مرام رفاقت آقايون در مقايسه با خانوم ها!

[100af]

دو روز به عيد مونده بود . و من در به در كتابي كه 100 جا سفارش داده بودم اما دريغ از يكي شون! خيلي ضروري بود .
يكي از دوستان ( از يه شهر ديگه) تونسته بودند كتاب را بخرند! . از شون خواستم كتاب را واسه من بارنامه كنند تا به دستم برسه! گفت كه سرش شلوغه و تا ترمينال شهرشون كه كلا 10 دقيقه راه نيست نمي تونه بياد! مجبور بودم . بايد من مي رفتم شهرشون تا كتاب را بگيرم ! 2 ساعت راه ! اونهم 2 روز قبل عيد كه توي كوچه و پس كوچه هاي شهر خودتم هم گم مي شي!
خب ازش خواستم كجا بيام . ميشه تا ميدون اصلي شهر بيام و شما تشريف بياريد اونجا ؟! ( اين ميدون مركز شهر تا خونشون 5 دقيقه را بود!)
گفت من ساعت ... بايد برم ارايشگاه شما بيا ارايشگاه! فلان خيابون فلان كوچه! سرم داشت گيج مي رفت ! يه ارايشگاه توي كوچه پس كوچه هاي شهري كه تا حالا پاتو اونجا نذاشتي!
خوشبختانه من قبل از وقت آرايشگاه اش رسيدم . پرسيدم كجا بايد بيام؟ گفت من الان فلان خيابونم! بيا اونجا . اين خيابون هم اينقدر پرت بود كه از 5 6 نفري پرسيدم تا تونستم برسم. انگار كسي اصلا نشنيده بود!
وقتي رسيدم خيلي زود اونهم رسيد البته با يه آقايي كه گويا پدرش بود. كتاب را گرفتم . سر ظهر بود . يه تعارف نزد! و گفت مي توني از اون طرف خيابون بر گردي!
اقايي كه تو ماشين بود اصلا پاين نيومد!

برگشتم . توي راه ياد اون چند تا كتابي بودم كه واسش خريده بودم .
ياد دو تا پروژه اي كه هيچ كاري نكرده بود اما از روي رفاقت اسمشو نوشته بودم ! ياد تمام حماقت هايي كه كرده بودم!

روز آخر دانشگاه بود . 4 سال يه تعارف خشك و خالي نزده بود . حالا مي گفت صدف نكنه شماره تو عوض كني ! خواستيم بيايم اون طرفا! شما هم رفتي نكنه پشت سرت را نگاه نكني بيا اين طرفا!!!

كاش يه ذره از مرام رفاقت آقايون را ميشد توي دوستي خانو م ها ديد .فقط ديد!

 

[simiar]

زیاد ناراحت نشو بعضی اقایون هم خیلی بهتر از خانوما نیستن!

 

[100af]

زیاد ناراحت نشو بعضی اقایون هم خیلی بهتر از خانوما نیستن!

نمي دونم اما اين تنها موردي كه راجع بهش به جرات از آقايون تعريف مي كنم!

 

[simiar]

حالا خاطره ی منو هم گوش کن:
سال 77 فارغ التحصیل شدم ، یک سال بعد واسه یه کاری رفتم تهران ، خوب یادم میاد خیابون آزادی بودم سر جیحون ، یهو پاشنه ی کفشم درومد و دادم کفاش کنار خیابون واسم درستش کنه . توی جمعیت یه پسری رو دیدم ، باورم نمیشد که توی اون جمعیت 10 میلیونی تهران بشه آشنایی رو دید، دستامو باز کردم و بغلش کردم گفتم : سلااااااام ، پورنگ اینجا چیکار میکنییییییی؟!!!! ... پورنگم که انگار همین ده دقیقه پیش یه کلاس با هم داشتیم خیلی سرد جواب داد : اومدم انقلاب یه کتاب گرفتم و حالام اینجا یه کار کوچیک دارم!
منم یکی دو تا خاطره قشنگ از دوران دانشجویی تعریف کردم و کلی احساس دلتنگی کردم... پورنگ گفت : کاری نداری ؟ من باید برم!.... رفت ...
توی حال و هوای اون دوران بودم و به سالهای قشنگی که دیگه برنمیگرده فکر میکردم، دلتنگیم بیشتر شده بود..... ، از خودم خجالت کشیده بودم که این همه خوشحال شدم در حالیکه حتی 1 دقیقه هم با من صحبت نکرد ... یهو یه نفر با لهجه ی افغانی گفت: دویست تومن میشه! کفشامو پام کردم و به راهم ادامه دادم....
پورنگ کی بود:
هم ورودی من بود (کل ورودی های ما 35 نفر بودند!) بچه ی تهران بود که سال آخر هم اتاقم بود و به گفته ی خودش من بهترین هم اتاقش بودم! چیزایی که بینمون اتفاق افتاد رو نمیگم چون باورش سخته! دیگه تا الان اونو ندیدم....
پسری ریزاندام که شاید الان مهندسی موفق باشه....

