سلام بر دوست عزیز خودمونمردم چقدر منحرفنااااااااااااااا
منظورم پروانه ی راس راسکی بود
مردم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
مردم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
امروز انگار صد ساله که رفتی.... امروز انگار تنهام... تنهای تنها
بعضی وقتا دیگه یادم میره که چند روزه که نیستی.. دوباره از اول میشمارم روزا رو
پیش خودم فکر میکنم حتما از دیروز تا الان 7 یا 8 روزی میشه
وقتی به روزای نبودنت فقط یکی اضافه میشه تازه میفهمم که چه سخته نبودنت.........
بعضی وقتا دیگه یادم میره که چند روزه که نیستی.. دوباره از اول میشمارم روزا رو
پیش خودم فکر میکنم حتما از دیروز تا الان 7 یا 8 روزی میشه
وقتی به روزای نبودنت فقط یکی اضافه میشه تازه میفهمم که چه سخته نبودنت.........
پرواز را بخاطربسپارپرنده مردنیست
سرعت اینترنت بیچارم کرد نگین
بی وفایی آتشم زد
تصورهای باطل نقش زد آینده ما را
به تصویری مجازی خط کشید آیینه ما را
رفاقتها،محبتها چرا زیبا سرابی بود
گذشته لحظه‌های عشق ما آشفته خوابی بود
به تصویری مجازی خط کشید آیینه ما را
رفاقتها،محبتها چرا زیبا سرابی بود
گذشته لحظه‌های عشق ما آشفته خوابی بود
بهر
بهر
من از چشمان خود آموختم رسم محبت را که هر عضوی به درد آید به جایش دیده می گرید
هر کس که گفت بهر تو مردم دروغ گفت من راست گفتم که برای تو زنده ام
بهر
من از چشمان خود آموختم رسم محبت را که هر عضوی به درد آید به جایش دیده می گرید
هر کس که گفت بهر تو مردم دروغ گفت من راست گفتم که برای تو زنده ام
Lillian
عضو جدید
می‌ترسم، مضطربم
و با آن که می‌ترسم و مضطربم
باز با تو تا آخرِ دنيا هستم
می‌آيم کنار گفتگويی ساده
تمام روياهايت را بيدار میکنم
و آهسته زير لب می‌گويم
برايت آب آورده‌ام، تشنه نيستی؟
فردا به احتمال قوی باران خواهد آمد.
تو پيش‌بينی کرده بودی که باد نمی‌آيد
با اين همه ... ديروز
پی صدائی ساده که گفته بود بيا، رفتم،
تمام رازِ سفر فقط خوابِ يک ستاره بود!
خسته‌ام ری‌را!
می‌آيی همسفرم شوی؟
گفتگوی ميان راه بهتر از تماشای باران است
توی راه از پوزش پروانه سخن می‌گوئيم
توی راه خوابهامان را برای بابونه‌های درّه‌ای دور تعريف می‌کنيم
باران هم که بيايد
هی خيس از خنده‌های دور از آدمی، می‌خنديم،
بعد هم به راهی می‌رويم
که سهم ترانه و تبسم است
مشکلی پيش نمی‌آيد
کاری به کار ما ندارند ری‌را،
نه کِرمِ شبتاب و نه کژدمِ زرد.
وقتی دستمان به آسمان برسد
وقتی که بر آن بلندیِ بنفش بنشينيم
ديگر دست کسی هم به ما نخواهد رسيد
می‌نشينيم برای خودمان قصه می‌گوئيم
تا کبوترانِ کوهی از دامنه‌ی روياها به لانه برگردند.
غروب است
با آن که می‌ترسم
با آن که سخت مضطربم،
باز با تو تا آخر دنيا خواهم آمد.
و با آن که می‌ترسم و مضطربم
باز با تو تا آخرِ دنيا هستم
می‌آيم کنار گفتگويی ساده
تمام روياهايت را بيدار میکنم
و آهسته زير لب می‌گويم
برايت آب آورده‌ام، تشنه نيستی؟
فردا به احتمال قوی باران خواهد آمد.
تو پيش‌بينی کرده بودی که باد نمی‌آيد
با اين همه ... ديروز
پی صدائی ساده که گفته بود بيا، رفتم،
تمام رازِ سفر فقط خوابِ يک ستاره بود!
خسته‌ام ری‌را!
می‌آيی همسفرم شوی؟
گفتگوی ميان راه بهتر از تماشای باران است
توی راه از پوزش پروانه سخن می‌گوئيم
توی راه خوابهامان را برای بابونه‌های درّه‌ای دور تعريف می‌کنيم
باران هم که بيايد
هی خيس از خنده‌های دور از آدمی، می‌خنديم،
بعد هم به راهی می‌رويم
که سهم ترانه و تبسم است
مشکلی پيش نمی‌آيد
کاری به کار ما ندارند ری‌را،
نه کِرمِ شبتاب و نه کژدمِ زرد.
وقتی دستمان به آسمان برسد
وقتی که بر آن بلندیِ بنفش بنشينيم
ديگر دست کسی هم به ما نخواهد رسيد
می‌نشينيم برای خودمان قصه می‌گوئيم
تا کبوترانِ کوهی از دامنه‌ی روياها به لانه برگردند.
غروب است
با آن که می‌ترسم
با آن که سخت مضطربم،
باز با تو تا آخر دنيا خواهم آمد.
در خون و در ستاره و در باد ، روز و شب
دنبال شعر گمشده خود دویده ام
بر هر کلوخ پاره ی این راه پیچ پیچ
نقشی زشعر گمشده خویش کشیده ام
دنبال شعر گمشده خود دویده ام
بر هر کلوخ پاره ی این راه پیچ پیچ
نقشی زشعر گمشده خویش کشیده ام
مي ترســــــــــــــــــــم ...
من زندگي را دوست دارم ،
ولي از زندگي دوباره مي ترسم !!!
دين را دوست دارم ،
ولي از کشيش ها مي ترسم !!!
قانون را دوست دارم ،
ولي از پاسبان ها مي ترسم !!!
عشق را دوست دارم ،
ولي ازعاقبتش مي ترسم !!!
کودکان را دوست دارم ،
ولي از آئينه مي ترسم !!!
سلام را دوست دارم ،
ولي از زبانم مي ترسم !!!
من مي ترسم ،
پس هستم !
اين چنين مي گذرد روز و روزگار من !!!
من روز را دوست دارم ،
ولي از روزگار مي ترسم !!!
براي اعتراف به مسجد مي روم ،
رو در روي علف هاي روييده بر ديوار كهنه مي ايستم
و همه ي گناهان خود را يكجا اعتراف مي كنم.
بخـشيـده خـواهـم شــــد ،
به يقيــــــن ................
عـلـف ها بي واسطه با خـــــــدا سـخن مي گويند !!!!!!!!
من زندگي را دوست دارم ،
ولي از زندگي دوباره مي ترسم !!!
دين را دوست دارم ،
ولي از کشيش ها مي ترسم !!!
قانون را دوست دارم ،
ولي از پاسبان ها مي ترسم !!!
عشق را دوست دارم ،
ولي ازعاقبتش مي ترسم !!!
کودکان را دوست دارم ،
ولي از آئينه مي ترسم !!!
سلام را دوست دارم ،
ولي از زبانم مي ترسم !!!
من مي ترسم ،
پس هستم !
اين چنين مي گذرد روز و روزگار من !!!
من روز را دوست دارم ،
ولي از روزگار مي ترسم !!!
براي اعتراف به مسجد مي روم ،
رو در روي علف هاي روييده بر ديوار كهنه مي ايستم
و همه ي گناهان خود را يكجا اعتراف مي كنم.
بخـشيـده خـواهـم شــــد ،
به يقيــــــن ................
عـلـف ها بي واسطه با خـــــــدا سـخن مي گويند !!!!!!!!
saeed_pacino
عضو جدید
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18262 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |