سلام.
اول از همه باید بگم وقتی شما گفتین داخل جی آب رفتین واسه عکس، اصلا تعجب نکردم. من اعتقاد دارم برای گرفتن یک عکس باید زحمت زیادی کشید. نباید فعالیتمون برای عکس تنها زحمت فشردن دکمه شاتر باشه.
اتفاقا آماده کردن محیط و زحمت جایگیری مناسب خیلی مهمه. اینکه بری جاهایی که واقعا مشقت داره. یه بار تو تلوزین دیدم یک عکاس رفته بود دقیقا دهنه آتشفشان در حال فواران برای گرفتن عکس و داشت از گدازه ها عکس میگرفت، آتشفشان داشت کم کم گدازه ها رو میداد بیرون و حتی سه پایه دوربین و لباس عکاس (که از جنس مخصوص بود) هم آتش گرفت ولی اون عکاس تمرکزش رو از دست نداد!!!
بلی. اینه. من یه عکسهایی از یک روستای کودکی در تایپیک خودم دارم که با موبایل 5 مگا پیکسل خودم گرفتم ، برای گرفتن اونها رفتم ته دره، بالای تپه ها. روی دیوار. خیلی هم قشنگ شدن.
در مورد سوالات استارتر محترم:
1- برای جای دادن یک سوژه بزرگ در یک عکس میتونیم از لنزهای واید و یا لنزهای مخصوص استفاده کنیم، در دوربین های slr البته. من خودم دوربین حرفه ای ندارم. برای همین برای جا دادنش مجبورم فاصله ام رو از سوژه تا حد ممکن زیاد کنم تا بتونم کل سوژه رو جا بدم. همچنین باید ابعاد عکس رو دقت کنیم. من از ابعاد واید یعنی همون 16در9 برای عکسهایی که بخام عریض یا طویل نشون بدم استفاده میکنم.
2- زوایای دوربین و عکسا بر اساس تجربه به دست میاد. باید از هنرمندان بزرگ یاد گرفت. باید عکسهای متفاوت رو دید و یاد گرفت. همچنین باید واقعا حس و استعداد هنر تجسمی در یکی باشه به نظرم. البته به نظرم بیشتر باید همون گزینه ی یادگرفتن از پیشکسوتان و اساتید رو درنظر داشت. تا جایی که من میدونم وقتی اسم سوژه برج و ساختمان بلند هست یعنی باید از پست ترین نقطه عکس مورد نظر رو گرفت. این روتین ترین روش هست.
همچنین میشه قرار دادن سوژه های کوچک در کنار ساختمان های بلند و تلقین تفاوت بین این دو سوژه و انتقال این حس به بیننده و یا عکس برداری از بالای همون برجها بطوری که سوژه های پست اطراف رو نشون بدیم (بطوری هنرمندانه) و با جلوه های وِیژه هم خیلی مهمه. یک نظر تجربی دیگه منم اینه که وقتی از برج عکس میگیریم حتما در بالای اون از آسمان ابر دار و و یا تلالو خورشید هم استفاده کنیم.
به نظرم قرار گیری در یک فاصله ی طولی مناسب (خیلی زیاد نزدیک نه) خیلی قشنگتر میشه. مثلا شاید بتونم در پایینترین نقطه رو کف قرار بگیریم و نصف ارتفاع ساختمان (از خودم در آوردم) ازش فاصله بگیریم .
یا در بالاترین نقطه ی برج قرار بگیریم و از بالا پایین رو مد نظر قرار بدیم.
قرار گیری در موازات ساختمان و فاصله ی میانی در فاصله طولی دور اون یقینا از ارزش ارتفاع ساختمان کم خواهد کرد، اما ممکنه اینجوری هم بشه عکسهای قشنی گرفت. یعنی بستگی به مهارت عکسا داره. من عکسهای قشنگ اینجوری هم دیدم. البته بازم میگم یقینا دیگه به اون حدی که در شرایط نزدیک و از پایین ساختمان و یا بالای اون عکس میگیریم اون ساختمان رو بلند احساس نخواهیم کرد. ولی میشه اینجوری مناظر قشنگی هم در اورد. مثلا قرار دادن مجومع ی برجها در این عکسها در کنار مناظر طبیعی قشنگ، مثل درختان و یا جاده ها. در این عکسها قرار دادن برجها در کنار جاده ها و یا خیابانها قشنگ در میاد.
3- موعد مناسب برای عکس سوژه های بلند به نظرم زمانی که آسمون نیمه ابری متمال به صاف و یا کاملا آفتابی و همچنین شب هنگام روشن شدن چراغها و نورپردازیهای ساختمانهای مدرن و یا ساختمانهای سنتی با نورپردازیهای حرفه ای هست.
4- بلندتر و یا کوتاهتر نشون دادن ساختمان هم به نظرم یکی با تنظیم ابعاد عکس هست. مثلا وقتی از ابعاد واید استفاده کنیم ساختمان مرتفع نشون داده میشه ولی اگه همون ساختمان رو با ابعاد معمولی نشون بدیم کوتاهتر نشون داده میشه. همچنین نحوه جایگیری دوربین هم هست دیگه. از کجا و چگونه عکس بگیریم. یعنی موقیعیت ساختمان نسبت به سوژه های اطراف رو چطور نشون بدیم و یا دوربین رو در چه فاصله ای قرار بدیم.هر چه فاصله طولیمون از سوژه بیشتر بشه و بقیه ی سوژه ها بیاد تو عکس طبیعتا ساختمان کوتاهتر خواهد شد.
همچنین مهمترین نکته در مورد عکسهای برجها و ساختمانهای مدرن دقت در خطوط هست. خیلییییییی مهمه. اینکه خطوط موجود در ساختمان چوری بیاد. موازی بیاد. کج بیاد. به موازات کادر بندی بیاد. با کادر زاویه دار باشه. به نظرم زمانی که ساختمان خطوط مایل و خمیده داره (معماری اینگونه) باید فقط روی همونا فوکوس کرد جوری که اونا به چشم بزنه.
همچنین کادر بندی عکسها. یعنی به نظرم ساختمان بلند در وسط کادر قرار بگیره و یه فاصله کوتاه تقریبا مثلا یک پنجم از بالای بام ساختمان تا آسمان رعایت کنیم.
نمیدونم دیگه. حرف زیاده. منتظر حضور اساتید و استفاده از نظرات اونها هستم. همه ی بقول یک دوستی تراوشات ذهنی یک بی سواد (خودم) هست

. شاید کلا راه بخطا رفته ام. دی.
دوست دارم یقیه هم بفرمایند تا بیشتر یاد بگیریم.