حنانه جان من سیاوش قمیشی خیلی دوست دارم ازت ممنون
ای بازیگر گریه نکن، ما هممون مثل همیم
صبحا که از خواب پا میشیم
نقاب به صورت میزنیم
یکی معلم میشه و یکی میشه خونه به دوش
یکی ترانه ساز میشه، یکی میشه غزل فروش
کهنه نقاب زندگی، تا شب رو صورتای ماست
گریههای پشت نقاب، مثل همیشه آشناست
کاشکی میشد تو زندگی، ما خودمون باشیم و بس
تنها برای یک نگاه، حتی برای یک نفس