كوي دوست

[Nedanino]

شیشه پنجره را باران شست

از دل من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست

 

[محـسن ز]

باز هجر یار دامانم گرفت
باز دست غم گریبانم گرفت
چنگ در دامان وصلش می‌زدم
هجرش اندر تاخت، دامانم گرفت
جان ز تن از غصه بیرون خواست شد
محنت آمد، دامن جانم گرفت
در جهان یک دم نبودم شادمان
زان زمان کاندوه جانانم گرفت
آتش سوداش ناگه شعله زد
در دل غمگین حیرانم گرفت
تا چه بد کردم؟ که بد شد حال من
هرچه کردم عاقبت آنم گرفت​

 

[*زهره*]

به تو نگاه می‌کنم
و می‌دانم که تو تنها نیازمند یک نگاهی:
تا به تو دل دهد،
آسوده خاطرت کند،
بگشایدت.
و من پا پس می‌کشم
و در نیمه گشوده به روی تو بسته می‌شود


شاملو

 

[shahyad]

به امید نگاهت ایستادن
به روی شانه هایت سرنهادن
مرا خوش تر ازین آرزویست:

دهان کوچکت را بوسه دادن

 

[R-ALI]

غزلی چون خود شما زیبا

با غروب این دل گرفته مرا
می رساند به دامن دریا
می روم گوش می دهم به سکوت
چه شگفت است این همیشه صدا
لحظه هایی که در فلق گم شدم
با شفق باز می شود پیدا
چه غروری چه سرشکن سنگی
موج کوب است یا خیال شما
دل خورشید هم به حالم سوخت
سرخ تر از همیشه گفت : بیا
می شد اینجا نباشم اینک ‚ آه
بی تو موجم نمی برد زینجا
راستی گر شبی نباشم من
چه غریب است ساحل تنها
من و این مرغهای سرگردان
پرسه ها می زنیم تا فردا
تازه شعری سروده ام از تو
غزلی چون خود شما زیبا
تو که گوشت بر این دقایق نیست
باز هم ذوق گوش ماهی ها

 

[*زهره*]

قلب تو هوا را گرم کرد
در هوای گرم
عشق ما تعرف پنیر بود و
قناعت به نگاه در چاه آب.

مردم که در گرما
از باران آمدند
گفتی از اتاق بروند
چراغ بگذارند

من تو را دوست دارم!

 

[@ RESPINA @]

من اینجا بسی دلم تنگ است
و هر سازی که میبینم بد آهنگ است

 

[*زهره*]

آرزوهایت بلند بود، دستهای من کوتاه
تو نردبان خواسته بودی من صندلی بودم.
با این همه فراموشم مکن
وقتی که بر صندلی فرسوده‌ات نشسته‌ای
و به ماه فکر می‌کنی

 

[محـسن ز]

نازار دلی را که تو در میانش باشی
معشوقه پیدا و نهانش باشی
زان می ترسم که از دل آزردن تو
دل خون شود و تو در میانش باشی
​

 

[rasool.civil]

بايد امروز دويد
از سياهي رد شد
به سپيدي گرويد
و در اين ساعتو اين لحظه ي عمر
كه نشستن مرگ استو نديدن طائون
به وجود قطره ي اشك نوشت...
كه چه زيبايي اشك...
و چه اندازه تنت شفاف است...
بايد امروز به خود گفت كه ديگر نه سپهر است ،نه ديوان سپهر...
كه به دستان منو تو
شعري از باد دهد
و نوت فاصله را ياد دهد
و همين فاصله هاست
كه به ما ميفهماند...
آري آن دوست كجاست؟؟؟
آه آن سرو چه شد؟؟؟
من چنين ميگويم...
دوستان اگه واسه تبريك روز تولد ،شعر يا متن خوشگل داريد بذاريد.
ممنون​

 

[*زهره*]

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد

روا مدار خدایا که در حریم وصال
رقیب محرم و حرمان نصیب من باشد

همای گو مفکن سایه شرف هرگز
در آن دیار که طوطی کم از زغن باشد

بیان شوق چه حاجت که سوز آتش دل
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد

هوای کوی تو از سر نمی‌رود آری
غریب را دل سرگشته با وطن باشد

به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ
چو غنچه پیش تواش مهر بر دهن باشد

 

[soudabe]

دلا ديشب چه مي کردي تو در کوي حبيب من؟
الهي خون شوي اي دل تو هم گشتي رقيب من!

 

[@ RESPINA @]

گل من اشک مریز چونکه منم بی تردید
هدف بعدی بی رحمی این تقدیرم

 

[@ RESPINA @]

آب حيات من است خاک سر کوي دوست
گر دو جهان خرمي است ما و غم روي دوست
ولوله در شهرنيست جز شکن زلف يار
فتنه در آفاق نيست جز غم ابروي دوست
داروي عشاق چيست زهر ز دست نگار
مرهم عشاق چيست زخم ز بازوي دوست
گر شب هجران مرا تاختن آرد اجل
روز قيامت زنم خيمه به پهلوي دوست
هر غزلم نامه اي است صورت حالي در او
نامه نوشتن چه سود چون نرسد سوي دوست .

 

[@ RESPINA @]

ای دل اگرت طاقت غم نیست برو
آوازه عشق چون تو کم نیست برو
ای جان تو بیا اگر نخواهی ترسید
گر می ترسی کار تو هم نیست برو

 

[@ RESPINA @]

از دوستان آنقدر بد دیده ایم. از دوست می ترسم
به هیچکس دل نمی بندم. از این دوست می ترسم
نمی ترسم از عقرب. نه از شیطان و جادوگر
من از نامردی دوستان به ظاهر مرد می ترسم

 

[vahm]

سه ره پيداست:
نوشته بر سر هريک به سنگ اندر،
حديثي که‌ش نمي‌خواني بر آن ديگر.
نخستين:‌راه نوش و راحت و شادي
به ننگ آغشته، اما رو به شهر و باغ و آبادي
دو ديگر: راه‌ِ نيمش ننگ، نيمش نام،
اگر سر برکني غوغا، وگر دم درکشي آرام.
سه ديگر: راه بي‌برگشت، بي‌فرجام

من اين‌جا بس دلم تنگ است
و هر سازي که مي‌بينم بدآهنگ است!
بيا ره‌توشه برداريم،
قدم در راه بي‌برگشت بگذاريم؛
ببينيم آسمان "هرکجا" آيا همين رنگ است؟
...

 

[iceman10]

نرسیده به درخت کوچه باغیست که از خواب خدا سبز تر است و در آن عشق به اندازه پرهای
صداقت آبیست

 

[vahm]

از ستارگان
به خانه پناه می برند
شب اما,آمده است!
در خانه دخترکی مرده است
با رز سرخی پنهان به طره ی گیس!
شش بلبل بر نرده ها
مرثیه اش را می خوانند
و آه از نهاد گیتار ها بر می آید!

 

[vahm]

رؤياي روزانه
آنچنان خستهام
كه
وقتي تشنهام
با چشمهاي بسته
فنجان را كج ميكنم
و آب مينوشم
آخر اگر كه چشم بگشايم
فنجاني آنجا نيست
خستهتر از آنام
كه راه بيفتم
تا برايِ خود چاي آماده سازم (كنم)
آنچنان بيدارم
كه ميبوسمت
و نوازشت ميكنم
و سخنانت را ميشنوم
و پسِ هر جرعه
با تو سخن ميگويم
و بيدارتر از آنَم
كه چشم بگشايم
و بخواهم تو را ببينم
و ببينم
كه تو نيستي
در كنارم.

 

[iceman10]

من در این آبادی پی چیزی میگشتم
پی خوابی شاید پی نوری ریگی لبخندی
پشت تبریزی غفلت پاکی بود که صدایم میزد

 

[محـسن ز]

همراه شو عزیز
تنها نمان به درد
کین درد مشترک هر گز
جدا درمان نمیشود
دشوار زندگی هرگز برای ما
بی رزم مشترک آسان نمیشود
تنها نمان به درد
همراه شو عزیز
همراه شو
همراه شو
همراه
​

 

[Data_art]

ماه نمی داند که آرام و شفاف است
از ماه بودنش هیچ نمی داند
شاید این سرنوشت بشر است
شادی کوتاه و اندوه دراز
(بورخس)

 

[*زهره*]

پرسید کدام راه نزدیک‌تر است؟
گفتم به کجا؟
گفت به خلوتگه دوست!
گفتم تو مگر فاصله‌ای می‌بینی بین دل و آنکس که دلت منزلگه اوست؟...

 

[soudabe]

من از غم تنهایی خویش ناله کرده ام درد دل نوشته ام تو را بهانه کرده ام
غم دل خسته ام با تو تقسیم کرده ام قصه ی دل از برای تو تفسیر کرده ام
در هر نفسم اسم تو را ذکر کرده ام در سیاهی شب به تو فکر کرده ام
من نام تو را به هر بهانه فریاد کرده ام دل بشکسته از قفس آزاد کرده ام
من حدیث عاشقی کوته کنم در این نفس
بی تو عاقبت بمیریم در این قفس

 

[Data_art]

چنان پرشد فضای سینه از دوست
که فکر خویش گم شد از ضمیرم (حافظ)

گر من از سر زنش مدعیان اندیشم
شیوه مستی و رندی نرود از پیشم (حافظ)

 

[Data_art]

محبت را به دل دادن
صفای سینه می خواهد
به یاد یکدیگر ماندن
دلی بی کینه می خواهد

 

[@ RESPINA @]

دل اگر رفت شبی کاش دعایی بکنیم
حتی برای گل مریم....

 

[*زهره*]

ای دور از دست! پر تنهایی خسته است
گه گاه، شوری بوزان
باشد که شیار پریدن در تو شود خاموش

 

[soudabe]

سرگذشت شب هجران تو گفتم با شمع
آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد