مشاعره با شعر سعدی

[seashell]

1. ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
   چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد.بدو

دلم از دست غمت دامن صحرا بگرفت
غمت از سر ننهم گر دلت از ما بگرفت

 

[joey]

1. ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
   چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد.بدو

اینم از حافظه .... از سعدی نیس .....

دیدی ای دل که دگر باره چه آمد پیشم
چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم؟

 

[فانوس خیس]

اینم از حافظه .... از سعدی نیس .....

دیدی ای دل که دگر باره چه آمد پیشم
چه کنم با که بگویم چه خیال اندیشم؟

ما خود نمی‌رویم دوان در قفای کس

آن می‌برد که ما به کمند وی اندریم


سعدی تو کیستی که در این حلقه کمند

چندان فتاده‌اند که ما صید لاغریم



دیگه چی؟؟؟؟؟؟؟؟/
شعر نمیبینم........

 

["Coral"]

ما خود نمی‌رویم دوان در قفای کس

آن می‌برد که ما به کمند وی اندریم


سعدی تو کیستی که در این حلقه کمند

چندان فتاده‌اند که ما صید لاغریـم



دیگه چی؟؟؟؟؟؟؟؟/
شعر نمیبینم........

مـن از تو پیش که نالم که در شریعت عشق
معاف دوست بدارند قتل عمدا را

 

[mani24]

مـن از تو پیش که نالم که در شریعت عشق
معاف دوست بدارند قتل عمدا را

ای لعبت خندان لب لعلت که مزیده‌ست؟
وی باغ لطافت به رویت که گزیده‌ست؟

 

["Coral"]

ای لعبت خندان لب لعلت که مزیده‌ست؟
وی باغ لطافت به رویت که گزیده‌ست؟

تـو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی

مرا برآتش عشقت نشاندی و ننشستـی

 

[toghrol1]

تـو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستی

مرا برآتش عشقت نشاندی و ننشستـی

یک روز عنایت کن و تیری به من انداز/ باشد که تفرج بکنم دست و کمانت

 

[joey]

یک روز عنایت کن و تیری به من انداز/ باشد که تفرج بکنم دست و کمانت

تا بار غمت بر دل بی هوش مرا
سوز عشقت ننشاید زجگر جوش مرا

 

[فانوس خیس]

تا بار غمت بر دل بی هوش مرا
سوز عشقت ننشاید زجگر جوش مرا

از غارت فنا و اجل ایمنست و دور
آن کس که رخت خویش سوی انبیا ببرد

 

[هزاردستان]

از غارت فنا و اجل ایمنست و دور
آن کس که رخت خویش سوی انبیا ببرد

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

 

[mani24]

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

مرا به عاقبت این شوخ سیمتن بکشد
چو شمع سوخته روزی در انجمن بکشد

 

[عطار]

در بادیه تشنگان بمردند

وز حله به کوفه می‌رود آب

 

[دختر شرقی]

با خردمندی و خوبی پارسا و نیک خوست

صورتی هرگز ندیدم کاین همه معنی در اوست

 

[فانوس خیس]

با خردمندی و خوبی پارسا و نیک خوست

صورتی هرگز ندیدم کاین همه معنی در اوست

تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی

به از این چه ارمغانی که تو خویشتن بیایی

 

[دختر شرقی]

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

 

[فانوس خیس]

یارا بهشت صحبت یاران همدمست

دیدار یار نامتناسب جهنمست

توخود ای گوهر یکدانه کجایی آخر
کز غمت دیده مردم همه دریا باشد

 

[دختر شرقی]

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

 

[فانوس خیس]

دوست دارم که بپوشی رخ همچون قمرت

تا چو خورشید نبینند به هر بام و درت

تو بر کنار فراتی ندانی این معنی

به راه بادیه دانند قدر آب زلال

​

 

[دختر شرقی]

لاابالی چه کند دفتر دانایی را

طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

 

[فانوس خیس]

لاابالی چه کند دفتر دانایی را

طاقت وعظ نباشد سر سودایی را

اگر برهنه نباشی که شخص بنمایی

گمان برند که پیراهنت گل آکند است

 

[دختر شرقی]

تو پادشاهی گر چشم پاسبانان همه شب

به خواب درنرود پادشا چه غم دارد

 

[فانوس خیس]

تو پادشاهی گر چشم پاسبانان همه شب

به خواب درنرود پادشا چه غم دارد

دربند خوبرویان خوشتر که رستگاری


زاول وفا نمودی چندان که دل ربودی

 

[دختر شرقی]

یار باید که هر چه یار کند

بر مراد خود اختیار کند

 

[فانوس خیس]

یار باید که هر چه یار کند

بر مراد خود اختیار کند

درد دل پوشیده مانی تا جگر پرخون شود

به که با دشمن نمایی حال زار خویش را

 

[عطار]

ای سهی سرو روان آخر نگاهی باز کن


تا به خدمت عرضه دارم افتقار خویش را

 

[دختر شرقی]

اخترانی که به شب در نظر ما آیند

پیش خورشید محالست که پیدا آیند

 

[عطار]

دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت
دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست

 

[دختر شرقی]

تیغ برآر از نیام زهر برافکن به جام

کز قبل ما قبول وز طرف ما رضاست

 

[عطار]

تا دست‌ها کمر نکنی بر میان دوست
بوسی به کام دل ندهی بر دهان دوست

 

[naghmeirani]

تا پای مبارکش ببوسم

قاصد که پیام دلبر آورد