 

[joline]

همه رو یه جور ندونین هیچ وقت
شاید همون دختری که تو میگی قبلش اینقدر خانوادش بهش فشار اوردن که مجبور شده

 

[آرتميس.artmiss]

منم از اين بي معرفتيا زياد ديدم. به نظر من كه خانواده همش بهانه است. مگه عهد دقيانوسه كه مثلا باباهه نذار بري تو خيابون!!!!!!!!!!!!!
البته من با اين جور آدماتا جايي كه امكان داشته تلافي كردم حالشو گرفتم و لذت بردم.

 

[100af]

حالا خاطره ی منو هم گوش کن:
سال 77 فارغ التحصیل شدم ، یک سال بعد واسه یه کاری رفتم تهران ، خوب یادم میاد خیابون آزادی بودم سر جیحون ، یهو پاشنه ی کفشم درومد و دادم کفاش کنار خیابون واسم درستش کنه . توی جمعیت یه پسری رو دیدم ، باورم نمیشد که توی اون جمعیت 10 میلیونی تهران بشه آشنایی رو دید، دستامو باز کردم و بغلش کردم گفتم : سلااااااام ، پورنگ اینجا چیکار میکنییییییی؟!!!! ... پورنگم که انگار همین ده دقیقه پیش یه کلاس با هم داشتیم خیلی سرد جواب داد : اومدم انقلاب یه کتاب گرفتم و حالام اینجا یه کار کوچیک دارم!
منم یکی دو تا خاطره قشنگ از دوران دانشجویی تعریف کردم و کلی احساس دلتنگی کردم... پورنگ گفت : کاری نداری ؟ من باید برم!.... رفت ...
توی حال و هوای اون دوران بودم و به سالهای قشنگی که دیگه برنمیگرده فکر میکردم، دلتنگیم بیشتر شده بود..... ، از خودم خجالت کشیده بودم که این همه خوشحال شدم در حالیکه حتی 1 دقیقه هم با من صحبت نکرد ... یهو یه نفر با لهجه ی افغانی گفت: دویست تومن میشه! کفشامو پام کردم و به راهم ادامه دادم....
پورنگ کی بود:
هم ورودی من بود (کل ورودی های ما 35 نفر بودند!) بچه ی تهران بود که سال آخر هم اتاقم بود و به گفته ی خودش من بهترین هم اتاقش بودم! چیزایی که بینمون اتفاق افتاد رو نمیگم چون باورش سخته! دیگه تا الان اونو ندیدم....
پسری ریزاندام که شاید الان مهندسی موفق باشه....

نمي دونم شايد ما ساده و زود باوريم . شايد اونها عوض نشد ه اند . ما ايم كه حالا چشم باز كرديم.

 

[100af]

همه رو یه جور ندونین هیچ وقت
شاید همون دختری که تو میگی قبلش اینقدر خانوادش بهش فشار اوردن که مجبور شده

نه بابا . اين خانوم كه ميگم ازدواج كرده . اصلا هم موقعيتش طوري نيست كه نتونه بياد بيرون.

 

[m sadeq]

 

[100af]

منم از اين بي معرفتيا زياد ديدم. به نظر من كه خانواده همش بهانه است. مگه عهد دقيانوسه كه مثلا باباهه نذار بري تو خيابون!!!!!!!!!!!!!
البته من با اين جور آدماتا جايي كه امكان داشته تلافي كردم حالشو گرفتم و لذت بردم.

من هم ياد گرفتم ديگه چطور رفتار كنم.

اين كه خوبه ! يكي ديگه از دوستان! از هر 100 تا اس ام اس اون هم نه اس ام اس جك و ... ( اس ام اس كاري) يكي جواب ميده

 

[shiva.vahed]

البته به همه نمیشه با یک چشم نگاه کرد
از بد روزگار بدش به طورت خورده
من دخترهایی را میشناسم که توی رفاقتشون هرگز کم نذاشتن
البته حرف تو را هم رد نمیکنم-اونجوریش را هم دیدم

 

[shahram1159]

[FONT=&quot]بر نارفیقان شرم باد[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

 

[sarvestan1987]

[FONT=&quot]بر نارفیقان شرم باد[/FONT][FONT=&quot][/FONT]

بشمار

 

[hamid221]

ای باباااااااااا
همیشه سر رفاقت سرم کلاه رفته
انگاری رفاقت به ما نیومده
خدایا تو شاهد باش من چیزی کم نزاشتم

 

[masood kavosh]

به نظر من رفاقت اصلا ربطی به دختر یا پسر بودن نداره.مهمترین چیزی که میتونه رفاقت های پایدار رو رقم بزنه قرابت فرهنگی دو نفره.هم شهریا پایدار ترند و هم محلی ها پایدارترتر.دلیلش هم قرابت فرهنگیه.
البته خودم از شانس خوبی که داشتم روز اول دانشگاه با دو نفر دوست شدم که الان بعد از دو سال از فارق شدنمون!!!! هنوزم نشده یشتر از سه روز از هم بی خبر باشیم و بیشتر از یه هفته از آخرین دیدارمون گذشته باشه.تو دانشکده هم کل 4 سال رو با هم بودیم.

 

[lars_manson2002]

درکل پسرا با مرام تر هستن اما باز هم کلی نگاه نکنیم بهتره

 

[chehresaz]

درکل پسرا با مرام تر هستن اما باز هم کلی نگاه نکنیم بهتره

بالاخره چی شد؟؟؟نگاه کلی کنیم یا نه؟!!!

 

[Ice Dream]

اغلب پسرها تو رفاقت تا حد حماقت هم پیش می رن اما برای دخترها این میزان نزدیک به اغلبه...
منم کمی تفاوت می بینم اما نه اونقدرا... ضمن اینکه آقایون فقط تو رفاقت با آقایون اینطورین و تو رفاقت با خانوما!!!!
.
البته من مطمئنم اینجور آدما رو قبل اینکه همچین بلایی سر آدم بیاد می شه شناخت تو برخوردهای کوچیکشون... من هم ازین دوستا داشتم و با اینکه می دونستم اینجور آدمی هست بازهم به رفاقت ادامه دادم و بارها هم ضربه خوردم اما بدبختی با کسی که دوست باشم یه جور تعهد بهش احساس می کنم!!! نمی تونم بهش بگم برو به جهنم!!!

 

[me-myself]

منم از این دوستا داشتم.
کسی که یه روزی فکر میکردم یکی از بهترین دوستامه.
یادمه یه درسی داشتیم که استاد جزوه ی انگلیسی میداد . اون موقع زبانمون تعریفی نداشت واسه همین مجبور بودیم اول بشینیم جزوه رو ترجمه کنیم بعدا بخونیمش.
قبل از این امتحان من یه مریضی وحشتناکی کشیدم. خیلی بد . همه ی دوستام هم میدونستن.
یه روز قبل از امتحان زنگ زدم به دوستم و ازش پرسیدم جزوه رو ترجمه کردی یا نه اونم گفت آره گفتم قربون دستت بیا من یه کپی از ترجمه هات بگیرم واسه امتحان بخونم آخه اصلا نتونستم ترجمه کنم.
اونم خیلی راحت گفت سحر من چشام کور شد تا اینا رو ترجمه کردم اگه به تو بدم ترجمه هامو باید به میترا (اونیکی دوستمون ) هم بدم. شرمنده.
فقط خدا میدونه اون روز چقدر دلم شکست.
یاد همه ی کمک هایی که بهش کرده بودم افتادم.
یاد همه ی روزهایی افتادم که به خاطرش فداکاری کرده بودمو از حق خودم گذشته بودم.
ولی یاد گرفتم که بعضی ها ارزش هیچ فداکاری ای رو ندارن

 

[تک ستاره*]

من دوست نارفیق خیلی کم داشتم.
ولی مردا خیلی با مرام ترن.
دخملا یه جاهایی حس حسادتشون نمیزاره که با مرام باشن.

 

[لیلا مندلیف]

عزیزم تو این دوره و زمونه از این نامرامی ها و بیمعرفتی ها خیلیها میبینن.دختر و پسر هم نداره.انگار بعضیها زاده شدن که فقط کولی بگیرن و کولی ندن

 

[minoo-lovely]

ای بابا... میبینم که همه دوستان دلشون پره!
به نظر منم اقایون تو دوستی بیشتر از خانما مرام دارن
اما کلا آدما بی معرفت شدن ، هرکس به فکر سود و منفعت خودش تا مرام دوستی...

 

[rainy day]

تاپيك خوبيه،

بد نيست دوستان تجربياتشون رو بگن تا هم حس همدردي ايجاد بشه ، هم تجربه و درس عبرت گرفتن

 

[100af]

عزیزم تو این دوره و زمونه از این نامرامی ها و بیمعرفتی ها خیلیها میبینن.دختر و پسر هم نداره.انگار بعضیها زاده شدن که فقط کولی بگیرن و کولی ندن

اره واقعا . شايد تقصير خود ماست

 

[100af]

تاپيك خوبيه،

بد نيست دوستان تجربياتشون رو بگن تا هم حس همدردي ايجاد بشه ، هم تجربه و درس عبرت گرفتن

اينم فكر خوبيه . اما خودتون استارت بزنيد

 

[100af]

ای بابا... میبینم که همه دوستان دلشون پره!
به نظر منم اقایون تو دوستی بیشتر از خانما مرام دارن
اما کلا آدما بی معرفت شدن ، هرکس به فکر سود و منفعت خودش تا مرام دوستی...

اما بازهم آقايون

 

[Shopenhaver]

به سلامتی بهروز وثوقی که گفت:

(رفیق) آلوچه نیست بهش نمک بزنی.
پسر همسایه نیست بهش کلک بزنی.
دختر نیست بهش چشمک بزنی.

(رفیق) مقدسه باید جلوش زانو بزنی...!!!

 

[hami_sani]

راستش من هم ازین موارد زیاد دیدم.حالا نمیدونم خانوما چقدر بد تر میتونن باشن که استارتر اینو گفته.
من قبلا تو شهر خودمون دانشگاه میرفتم.یکی از بچه ها مشهدی بود.شما هر جور حالی که فکرشو بکنین به این ادم داده بودیم ما.کاری که خودش میگفت بابام برام نمیکنه.تو شهر ما ماشینش خراب بود با رفیقاش چند روز اومدن خونه ما ،ماشینشو براش درست کردیم با هزار رفیق و اشنایی که داشتیم.خلاصه ......یه بار رفته بودم مشهد گفتم بهش زنگ بزنم برم ببینمش.هر چی زنگ زدم جواب نداد.بعد کلی زنگ گوشیو برداشت تا فهمید مشهدم خودشو زد به مستی که اره من الان حالم خیلی بده کلی خوردم رو پام بند نیستم اصلا تو کی هستی و هزار تا فیلم دیگه.این بود که پشت دستمو داغ کردم
ولی کلا هر کارم بکنم به بدیه خیلیا نمیتونم باشم.هر بار که پا میخورم به خودم بد و بیرا میگم ولی بازم کارامو تکرار میکنم.

 

[memar_w]

اما بارم رفاقت پسرها باهم خوبه یعنی کاراشون واسه هم قابل تحمله اما امان از دوستیه دخترا......خیلی به هم حسودی میکنن از 30 تا دوسته من فقط 4 تاش مثله دوست واقعی شدن

 

[soha.soha]

تو هر دو جنس یعنی دختر و پسر هم رفیق خوب داریم هم رفیق بد .. خب اگه همه بدن شماها رو باید جزء چی حساب کنیم مگه نه اینکه شماها رفیق بودین و نامردی دیدین ؟؟!
من تو زندگی به مثال نقض ضرب المثل "خدا در و تخته رو جفت و جور میکنه" رسیدم .. اتفاقا در و تخته ها هیچ وقت همدیگه رو پیدا نمیکنن که با هم جور شن :دی
پیوست : همین شماهایی که از چند نفر نامردی دیدین و بسطش میدین به همه باعث میشین جنس مخالف هم این تفکرو داشته باشه راجع بهتون دیگه .. نکنین اینکارو ..