفتن نمی آرم ازانک
گوشها می بینم از هر سو پس دیوار خویش

 

[فانوس خیس]

مرده را حسرت زمردن نیست هست از بهر آنکه
باز می گیرند زوهم صحبتان دیدار خویش

هر که روزی ناوکی خوردست او داند که چیست
درد مجروحی که نالد از دل افگار خویش

راز با دیوار هم گفتن نمی آرم ازانک
گوشها می بینم از هر سو پس دیوار خویش

شیر بی دم و سر و اشکم که دید
این چنین شیری خدا خود نا فرید

 

[farzaneh ba]

شیر بی دم و سر و اشکم که دید
این چنین شیری خدا خود نا فرید

دوش دیدیم که ملائک در میخانه زدند.......................گل آدم بسرشتی و به پیمانه زدند

 

[gelayor14]

دوش دیدیم که ملائک در میخانه زدند.......................گل آدم بسرشتی و به پیمانه زدند

دست از طلب ندارم تا کام من برآری
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

 

[فانوس خیس]

دست از طلب ندارم تا کام من برآری
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[|PlaNeT|]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

نشد گرم از سرودش خانه عشق و اميد من


كنون دور از كبوتر ، لانه خالی، آسمان خاليست

 

[farzaneh ba]

نشد گرم از سرودش خانه عشق و اميد من


كنون دور از كبوتر ، لانه خالی، آسمان خاليست

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج...............سزد اگر همه دلبران دهندت باج

 

[فانوس خیس]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج...............سزد اگر همه دلبران دهندت باج

جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز به کرشمه ی ساقی کنم نثار

 

[|PlaNeT|]

جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز به کرشمه ی ساقی کنم نثار

رازی است در نگاهت شرمنده و صمیمی

هی خشک شد دهانم ، هی لال شد زبانم

 

[فانوس خیس]

رازی است در نگاهت شرمنده و صمیمی

هی خشک شد دهانم ، هی لال شد زبانم

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد
حدیثم نکته ی هر محفلی بود

 

[|PlaNeT|]

مرا تا عشق تعلیم سخن کرد
حدیثم نکته ی هر محفلی بود

در گوشه ای از آسمان ابری شبیه سایه ی من بود

ابری كه شاید مثل من آماده ی فریاد كردن بود

 

[فانوس خیس]

در گوشه ای از آسمان ابری شبیه سایه ی من بود

ابری كه شاید مثل من آماده ی فریاد كردن بود

دردی ست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن

 

[|PlaNeT|]

دردی ست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن

ناشناسی در عبور از سرزمین بی نشانی

گرچه ویران خاكش اما آشنا با خشت جانم

 

[فانوس خیس]

ناشناسی در عبور از سرزمین بی نشانی

گرچه ویران خاكش اما آشنا با خشت جانم

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
فضای اسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

 

[|PlaNeT|]

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
فضای اسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

دلم فریاد می خواهد ولی در انزوای خویش

چه بی آزار با دیوار نجوا می كنم هر شب

 

[majid.rk]

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
فضای اسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

دیشب سکوتی روح جنگل را تکان داد
گویی در ساحل درختی تشنه جان داد

 

[gelayor14]

دیشب سکوتی روح جنگل را تکان داد
گویی در ساحل درختی تشنه جان داد

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

 

[maryam-25]

دلا تا کی در این زندان فریب این و آن بینی
یکی زین چاه ظلمانی برون شو تا جهان بینی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

 

[فانوس خیس]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

سبک باران به شور آیند از هر حرف بی مغزی
به فریاد آورد اندک نسیمی هر نیستان را

 

[majid.rk]

سبک باران به شور آیند از هر حرف بی مغزی
به فریاد آورد اندک نسیمی هر نیستان را

افسوس که سرمایه زکف بیرون شد
در پای اجل بسی جگر ها خون شد
کس نامد ار آن جهان که پرسم از اوی
احوال مسافران دنیا چون شد

 

[فانوس خیس]

افسوس که سرمایه زکف بیرون شد
در پای اجل بسی جگر ها خون شد
کس نامد ار آن جهان که پرسم از اوی
احوال مسافران دنیا چون شد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس

 

[gelayor14]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شده ام بی سر و سامان که مپرس

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

 

[|PlaNeT|]

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

در نگاه تو که پيوند زد اندوه مرا ؟
​

چه کسی گل شد و لبخند زد اندوه مرا ؟!
​

 

[فانوس خیس]

در نگاه تو که پيوند زد اندوه مرا ؟
​

چه کسی گل شد و لبخند زد اندوه مرا ؟!
​

ابر و باد و مه و خورسید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

 

[majid.rk]

ابر و باد و مه و خورسید و فلک در کارند
تا تو نانی به کف آری و به غفلت نخوری

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور